صفاعلی کمالیان یادداشتی در رابطه با رخدادهای اخیر بسکتبال و واکنش‌های پس از آن نوشت.

به گزارش ایسنا، صفاعلی کمالیان در واکنش به برخی نقدهایی که در رابطه با مصاحبه اخیرش با ایسنا نوشته شده بود، مطالبی را یادآور شد که این یادداشت را در ادامه می‌خوانید.

مطالب منتشر شده اخیر در رابطه با اظهاراتم نشان از همان ذهنیتی دارد که پس از عدم صعود تیم ملی به مسابقات المپیک در سال 2011 مشاهده کردم اما در جهتی کاملا مخالف و اینبار از دریچه حمایت احساسی و بی منطق!

در آن سال من عضو کادر فنی تیم ملی بودم و هجمه ای که به فدراسیون، کادر فنی تیم ملی و حتی بازیکنان شد از این جهت قابل تامل بود که اکثرا بدون بررسی فنی و واقعی و با هدف تخریب صورت گرفت. در همان زمان عکس العملهای احساسی و فقدان دیدگاه فنی در بسیاری از اظهارنظرها که بعضا از جانب افراد دیگری هم تحریک می شد نوید از تکرار شکستهای مشابه آتی داشت.

بر خلاف نویسنده ای که نام خود را ذکر نکرده و بخود اجازه داده تا بدون اطلاع از نیت درونی من جوابهایم را به منافع شخصی مرتبط کند در اندیشه تفسیر آنچه گفته ام نیستم. چون سعی کردم بر پایه دلایل فنی و با لحنی محترمانه و منصفانه، بدون قصد تخطئه، تخریب و یا حتی تعیین مقصر به سوالات پاسخ دهم. اگرچه در انتخاب تیتر مصاحبه نقشی نداشتم و از این بابت گله مندی خود را اظهار نموده ام. اگر به مشکلات فنی تیم ملی اشاره شده، در کنار آن پیشنهاد کرده ام که بر اساس استراتژی آتی بسکتبال ملی تداوم حضور آقای باوئرمان با نظر مثبت بررسی شود.

هرچند نویسنده ای که تفاوت بین تقویت کادر فنی با تغییر کادر فنی را متوجه نشده قاعدتا مشکلی فراتر از عدم درک زبان فارسی دارد اما این عکس العمل معنی دیگری نیز دارد که می تواند نشاندهنده واهمه از تقویت کادر فنی باشد! علاوه براین پاسخ به انتقادات با حملات شخصی و اتهاماتی بی اساس به عوض ادله فنی خود نشان از ضعف قدرت استدلال است.

بر خلاف آنچه گفته شده هیچ گاه به جایگاهی دلخوش نبوده ام که از دست دادنش مرا به کاری غیر اخلاقی وادار کند! اگر امروز در کنار تیم ملی کشورم نیستم، در جایی دور به یادگیری و انجام اموری مشغولم که روزی به کار بسیاری از جوانان وطنم خواهد آمد.

جدا از مطالب گفته شده، به این دلیل که در کنار بسیاری از افراد جامعه بسکتبال برای اقتدار این ورزش زحمت کشیده ام از شکست تحقیرآمیز متنفرم. اگر در سال 2011 تنها با یک شکست نزدیک در برابر اردنی که بازیکنانش به فاصله کمی بدلیل استفاده از مواد نیروزا محروم شدند از صعود به المپیک باز ماندیم اما مجددا در سال 2013 با برنامه ریزی و تلاش شبانه روزی و مضاعف، مقتدرانه قهرمان آسیا شدیم و پر اختلاف ترین شکست تاریخ را به رقیب دیرینه تحمیل کردیم. اگر در فینال بازیهای آسیایی سال 2014 و در اواخر بازی با دو امتیاز به کره باختیم و مدال نقره مسابقات را بر گردن آویختیم اما در کمال تعجب از گزند انتقادات غیر فنی در امان نماندیم. این نتیجه همچنان بهترین نتیجه تاریخ بسکتبال کشور در بازیهای آسیایی است. پس به تحلیل فنی می پردازم و از اینگونه تهدیدها ابایی ندارم.

امیدوارم حمایت های جهت دار از کسب مدال برنز مسابقاتی که در دهه اخیر سه بار برنده مدال طلای آن بوده ایم قدری رنگ منطق به خود گیرند تا دلایل واقعی این ناکامی چراغ راه آینده باشد، چون در غیر اینصورت بیم آن دارم که مقصر ناکامی، تیمهای چین و فیلیپین معرفی شوند!!

انتهای پیام