یکی از اساتید برجسته علوم و مفاهیم قرآنی گفت: استفاده از کلمه «رئوف» بهره‌ها و فایده‌های زیادی را برای ما در بر دارد.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، همزمان با فرارسیدن ایام شهادت حضرت زهرا (س) نشست «ظهر دلنشین استاد محمدعلی لسانی فشارکی»، از اساتید برجسته علوم و مفاهیم قرآنی ظهر امروز با حضور شاگردان وی در خبرگزاری ایکنا برگزار شد.

در ابتدای این نشست لسانی فشارکی با بیان اینکه در ابتدای این جلسه سوره توبه قرائت شد که قرائت این سوره در ذهن، دل و جسم من تحولی بی سابقه را به وجود آورد اظهار کرد: من هرگز در هنگام قرائت این آیه، این چنین حسی را نداشته‌ام. در زمان قرائت این دو آیه با خود فکر کردم که حضرت زهرا (س) مصداق واقعی این آیه است و آن را لمس نموده است.

وی یادآور شد: من هرگز در زندگی خود به این فکر نکرده‌ام که بخواهم ولی نعمت کسی باشم. هرگاه در زندگی به صندلی‌ها و جایگاه‌های بزرگ نگاه کردم به یاد عرش عظیم الهی افتادم و تمام این‌ها در چشمم کم آمد و هرگز با عرش الهی قابل مقایسه نیست.

این استاد قرآن در ادامه با بیان اینکه من می خواهم در این جلسه یک یادگاری به شما بدهم عنوان کرد: استفاده از کلمه «رئوف»، آثار و برکات زیادی را برای ما در بر دارد؛ چرا که با گفتن این جمله هم از اسماء الهی استفاده کرده‌ایم و هم این نام، نام پیامبر (ص) است و هم اینکه در این اسماء ما می‌توانیم به امام رضا (ع) توسل کنیم. وقتی به زیارت امام رئوف می‌رویم می‌گوییم السلام علیک ایها امام رئوف. پس به کار بردن واژه رئوف می‌تواند مزایای زیادی را برای ما داشته باشد.

لسانی فشارکی یادآور شد: در این جلسه نام مجاهد شهید سید محمدباقر حکیم خالی است. من کتاب علوم قرآنی او را با افتخار ترجمه کردم و این لطف خداوند به من بود. من زمانی که در تربیت مدرس فعالیت داشتم دلیل حضور و فعالیتم بهره بردن از استادی همچون مرحوم آیت الله شیخ مهدوی کنی بود. ایشان همواره در حمایت از من پیش‌قدم بودند.

در ادامه این نشست مرادی یکی از شاگردان استاد لسانی فشارکی با بیان اینکه ایشان همواره ما را به مسائل قرآنی دعوت کرده‌اند آن هم در زمانی که نوعا آثار مختلفی ما را به خود فرامی‌خواندند. ما در مسائل قرآنی به مفسر، قاری، خطاط و خیلی از افراد دیگر تحسین و آفرین می‌گوییم اما فراموش می کنیم که باید این آفرین را به خود خداوند بگوییم. مهمترین هدیه‌ای که استاد به من داد واژه «الحمدالله رب العالمین»‌بود. اگر این واژه در زندگی من نبود مطمئنا در زندگی کم می آوردم.

وی یادآور شد: ایشان خود استاد نداشتند و شاگرد هم ندارند. چرا که اگر ما شاگرد ایشان بودیم حداقل باید یکی از خصلت‌های ایشان را در خود می‌دیدیم ولی ما هیچ شباهتی به ایشان نداریم. استاد لسانی فشارکی همواره می‌فرمودند معلم، معلم نمی‌شود مگر اینکه خودش برود و آخر کلاس بنشیند و از بچه‌ها چیزی را فرا بگیرند و همواره بر این امر تاکید دارند که اگر به من اجازه بدهند به مدرسه می‌روم و دیگر در دانشگاه‌ تدریس نمی‌کنم.

