واقعا ناراحت کنندست که نيروهاي اينچنيني تو مملکت داشته باشيم و حتي نپرسيم دردشون چيه :( قابل توجه مسوولين محترم.

متاسفانه تو مملکت ما فکر ميکنند علوم پايه يعني وقت تلف کردن درحاليکه همه اتفاقات بزرگ که تو ذهن آدما مونده از فيزيک و رياضي و زيست و شيمي بوده. اگه انيشتن هم ايران بود الان تو کلاساي قلمچي داشت تدريس ميکرد، جمعه ها هم مراقب کنکورهاي آزمايشي بود.

ايران نياز به دکتر صابري ها براي پيشرفت داره. من چندين واحد با ايشون گذروندم و علاوه بر موارد تخصصي از ايشون تفکر درست رو هم ياد گرفتم. اميدوارم مواردي که گفتند روزي عملي شه.

اميدواريم مسئولين به حرف هاي نخبگان گوش بدهند و اجرا کنند.

احسنت.

با نظرات داده شده، بخصوص در مورد تقويت علوم مادر(پايه)موافقم، اميدوارم روزي برسد که به اين علوم مظلوم قرار داده شده در کشور بيشتر اهميت داده شود کمااينکه اين مهم سالهاست که در کشورهاي توسعه يافته و درحال توسعه اتفاق افتاده است.

چرا اينجور آدمارو وزير علوم نميکنن خوب؟؟؟

با سلام گفتگويي قابل تامل از اين استاد گرانقدر بود. لزوم مطرح کردن چنين نگرشهايي و نقد فضاي علمي کشور با مصاحبه با اساتيد دانشگاه ها و موسسات آموزش عالي کشور ديده مي شود.

باتشکر از ايسنا بخاطر مصاحبه بسيار بجا و نکات بسيار درست. متاسفانه هنوز هستند کساني در وزارت علوم دولت تدبير و اميد که آقاي متصدي ارتقا در وزارتخانه از اعضا هيات علمي ميخواهد که کپي برابر اصل مقالات آي اس آي را براي تاييد نهايي برايشان ارسال کنند!!!! آخه يک مسوول با اين سطح چطور ميتونه اين مشکلات رو حل کنه؟؟؟

جالب اينجاست که در کشورهاي خارجي حتي دانشجويان تحصيلات تکميلي خود را به طور کامل ساپورت مالي ميکنند تا از دانشگاههاي مختلف ديدن کنند و در کنفرانس ها شرکت کنند. اما در مملکت ما حتي اساتيد عالي خود را هم ساپورت نميکنند. حداکثر حمايت اين است که پانصد دلار اونم نه بلاعوض! بلکه به نرخ دولتي بهشون ميدن

حقوق هيات علمي اينجانب در ايران با دو دوره پسادکتري در غرب که برگشتم الان خالص دريافتيم دوميليون و هشتصد هزار تومان است درحاليکه وقتي پسادکتري بودم 4000 دلار يعني چيزي حدود 13 ميليون تومان بود + تمامي مخارج کنفرانس ها و سفرها و ويزيت هاي علمي تازه بدون شرط تدريس و دادن مقاله و اينهمه خط و نشان هايي که دانشگاهها و وزارت علوم برايمان ميکشد. با اين وضع مديريت آيا انتظار داريد دوستان ما برگردند؟

نميفهمم چرا اينهمه جاهاي مختلف سرمايه مملکت حيف و ميل ميشه و اختلاس ميشه ولي به اينجور کارها که ميرسيم و آبروي هممون درميونه ازش ميزنيم؟ همه اين هزينه ها مگه چقدر ميشه درسال؟!!! اينارو هم فراري ميدينا. از ما گفتن

فرض کنيد هيچکس در کشور شيعي ايران مراجع شيعه مون رو قبول نداشته باشه، آيا ميتوان انتظار داشت فلان آدم مسيحي يا يهودي يا حتي مسلمان سني در آن سر دنيا براي مراجع ما احترام قائل باشند آيا؟

