به گزارش ایسنا، صفا و صمیمیت پیرمرد ما را به مغازه کوچکش جذب کرد؛ گرچه جایی برای نشستن نبود اما پیرمرد همه را دعوت به نشستن و نوشیدن چای می‌کرد. در و دیوار مملو از عکس شخصیت‌های قدیم بود، چه آنهایی که دیگر در قید حیات نبودند، چه آنهایی که امروز مقام، منصب و درجه‌ای دینی و علمی دارند.

دستان لرزان پیرمرد نشان از یک عمر کار و تلاش و فرسودگی داشت، اما همین که با دعا و صلوات برای اندازه گیری لباس‌ها آغاز به کار می‌کرد دیگر نشانی از ضعف نداشت، گویی اعجازی زیبا در کار و تکاپو احساس می‌کرد. هنوز هم خاطره نوآوری‌های او در قم پس از سال‌ها به جای مانده است.

داستان زندگی این خیاط کهنه کار و پیشکسوت لباس روحانیت در قم شنیدنی است؛ عرب‌پور، آموزش خیاطی را از سن 8 سالگی در کنار استاد محمد حسن ایروانی که از نجف آمده بود، آغاز و کار حرفه ای را از سن 18 سالگی در مغازه‌ای کوچک در قم شروع کرد. عبادوزی برای طلاب را به عنوان پیشه خود برگزید و در تمام این مدت در قم برای طلاب حوزه به دوخت و دوز لباس مشغول بود. ابوالفضل عرب‌پور در قطیف حجاز به دنیا آمد و مادرش قمی‌الاصل بود.

زنده یاد ابوالفضل عرب‌پور می‌گوید: "صبح زود بود و به سمت بازار بزرگ و قدیمی قم می‌رفتم تا بتوانم چرخ خیاطی تهیه کنم و مغازه‌ای در سن کم اجاره کنم، زمانی از خرید چرخ نگذشته بود که صدایی شنیدم که "اوستا می‌خوای مغازه بزنی؟" اولین حرفی که از ذهنم گذشت این بود که این طلبه از کجا فهمید، نگاهش کردم و گفتم ان‌شاءالله. ساعتی نگذشته بود از صحبتم با طلبه جوان که دیدم پارچه ایتالیایی را آورده و برای دوخت داد به من، قبل از آن‌که طلبه جوان حرفی بزند، گفتم من هنوز تجربه‌ای ندارم که جواب داد، وقتی اوستای تو لباسمو خراب کرد و اونروز تو تونستی برام اصلاح کنی من متوجه استعدادت تو این شغل شدم."

این خاطره، خنده را بر لبانش جاری کرد و  ابوالفضل عرب‌پور (صفری) بعد از گذشت سال‌های سال از آن دوران با یادآوری مجدد، لبخند بر لبانش جاری شد.

عرب پور از علاقه و عشقش به خیاطی از دوره کودکی گفت و اینکه او بعد از آموزش به دوخت لباس روحانیت مشغول شده است. وی می گوید: در کودکی دوست داشتم طلبه شوم اما زیبایی دوخت و دوز من را مجذوب این شغل کرد، در میانسالی فهمیدم اگر خدایی باشی و با خدا شوی در کسوت خیاطی هم می‌توانی طلبگی کنی.

پیرمردی 86 ساله که بر روی صندلی چوبی مغازه‌اش نشسته، با افتخار از سال‌های سال فعالیت خود در دوخت و دوز عبای طلاب سخن می‌گوید و اضافه می کند: "این دکان همیشه بهار است و یک روز هم تعطیلی ندارد."

 وی خود را خیاط اولین لباس روحانیت بسیاری از جمله مراجعی همچون امام خمینی (ره)، آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله گلپایگانی، آیت‌الله جوادی آملی، آیت الله احمد زنجانی، آیت الله فاضل لنکرانی، آیت الله خوانساری، آیت الله هاشمی رفسنجانی، سیدحسن نصرالله، امام موسی صدر، آیت الله گلپایگانی، حجت‌الاسلام و المسلمین حسن روحانی رییس جمهور و حجت‌الاسلام قرائتی معرفی می‌کند.