در ادامه آرام، یکی دیگر از شاگردان لسانی فشارکی عنوان کرد: عده‌ای با نام قرآن به جایی رسیدند و گاهی برخی به دنبال مدرک بودند اما این استاد بزرگوار دست ما را گرفت و به سمت مفاهیم و اصل قرآن برد. در این فضایی که همه به دنبال مدرک بودند آنچه که ما از ایشان یاد گرفتیم مفاهیم قرآنی بود که اکنون در بیشتر دانشگاه‌های غربی دنیا در پی یادگیری مفاهیم قرآنی ما هستند. بزرگترین هدیه ایشان به ما مفهوم یابی قرآن بود. ایشان هرگز ما را تصحیح نکردند و اجازه دادند که قرآن ما را تصحیح کند.

وی یادآور شد: شاید گاهی ما در مفاهیم و تدبر قرآنی اشتباه کرده‌ایم اما آنچنان ما را راهنمایی می‌کردند که شایسته بود. امیدواریم که در سایر دانشگاه‌های کشور هم قدر ایشان را بدانند و از ایشان تقدیر کنند. ایشان همواره با سعه صدری که داشتند هرگز در برابر ما موضعی اتخاذ نکردند و به بهترین شکل ما را راهنمایی نمودند.

در ادامه حامدی، یکی دیگر از شاگردان لسانی فشارکی با بیان اینکه بنده زمانی که در دانشگاه اصفهان و رشته مهندسی کامپیوتر بودم در ترم دوم تفسیر موضوعی قرآن داشتیم گفت: استادی که این درس را تدریس می‌کرد سبب شد که بنده با شخصیت ایشان آشنا شوم. استاد کاری کردند که ما با اینکه در رشته‌های متفاوت و از شهرهای متفاوت درس می‌خواندیم گردهم جمع شویم آن هم با محوریت قرآن. شاید وقتی ما شاگردان استاد با یکدیگر صحبت می کنیم تفکرات مختلفی داشته باشیم اما با هم متضاد نیستیم بلکه مکمل یکدیگریم.

در ادامه این نشست میثم علیپور، یکی دیگر از شاگردان استاد با بیان اینکه بنده از سال 76 وارد فضای قرائت قرآن شدم عنوان کرد: من برای اینکه به مفاهیم قرآنی برسم در کلاس‌های زیادی شرکت کردم و از محضر اساتید بسیار ارزشمندی بهره بردم ولی در تمام این‌ها همواره احساس می کردم که در مسائل قرآنی یک خلأ دارم و برای پرکردن آن حتی در کلاس‌های تفسیر نیز شرکت کردم، اما باز هم نمی‌توانستم خلأ موجود در روح خود را پر کنم. حتی به سمت حفظ موضوعی قرآن نیز رفتم.

وی یادآور شد: تا اینکه در سال 87 در شورای عالی قرآن جلسه‌ای برگزار شد و در این جلسه بود که من استاد لسانی فشارکی را دیدم، اما در همان زمان بود که با قرائت قرآن متوجه تغییراتی در چهره استاد شدم و با خود اندیشیدم که یک استاد چگونه می‌تواند به جایی برسد که با خواندن آیات قرآن حتی جسم ظاهرش نیز منقلب شود و پس از برگزاری این جلسه با استاد ارتباط بیشتری برقرار کردم تا بتوانم به مفاهیم قرآنی بیشتر پی ببرم و آن خلا روحی را جبران کنم.

در ادامه این نشست سلامت پناه، معاون شورای توسعه فرهنگ قرآنی با بیان اینکه بسیاری از ناکامی‌های ما در دانشگاه‌ها به دلیل نبودن استاد ارزشمند و مفید است اظهار کرد: ما برای پر کردن این خلاء در فضای دانشگاه‌ها باید از استادانی همچون استاد لسانی فشارکی بهره ببریم. ما باید در دانشگاه‌ها روش‌های تعلیمی را تدریس کنیم و اصل و مبنا باید براساس شالوده‌های قرآنی باشد.

انتهای پیام