چقدر خوب است هرازگاهي يک سري به اين محيط هاي علمي بزنيد و اينجور مصاحبه هايي رو منتشر کنيد. متشکر

عالي بود

خانم هاشمي مصاحبه خيلي خوبي بود. ممنون از اين همه تلاش و دقت شما براي بخش علمي ايسنا

با سلام و تشکر از اين استاد بزرگوار به نظرم بايد تفکر و رويکرد مسوولان کشور به اهميت علم بسيار تاکيد کرد ما هرچه مي‌خوريم از اين ديدگاه و تفکر مسوولاني است که بار علمي ندارند اما با مديريتهاي سياسي بر دانشگاه‌ها تاثير گذاشته اند

باسلام متشکر از مصاحبه خودتون. بايد عرض کنم با اين شرايط فعلي درآمدي و سرانه پژوهشي اعضاي هيات علمي نبايد توقع پيشرفت علمي کشور رو داشت . بنده الان ده ساله که مدرس دانشگاه دولتي هستم ولي مجبورم براي خرج زندگي و خريد وسايل ومواد مصرفي کارهاي ديگري در کنار پژوهش انجام دهم. در اين ده سال حتي يک سمينار بين المللي هم نتونستم به خاطر مشکلات مالي شرکت کنم.

دکتر صابري يکي از دانشمندان بين المللي ايران هستند. بايد قدر ايشاون رو دونست.

سلام اقاي دکتر من معتقدم که تا زماني که ملاک رتبه اول شدن در منطقه منوط چاپ مقاله اي اس اي شده توليد علم نيست . انباشت بي فايده علم در قالب يک مقاله و يا چند مقاله است که بعد از چاپ ارزش نگهداري هم ندارد در حاليکه مقاله يک کالا باشد که تقاضا داشته باشد/ در رابطه با پايان نامه هم چنين است. تکراري و بي ارزش و توليد علمي در اکثر آنها نمي شود . اين واقعيت تلخ را همه بايد بپذيرند. اگر اين همه هزينه براي تدوين پايان نامه ها مي شد صرف خريد تجهزات دانشگاهي ازمايشگاهي مي شد ببين چه مي شد

پيشرفت هر ملتي در گروه پيشرفت علم و پژوهش است. لطفاً گفتگوهاي بیشتري با پژوهشگران مطرح ايراني انجام شود. اميدوارم با اين اقدامات بهبودي مختصري در بلند مدت حاصل شود.

تقويت نظام مند علوم بين رشته اي درد اصلي جامعه پژوهشي ما...

متاسفانه در دوران انتصاب محور که آقاي دکتر اشاره کردند وقتي براي گزينش پيش رييس دانشگاه ميرفتيم ميپرسيدند با همسرت کجا آشنا شدي؟!! يا چرا اسم فرزندت اين است!! يا چرا دکمه مانتوي شما فلزي است!!!!! شاخ درنياوريد واقعا رييس يک دانشگاه تا اين حد شخصيت نخبگان کشور را زير سوال ميبرد. اين احساس به آدم دست ميداد که ملاک هاي علمي پشيزي ارزش ندارد و شما بايد حتما ظاهر سازي ميکردي. کاري که معمولا در چارچوب شخصيتي آدمهاي علمي نيست. درد يکي و دوتا نيست متاسفانه. ممنون ايسنا.

بسيار مصاحبه جالبيست. با خواندن مصاحبه متوجه شدم که پرمغز است ولي وقتي وبسايت شخصي دکتر را در دانشگاه تهران ديدم بخصوص مقالاتشان را فهميدم اين حرفها شعار نيست. خودشان هم مقالات بسيار باکيفيتي دارند که هرجاي دنيا به ان افتخار ميکنند. من دانشجوي دکترا هستم و همان زحمتي را ميکشم که دانشجوي آيپي ام ميکشد. ولي نه سفر خارجي دارم و نه حقوق ميليوني!

در هيچ کجاي دنيا آدم‌هاي سياسي را مدير دانشگاه‌ها نمي‌کنند حتي اگر انگيزه‌هاي غيرعملي هم داشته باشند باز هم از اين کار اجتناب مي‌کنند . مديريت انتصابي براي يک محيط علمي واقعا چه معنايي دارد؟

جانا سخن از زبان ما ميگويي...........

