بسیار زودتر از آنچه که پیش‌بینی می‌شد، روسیه به خاورمیانه بازگشته است تا خلأیی را که آمریکا به جای گذاشته پر کند. اما برای هر کس که گمان می‌کرد روسیه به عنوان یک ابرقدرت جهانی به دلیل تحریم‌های نظامی دردناک اعمال شده توسط آمریکا و اروپا و ماجراجویی‌های کرملین در اوکراین، قدرتش برای ایفای نقش در جهان محدود شده است، ثابت شد که ولادیمیر پوتین همچنان قوی است.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روزنامه القدس العربی در تحلیلی نوشت: روسیه در عربستان و در مصر و همچنین در ایران قراردادهای تسلیحاتی به ارزش ده‌ها میلیارد دلار امضا می‌کند و آن در حال حاضر نیز به سوریه‌ای بازگشته‌ که ظرف سال‌های مدیدی پایگاه اصلی آنها در خاورمیانه بود، این ها همه نشان از قدرت این کشور را دارد.

روسیه نه‌تنها هیچ‌گاه اسد را رها نکرد، بلکه در سخت‌ترین روزهایش نیز به ارسال سلاح و اعطای کمک‌های مالی به سوریه ادامه داد. اما این چنین مداخله مستقیم و اعزام نیروها و خلبانان روس به سوریه بسیار غافلگیرکننده است. این مداخله پیش از هر چیزی شاهدی بر اعتماد به نفس و احساس قدرت روسیه است چراکه بدون این امور پوتین این جسارت را پیدا نمی‌کرد که حساب بیشتری را بر سوریه باز کند. فقط رهبری که به خود اطمینان دارد می‌تواند دستور چنین مداخله‌ای را در منطقه‌ای به این میزان پیچیده و توأم با مشکلات بدهد و علناً آمریکایی‌ها را مورد بی‌توجهی قرار دهد.

حضور پوتین در سوریه باعث می‌شود که بار دیگر در صحنه بین‌المللی به عنوان بازیگری محوری قرار بگیرد که بدون آن ممکن نیست و این‌گونه می‌توان جایگاه و گام‌های روسیه را در میدان‌های کاری دیگری چون در اروپا و حتی در خاور دور درک کرد.

باید اذعان کرد که سوریه برای پوتین مانعی در برابر گسترش رادیکالیسم است که اگر آن را متوقف نکند به مرزهای روسیه هم می‌رسد. در سایه شکست ائتلاف تحت امر آمریکا برای مقابله با داعش، در واقع روسیه می‌خواهد جایگزینی را برای این ائتلاف تشکیل دهد و آنچه که آمریکا در انجام آن ناکام مانده روسیه آماده است که انجام دهد و حتی روسیه در این حد آماده است که سربازان و خلبانان خود را به خاک سوریه فرستاده است.

شاید آمریکایی‌ها روزی از مسکو قدردانی کنند و این مساله را نیز در واشنگتن و در مسکو مدنظر قرار دهند.

افزایش حضور روسیه در سوریه بیانگر ورشکستگی و ناتوانی آمریکا در خاورمیانه است. روسیه آمریکا را به حساب نمی‌آورد در نتیجه به هشدارهای آمریکایی‌ها نسبت به سرانجام مداخله و عاقبت امکان رویارویی میان روس‌ها و هم‌پیمانان محلی آمریکا چون مخالفان سوری یا حتی مقابله با هواپیماهای آمریکایی در سوریه گوش نمی‌دهند.

اما موضع روسیه در سوریه برای اسرائیل چه معنایی دارد؟ روسیه برخلاف دهه‌های 70 دیگر دشمن اسرائیل نیست اما در عین حال روسیه از این مساله هم نگران نیست که سلاح پیشرفته‌ای که به ایران یا سوریه می‌فروشد، لطمه‌ای به اسرائیل وارد کند اما برای اسرائیل نیز بهتر است صرفا گوشه‌ای بایستد و فقط ناظر باشد چراکه خود آمریکا نیز سیاست عدم اتخاذ موضعی خاص را در پیش گرفته است.

انتهای پیام