15 شوال سالروز وفات حضرت عبدالعظیم است، عبدالعظیم حسنی(ع) از نوادگان حضرت امام حسن (ع) و از اصحاب امام جواد و امام هادی (ع)بود و عقاید خود را بر امام هادی (ع)عرضه داشت و امام او را تأیید کرد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران( ایسنا)، حضرت عبدالعظیم بن عبداللّه بن علی بن الحسن بن زید بن الحسن بن علی بن ابی طالب، از بزرگان روات و علما و صاحب ورع و تقواست.
در منزلت و مقام وی آمده است که مردی از اهل ری به خدمت حضرت علی بن محمد النقی (امام هادی(ع))رفت. حضرت پرسید: کجا بودی؟ او گفت: به زیارت امام حسین (ع)رفته بودم. امام فرمود: اگر قبر عبدالعظیم را که نزد شماست، زیارت می‌کردی، مانند کسی بودی که امام حسین (ع)را زیارت کرده باشد.(1)
احمد بن خالد برقی می‌گوید: عبدالعظیم حسنی از دست حاکم و سلطان زمان خودش فراری شد و در خانه مردی از شیعیان در ری پنهان شد. در آن خانه عبادت می‌کرد و روزها روزه می‌گرفت و شب‌ها به عبادت می‌پرداخت و مخفیانه از خانه برای زیارت قبری که نزدیک محلّ سکونت وی بود، بیرون می‌رفت و می‌گفت: این قبرِ مردی از فرزندان موسی بن جعفر است. کم کم خبر ایشان در بین شیعیان پخش شد و گروه گروه به دیدار حضرت عبدالعظیم می‌آمدند. شخصی از شیعیان پیامبر را در خواب دید که فرمود: مردی از فرزندان من نزد درخت سیب در باغ عبدالجبار بن عبدالوهاب دفن خواهد شد. حضرت عبدالعظیم مریض شد و بعد از مدتی فوت کرد و در جیب لباسش نوشته‌ای یافتند که در آن نوشته بود: من ابوالقاسم عبدالعظیم بن عبداللّه بن علی بن الحسن بن زید بن الحسن بن علی بن ابی طالب (ع)هستم.(2)
شیخ صدوق (ره) و غیر ایشان از جناب عبدالعظیم روایت کرده‌اند که فرمود: بر آقای خودم، حضرت امام هادی (ع)وارد شدم. چون مرا دید فرمود: مرحبا به تو، ای ابوالقاسم! تو ولیّ ما هستی. عرض کردم: ای فرزند رسول خدا! می‌خواهم دین خود را بر شما عرضه کنم. اگر مورد پسند شما است، تأیید بفرمایید و اگر ناپسند است، راهنماییم کنید.
من عقیده دارم خدا، واحد و یگانه است و مثل و مانندی ندارد و جسم و صورت و عرض و جوهر نیست، بلکه پدیدآورنده اجسام و صورت‌هاست. پروردگار و مالک هر چیزی است. او مالک و صاحب هر چیزی است.
عقیده دارم محمد(ص)پیامبر و رسول و آخرین آنان است و بعد از او پیامبری نخواهد بود و تا روز قیامت دین آن حضرت اسلام خواهد بود و شریعت دیگری نخواهد بود.
عقیده دارم امام و خلیفه و ولیّ امر بعد از پیامبر(ص)امیرالمؤمنین (ع)و بعد از آن حسن (ع)و بعد حسین (ع)وعلی بن الحسین و بعد محمد بن علی و سپس جعفر بن محمد و بعد موسی بن جعفر و بعد علی بن موسی و سپس محمد بن علی است و بعد شما را امام می‌دانم.
حضرت فرمود: بعد از من پسرم حسن و بعد از او مهدی (ع)خواهد بود که کسی او را نمی‌بیند و از نظرها غایب خواهد بود و زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد، پس از این که پر از ظلم و جور شده باشد.
گفتم: عقیده دارم دوست ایشان دوست خداست و دشمن ایشان دشمن خداست و اطاعت ایشان واجب و معصیت اینان معصیت خداست.
عقیده دارم معراج و سؤال در قبر و بهشت و جهنم و صراط و میزان حق است و قیامت خواهد آمد و همه زنده خواهیم شد.
پس امام هادی (ع)فرمود: ای ابوالقاسم! به خدا این است دین پسندیده ثابت. بر همین اعتقاد بمان. خداوند تو را بر این اعتقاد محافظت کند.(3)
حضرت عبدالعظیم (ع)در حدود سال 250 یا 252از دنیا رفت.(4)
پی نوشت‌ها:
1. شیخ عباس قمی، منتهی الآمال، ج 1 ص 246.
2. الخوئی، معجم رجال الحدیث، ج 10 ص 46.
3. منتهی الآمال، ج 2 ص 392.
4.محمد جواد نجفی، ستارگان درخشان، ج 4 219.
منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
انتهای پیام
نظرات