نظر او دوستمون که اگر اينشتين در ايران بود مراقب کنکور آموزش عالي مي‌شد عالي بود... ضمن آن که خنده‌دار است واقعا عمق قضيه و حقيقت را مي‌رساند. استادي مي‌گفت آموزش و پرورش ما هم بدتر از آموزش عالي ما نخبه بگيرد معلوم نيست چه تحويل مي‌دهد.

سلام جالب اينجاست که هر وقت من ايران هستم همين آقاي دکتر ميگويند الا و بلا بيا ايران :))) دکتر جان هروقت اينها که گفتي‌ اوکي شد ايميل بزن درخدمتيم :)))

دوستان به نظر من مشکل آموزش عالي ما اساسي تر از اين حرفاست . مشکل از اونجايي شروع شد که ما از دوران دبستان به بچه‌ها ياد داديم که مثل يه ماشين مسابقه‌فقط درس بخونن . بهشون ياد داديم که 15 نمره خوبي نيست تو بايد 20 بشي تا برات دوچرخه بخرم . اما شايد اوني که نمره‌اش 15 شده ايده‌هاي تو ذهنش داشته باشه که در عمل بتونه ثابت کنه . با به اين مشکل باز هم دامن زديم ، اون هم در دوران کنکور . در کشورهاي غربي دانش آموزان درس علوم هر روز سفر علمي ميرن ، بازديد از آزمايشگاههاي دانشگاهها ميرن ، سر کلاس همواره در حال آزمايش هستن . اونوقت ما به بچه‌هامون ميگيم : پسرم يا دخترم اگه 20 بشي برات دوچرخه ميخرم . بشين تو اتاقت فقط درس بخون

کشورهاي ديگر محققان ما را روي هوا مي‌زنند آن قدر براي دانشمندان ارزش قائل هستند که رفاه مادي که هيچ رفاه رواني آنها را هم تامين مي‌کنند تا سود اين رفاه نهايتا به خودشان که گرداننده امور کشورشان هستند برسد

درد آن قدر زياد است که اگر همه را بگويم مثنوي هفتاد من کاغذ مي‌شود اما بطور خلاصه به نظر من مهمترين مشکل علم اين کشور تفکر مسوولاني است که متاسفانه در راس امور علمي هم نشسته‌اند؛ همان مديراني که سياسيون منصوبشان مي‌کنند تا اهداف سياسي دنبال شود همين وضعيت را مقايسه کنيد با کشورهاي پيشرفته که چطور شد همه يکباره به علم اين همه توجه نشان دادند و حاشيه‌ها و مشکلات ما را لااقل به اين اندازه نداشتند. به نظر شما آيا محققي که از کشور مي‌رود که برنگردد و هزار برچسب هم مي‌خورد واقعا از وطن گريزان است يا مشکلات سد راه او شده‌اند؟!

در مورد خانم ميرزاخاني و امثال ايشان واقعا به نکته درستي اشاره کرديد استاد. مشکل اين کشور در درک ارزشهاي واقعي است و کاغذبازي و رابطه‌بازي و همه اين مسائل که اشاره کرده‌ايد پدر محققان را درآورده است

نظر آقاي معلم واقعا ناراحت کننده‌اس. برادر من ويزيتور لوازم آرايشيه ماهي سه و نيم داره ميگيره

دوست گرامي خانه از پاي‌بست ويران است! موقعي که در يک مسابقه معروف در تلويزيون يک فرد جوان کمتر از 25 سال دو همسايه شمالي ايران را که همجوار درياي خزر هستند عربستان و ترکيه مي‌نامد!!! شما انتظار داريد چجور آدمهايي مسئول سياست‌گذاري براي پژوهش باشند؟ همه اينها در يک سيستم آموزشي بالا آمده‌اند! نمي‌شود روي شاسي پيکان موتور لامبورگيني گذاشت!

