مربی سابق تیم ملی بسکتبال ایران عملکرد ملی‌پوشان در مسابقات قهرمانی آسیا را ارزیابی کرد.

به گزارش ایسنا، تیم ملی بسکتبال ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا با دو شکست برابر فیلیپین و چین به مدال برنز رسید و از صعود مستقیم به المپیک ریو بازماند. ملی پوشان ایران که امشب به تهران بازمی گردند باید خودشان را آماده نگه دارند تا سال آینده در مسابقات بین قاره‌ای به میدان بروند و دوباره برای کسب سهمیه تلاش کنند.

این روزها کارشناسان بسکتبال صحبت‌های مختلفی درباره عملکرد تیم ملی انجام داده‌اند و هر یک درباره دلایل شکست بسکتبال صحبت کرده‌اند. خبرنگار ایسنا برای ارزیابی عملکرد تیم ملی با صفاعلی کمالیان مربی سابق تیم ملی گفت و گویی انجام داده که در ادامه می‌خوانید.

*تیم ملی ایران به عنوان مدافع عنوان قهرمانی وارد مسابقات شد و در دو بازی اصلی خود باخت. دلیل این دو شکست را در چه می بینید؟ آیا این شکست حاصل عملکرد کادرفنی بوده یا بازیکنان؟

فکر می کنم که اکثر کارشناسان و بسکتبال دوستان از مدت‌ها قبل از شروع مسابقات جام ملتهای آسیا چین و فیلیپین را حریفان اصلی تیم ملی در مسیر قهرمانی می دانستند بنابراین زیر نظر گرفتن و شناسایی مجدد این حریفان از جمله وظایف اصلی کادر فنی بود تا بر اساس ترکیب احتمالی، سبک بازی، نقاط قوت و ضعف آنها، ملاحظات خاص حمله ای و دفاعی طراحی و مورد استفاده قرار بگیرند. ضمن اینکه معتقدم برای آماده سازی تیم زمان کافی وجود داشته اما متاسفانه روش‌های دفاعی و حمله‌ای اتخاذ شده در شرایط خاصی از مسابقه های تیم ملی برابر فیلیپین و چین نتیجه بخش نبودند.

علاوه بر این به اعتقاد من مجموعه تیم ملی بی توجه به تجربیات گذشته از شکست‌هایی که متاسفانه سنگین ترین شکست‌های اخیر تیم ملی در جام ملت‌های آسیا بوده اند جلوگیری نکردند و همینطور از روشهایی که به عنوان نقاط قوت تیم ملی در اوج اقتدار بودند، چه در دفاع و چه در حمله نیز استفاده چندانی نشد. البته مسئولیت مشکلات فنی بر عهده کادر فنی است.

زمان نامناسب مسابقه، اعمال نظر احتمالی داوران، فشار تماشاچی و غیره همگی از جمله مواردی هستند که پیش از این نیز اتفاق افتاده بودند و البته راه های مقابله احتمالی با آنها مشخص بود؛ انسجام و تمرکز. به نظر می رسید که هم بازیکنان و هم کادر فنی در شرایط خاصی از این دو کیفیت فاصله می‌گرفتند که البته نتیجه آن در تصمیم‌گیری ها خودنمایی می کرد.

تیم‌های فیلیپین و چین به هیچ وجه غیر قابل شکست نبودند و پیروزی مقابل آنها دور از دسترس تیم ملی بسکتبال نبود. بررسی دقیق هر یک از مواردی که ذکر کردم زمان قابل ملاحظه ای را می طلبد که خارج از حوصله این مصاحبه است.

*برخی کارشناسان اعلام کرده‌اند که تیم ملی برای حمله برنامه‌ای نداشته، آیا شما نیز این ضعف را دیدید؟

من با این ادعا که تیم ملی برنامه ای برای حمله نداشت موافق نیستم بلکه همانطور که قبلا اشاره شد معتقدم برنامه های حمله ای تیم ملی در بعضی از شرایط حساس نتیجه بخش نبودند که بعضا به فضاسازی و انتخاب‌هایی منتهی می شدند که مناسب برای مقابله با توانایی و فشار دفاعی حریف و یا شرایط خاص مسابقه نبودند.

*نکته دیگر اینجاست با اینکه تیم ملی تاکید زیادی بر دفاع داشته برخی کارشناسان اعلام کرده اند که در دفاع هم خوب نبوده‌ایم. به طور مثال در بازی برابر چین دفاع تیم چطور بود؟

از نقطه نظر دفاعی عملکرد تیم ملی با فراز و نشیب همراه بود که بخشی به قدرت حریفان بستگی داشت و مقداری هم به مهارت‌های دفاعی مانند دفاع انفرادی، پوششهای دفاعی و غیره و در نهایت به استراتژی دفاعی تیم ملی خصوصا در مقابله با ستارگان و آرایش حمله ای تیمهای حریف. ضمن اینکه دفاع جاگیری تیم ملی که در دوره گذشته مسابقات آسیایی از نقاط قوت دفاع تیم ملی بود در این مسابقات، خصوصا در دفاع پیرامونی دچار اشکال بود و دامنه این ضعف تا زیر سبد ادامه پیدا می کرد.