مرحوم عرب پور با لبخند دیوار را نشان می‌داد، تصاویری از جوانی علمایی که امروز می‌شناسیم و آنهایی که به دیار باقی شتافته‌اند، از هر کدام خاطره‌ای داشت و می گفت: اگر سرم شلوغ نباشد می‌توانم ساعت ها خاطره تعریف کنم.

او دوختن لباس برای مراجع شیعه به ویژه آیت‌الله بروجردی را از بزرگ‌ترین افتخارات خود می‌داند و می‌گوید: "سیدحسن نصر الله از طلبگی مشتری من بود و باور نمی‌کردم روزی در لبنان به چنین مقامی برسد که به این اندازه در دل‌ها عزیز شود. رهبر معظم انقلاب هم مانند امام خمینی(ره) جزو ساده‌پوش‌ترین‌هاست و سفارشات ایشان ارزان تمام می‌شود؛ در انتخاب پارچه هر چه درجه علمی بالاتر باشد تن پوش ساده‌تر و ارزان‌تر می‌شود."

وی به دوخت تن پوش‌های آیت الله هاشمی رفسنجانی و آیت الله جوادی آملی، زمانی که بسیار جوان بودند، اشاره می‌کند و می‌گوید: "حتی تن پوش آیت الله فاضل لنکرانی را نیز من می دوختم".

خیاط پیشکسوت قمی با اشاره به خاطره ای از دوخت اولین تن پوش روحانیت آیت الله هاشمی رفسنجانی ادامه می‌دهد: "یادم می آید یک روز پدر آیت الله هاشمی رفسنجانی به مکه رفت و پارچه ارزشمندی آورد، خواستم بهترین دوخت را بزنم اما نمی دانم چرا دستانم لرزید و اتوی آتشی را بر پارچه گذاشتم و پارچه سوخت؛ چقدر ترسیدم. زمانی که برای تحویل پارچه آمد رنگ به رخسار نداشتم اما او با چهره ای گشاده گفت اشکال ندارد قسمت این بوده که پارچه بسوزد و من در آنجا بود که فهمیدم خصلت مردان خدا گذشت است."

وی، آغاز کار با بسم الله الرحمن الرحیم و دائم الوضو بودن را رمز موفقیتش در کارها دانسته و می‌گوید: "می‌دانم که لباس روحانیت حرمت دارد. سالهاست رزق حلال در این کار جستجو کردم و دوست ندارم حتی یک نفر ناراضی از این دکان بیرون رفته باشد. از من پیشکسوت تر و قدیمی‌تر در شهر وجود ندارد. نرخ ثابتی دارم. گاهی شاگردانم، نرخی بالاتر از من می گیرند اما من در اعلام نرخ، کیفیت بالای لباس و وضعیت معیشتی طلاب را در نظر می گیرم و بر طبق آن نرخ را اعلام می کنم. اصلا مگر شاه و گدا تفاوتی با هم دارند وقتی دنیا این طور بی وفاست، فرقی نمی کند چه ثروتمند باشد چه فقیر دستمزد دوخت من همان است که باید باشد."

عرب پور گله ای داشت از خیاط هایی که موقع دوخت توجهی به کیفیت کار ندارند و کار دیگر خیاط‌ها را هم بی‌اجر می‌کنند در حالی که برای هر لباس باید با دقت وقت گذاشت و دوخت این تن پوش نیاز به زمان دارد تا مناسب شود.

مرحوم عرب‌پور که به عنوان خیاط پیشکسوت لباس روحانیت قم، مشهور بود، به تازگی به دیدار معشوق شتافته است. مصاحبه منتشر شده مربوط به گفت و گوی ایسنا با وی در آخرین روزهای حیاتش است.
انتهای پیام