به گزارش ایسنا، به نقل از معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، «فرهاد نظری»، مدیرکل دفتر ثبت آثار، حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی با اعلام این خبر گفت: استاد غلامرضا نبیپور با ۹۳ سال سن، از نادر استادان قناتکار است که از دوران نوجوانی با شاگردی استادکاران قدیم، این دانشِ بومی را آموخته و برای حفر و پایش قنات در گناباد که از عصر هخامنشیان تا عصر حاضر در این منطقه مورد بهرهبرداری است، آنها را به کار برده است.
او با اشاره به اهمیت میراث فرهنگی ناملموس و پاسداری از آن ازسوی جامعه جهانی با تصویب کنوانسیون ۲۰۰۳ یونسکو و الحاق جمهوری اسلامی ایران به این کنوانسیون در سال ۱۳۸۴ گفت: یکی از مصادیق پاسداری و موثرترین راهها برای پاسداری پایدار از میراث ناملموس، تضمین استمرار و توسعه دانش و مهارت حاملان و مجریان آنها و انتقال و آموزش آن به جوانتر ها و نسلهای بعدی است.
وی افزود: به همین منظور نخستین اقدام مهم در راستای پاسداری از میراث ناملموس و حاملان آن، تضمین شناسایی این عناصر و افراد و گروهها به وسیله ایجاد و بهروز رسانی فهرستهای ملی است. از این رو با توجه به مهارتهای استاد نبیپور در دانش سنتی و پایش قنات، نام وی را در این فهرست به ثبت رساندیم.
نظری با اشاره به ماده ۲ کنوانسیون ۲۰۰۳ مبنی بر اینکه میراث فرهنگی ناملموس به جوامع، گروها و افراد حس هویت و استمرار میبخشد و ضامن توسعه پایدار است اظهار کرد: بسیاری از بیانها و ادبیات شفاهی، هنرهای اجرایی، آئینها و مراسم اجتماعی و آئینی، دانش و مهارتهای سنتی، صناعت و کسب و کار سنتی به علت تعداد در حال کاهش حاملان و مجریان این مهارتها، بیعلاقگی رو به افزایش جوانان و نیز کمبود بودجه در خطر نابودی هستند.
او با تاکید بر اینکه به همین منظور باید حاملان و مجریان کم نظیر میراث ناملموس پس از شناسایی، به رسمیت شناخته و تکریم شوند، گفت: در این زمینه همزمان باید کلیه اقدامات لازم در خصوص پاسداری از دانش و مهارتهای این حاملان شامل انتقال و آموزش به نسلهای بعدی، مستند نگاری، توسعه و ترویج انجام گیرد.
براساس این گزارش؛ استاد غلامرضا نبی پور متولد ۱۰ مرداد ماه ۱۳۰۲ از شهرستان گناباد در خراسان رضوی و از استادان قناتی بنام کشور در فنون بومی و سنتی و دانش پایش قنات است. او سراسر عمر ۹۳ ساله خود را برای یادگیری مهارتهای حفر قنات از اساتید و بعدها برای به کار بردن این دانشها برای حفر قنات صرف کرده و در حال حاضر نیز با توجه به روحیه روستایی از سلامت جسمانی خوبی برخوردار است.
انتقال این دانش بومی به نسلهای اینده از مهمترین دغدغه های استاد نبیپور است .او خود را مسئول میداند و به طور دائم دانسته ها و تجربیات خود را در اختیار جوانتر ها که دوست دارند قناتی شوند و یا در این حرفه مشغول به کار هستند، قرار می دهد.
پرونده «دانش بومی حفر قنات در گناباد» بر پایه مصاحبه با استاد نبی پور و آقای صدیقی از سوی دفتر ثبت آثار ملی خراسان رضوی تهیه و پس از ارائه در شورای سیاستگزاری ثبت، به شماره ۸۰ در تاریخ ۱۵/۱۱/۹۳ در فهرست میراث ناملموس به ثبت رسیده است.
انتهای پیام
نظرات