مهم ترين افت دانشگاههاي کشور مدرک‌گرايي و بعد از آن توليد مقالات بي‌کيفيت است که با آن مي‌شود ارتقا گرفت ولي به درد کسي نمي خورد . يک مربي پرتوان بصرف نداشتن مدرک دکترا ارتقا نمي‌گيرد ولي يک استاديار کم‌سواد که کارش کپي کردن مقاله است بسرعت دانشيار و استاد مي‌شود.خدا به داد نسل آينده برسد

استاد صابري عزيز علم درحال تسخير دنياست. ما اندر خم يک کوچه مانده ايم. کو گوش شنوا؟!

بسيار مصاحبه ي ارزنده اي بود

با اين مطلب که به خاطر مشکلات مالي محققان مجبورند چشم به حمايت سايرين داشته باشند و اين خلاف عزت ملي است به شدت موافقم. در شرايطي که چاره نباشد، جايگزينها، جاي خود را براحتي پيدا ميد کنند

شما هر اداره يا شرکت تجاري يا اقتصادي يا ارگان نظامي يا ...رو نگاه کنيد نماينده وقتي ميفرستند خارج بصورت تيمي براشون بهترين هتل رو رزرو ميکنند و خرج تمامي خورد و خوراک و ... میدن. آخرم که برميگردن واقعا معلوم نيست دستاورد سفر چي بوده و تازه حق ماموريتم ميگيرن آخر ماه، البته براي شرکتهاي خصوصي وضع بهتره بخاطر نظارتها. ولي در دانشگاهها که يک استاد يا دانشجو براي سخنراني دعوت ميشه و افتخار ملي هست هيچي به هيچي، تازه بايد کلي نامه‌نگاري کنه که دانشگاه اجازه بده با پول خودش بره! فکر ميکنن داره ميره جزاير قناری. چون خود مدير هيچ تصوري از کارهاي علمي اين تيپي نداره! نميدونه تا قبل سخنراني چه استرس و فشاري روي اون شخص هست چون بهرحال نماينده ايران هست و بايد حفظ آبرو کنه. بعدشم اينجور صحنه‌هاي علمي در کنفرانس‌هاي خارجي واقعا بهترين جا براي خودنمايي واقعي در برابر اسراييل و امريکا و بدخواهان ماست. اونا چشم ديدن اساتيد نخبه ما رو ندارن اما با اين بي‌توجهي کشورمون به نمايندگانشون خوشحال ميشن. تجربه شخصي من کاملا حرفاي اين استاد عزيزمون رو تاييد ميکنه.

چقدر نقد زيبا، جامع و محترمانه اي. خيلي آموزنده بود.

چرا تلاش مي‌کنيم در کشور چيزي سر جاي خودش قرار نداشته باشد. اگر توانايي نداريم، تخصص نداريم،‌دانش کاري را نداريم چرا مسووليت مي‌پذيريم و مانع عده‌اي مي‌شويم که مي‌توانند و دانش آن کار را دارند. چه آسيبهايي که از مديريتهاي سياسي در جامعه علمي نخورديم...!

بسيار مصاحبه جالبي بود. از ايسنا خواهشمندم به اطلاع هيات رييسه دانشگاه تهران برساند که يک هيات علمي در رشته بنيادي نظير رياضي محض يا فيزيک نظري چطور ميتواند "طرح کاربردي" درآمد زا براي دانشگاه بياورد؟ وگرنه قرارداد هيات علمي آنها لغو ميشود. واقعا خنده دار است که يک دانشگاه عضوهيات علمي با اين کيفيت جذب کند و بدون اطلاع از تواناييها و پتانسيل هاي وي خط و نشان بکشد. با توجه به اشتغال دکترصابري در دانشگاه تهران و تاثيرگذاري اين مصاحبه از ايسنا خواهشمنديم تا متن اين مصاحبه براي دانشگاه تهران و مسوولان پرديس ها ارسال گردد. اين مشکل عرض شده بسيار حياتي است و قرارداد بسياري از همکاران نخبه جوان و تازه استخدام شده را دچار مشکل کرده است. باتشکر از اين مصاحبه بسيار بجا و کامل.