*عملکرد سرمربی تیم را در این تورنمنت چطور دیدید و چه نقدهایی به او دارید؟ به نظر شما ادامه کار با باوئرمان به صلاح هست یا نه؟

مواردی که در پاسخ به سوالات قبلی شما عنوان شد در واقع متوجه عملکرد آقای باوئرمان و کادر فنی‌اش است. به اعتقاد من آقای باوئرمان مربی است که بسته به استراتژی آینده بسکتبال ملی کشور امکان تداوم همکاری با ایشان می تواند با نظر مثبت بررسی شود. علیرغم عدم موفقیت در صعود به مسابقات المپیک آقای باوئرمان در حال حاضر شناخت مناسبی از بسکتبال ملی ایران و آسیا در اختیار دارد، اگرچه معتقدم کادر فنی تیم ملی نیز نیاز به تقویت دارد.

* برخی انتقاد کرده‌اند که چرا در روز آخر یک بازیکن پست یک خط می خورد و یک بازیکن پست دو اضافه می شود؟ آیا شما موافقید که تیم ملی در پست یک کمی ضعف داشت؟

با توجه به سوابق مطمئن نیستم که بازیکنی در روز آخر جانشین بازیکن دیگر شود اما انتخاب بازیکنان در تیم ملی قاعدتا علاوه بر خصوصیات رفتاری بر اساس عملکرد بازیکنان در تمرینات و مسابقات تدارکاتی است و آقای باوئرمان هم با توجه به اطلاعاتی که در مورد توانایی بازیکنان کسب کرده نسبت به انتخاب آنها اقدام کرده است.

تمرین تیم ملی بسکتبال

از شواهد اینطور پیدا است که کادر فنی بر استفاده از بهنام یخچالی و جواد داوری بعنوان گاردهای جایگزین کامرانی و مشایخی در پست گارد راس حساب کرده بودند که البته بهنام یخچالی نیاز به تمرینات بیشتری در این پست دارد. از وضعیت آرن داودی و فرید اصلانی در تمرینات و مسابقات تدارکاتی اطلاعی ندارم تا عدم انتخاب آنها را بررسی کنم. به هر حال انتخاب ۲ یا ۳ بازیکن گارد راس در تیم ملی رویه ای متداول است و هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند.

*انتخاب مهره ها را چطور دیدید؟

تغییر دیگر انتخاب محمد حسن زاده در پست ۴ و ۵ بود که با توجه به نزدیکی و فشردگی بازیکنانی که در این پست حضور دارند انتخاب بحث برانگیزی نبوده است. همچنین عدم حضور آرمان زنگنه هم از پیچیدگی انتخابات بازیکنان فوروارد کاسته است.

بطورکلی هر مربی در انتخاب بازیکن تیم خود دلایل مختلفی را در نظر دارد که بر اساس شناخت و نقشی است که برای هر بازیکن در طرح حمله ای و دفاعی خود در نظر می گیرد. به همین دلیل فکر نمی کنم انتقاد از لیست نهایی بازیکنان تیم ملی موضوع قابل بحثی باشد.

*چرا تیم ملی بسکتبال ایران همیشه در سالهای جام جهانی موفق بوده اما در سالی که تنها یک سهمیه برای المپیک هست ناکام می‌شود؟

دلیل خاصی در عدم نتیجه گیری در تمام مسابقات انتخابی المپیک نمی بینم، تنها اینکه شاید سهمیه تک تیمی از آسیا رقابت را سخت تر از رقابتهای انتخابی جام جهانی با سه سهمیه می کرده است و این خود با افزایش فشار روانی بر تیم ملی بر فشار فنی مسابقات نیز می‌افزوده است.

تصور می‌کنم در سال‌های اخیر هر بار که از صعود به مسابقات سطوح بالاتر باز مانده ایم، از اقبال مناسبی برای کسب نتیجه برخوردار بوده و از قبل نا امید و دست و پا بسته نبوده ایم. اگر به مصاحبه های بازیکنان پیش و پس از مسابقات توجه کنید ملاحظه خواهید کرد که در این دوره نیز همگی به امکان صعود به المپیک اشاره می کنند.

*رقابت‌های انتخابی سال آینده را چطور می بینید؟

در مورد رقابتهای انتخابی آینده هم معتقدم فدراسیون بسکتبال و افرادی که تصمیم‌گیری‌های فنی را انجام می دهند باید بدون فوت وقت در ابتدا نسبت به سیاستگذاری و تعیین استراتژی آتی برای بسکتبال ملی کشور اقدام کنند تا در آینده حسرت زمان از دست رفته عاید بسکتبال کشور نشود و پس از آن نیز برنامه ریزی های مربوطه انجام و لوازم و اسباب مورد نیاز به دقت تامین شوند. به طور قطع رقابت‌های انتخابی در سطح بالاتری از مسابقات آسیایی برگزار می شود و مستقل از چگونگی ترکیب احتمالی تیم، نیازمند برنامه ریزی و تدارکات هوشمندانه ای هستند.

انتهای پیام