حقوقي كه استادهاي ايران مي گيرند بسيار بالاست در برابر درس دادنشان فقط چند صفحه جزوه همين! من بعد از فوق ليسانس با اساتيد دانشگاههاي معروف با ايميل تماس گرفتم و تازه علم آموختم ولي در ايران اساتيد جواب نمي دهند. خودشان هم مشکلاتی دارند كتاب و مقالاتشان نگاه كنيد همه ترجمه با كمي تغيير

بخش علمي ايسنا ميتواند يک الگوي خوب براي ديگر خبرگزاري هاي علمي باشد. در انتخاب موضوع، اشخاص و بازتاب خوب مشکلات علمي کشور بنحوي که بنظر خوانندگان زيادي جلب کرده است. به عنوان يک خبرنگار آزاد به همکاران بخش علمي ايسنا تبريک ميگويم.

بخدا نه وقت خودتونو بگيرين نه اين بنده خداهارو. اين حرفا بجايي نميرسه. اين مشکلات رو آقا بارها به مسوولين گوشزد کردند ولي کو گوش شنوا. گوش اگر گوش وزير و ناله اگر ناله استاد..

آقاي دکتر بنظرم نبايد حالا که آي پي ام بقول شما داره کار درست انجام ميده و به دانشجوهاش پول ميده بگيم نده. از طرفي هم منم فکر ميکنم که با اين روند حق دانشگاههاي خوب داره ضايع ميشه. بهتر همونه که واقعا وزارتخونه به اين درک برسه که به دانشجوي دکتريش حقوق بده. مثل همه جاهاي دنيا. به دانشجوي فوق ليسانسشم حقوق دستيار آموزشي بده. تو امريکا اين حقوق براي فوق ليسانس حدود 800 تا 900 دلاره که خيلي به دانشجو کمک ميکنه. به هرحال اين حرفها بايد زده بشه تا مسئولين يک فکري بکنن. اگر واقعا کسي دلسوز مملکت باشه اين راهکارهايي که گفتين و روي چشماش ميذاره. ان‌شاءالله که هممون عاقبت بخير بشيم.

واقعا يکي از بزرگترين معضلات فرهنگي همين عشق پدرمادرا به پزشک و دکتر شدن بچه هاشونه. من هميشه عاشق نجوم و فيزيک بودم و تو روياهام آيندمو يک دانشمند فيزيک عينکي با يه پيپ ميديدم. اما پزشکي خوندم چون خانوادم منو پزشک ميخواستن. ازطرفي فکر ميکنم شايد يک دليل که علوم پايه هنوز تو کشور ما بکر مونده چون پول توش نيست. پول فساد مياره. اينه وضع پزشکيمون. اينه وضع فوتبالمون. اينه وضع خودروسازيمون. واقعا چرا بايد وقتي تحريم ميشيم ماشين بدون در توليد بشه؟ تحريم باعث شد خيلي از ضعفاي مديريتيمون بزنه بالا. صداسيما چکار ميکنه؟ مگه مسوول فرهنگسازي نيست؟ همه جاي دنيا کاراي فکري و برنامه ريزي مشاوراي قدر از علوم پايه دارند. لابي علوم در کشور ما بسيار ضعيفه. ما دانش فضايي نداريم چون علوم پايه جدي گرفته نميشه. پزشکي مولد نداريم چون پژوهش در اون محيط جدي گرفته نميشه. کپي برداري کار رو راه ميندازه ولي رشد ايجاد نميکنه. تحقيقات بايد تو تمامي رشته ها جدي گرفته بشه. از زباله گرفته تا هوافضا. مملکت ما سخت افزار زياد داره ولي نرم افزار استفاده ازشونو نداره متاسفانه. مغزماها نياز به يک انقلاب فرهنگي داره.

بسيار نظر عالي و درستي داديد.ما ضعيفيم چون فکرمون ضعيفه علوم پايمون ضعيفه کافي يه نگاه به دنيا کنيد و ببينيد علوم پايه چه تحولي ايجاد کرده. فکر پدر مادرها هم منبعث از مسوولان علميه که ميگن پژوهش نکن مگر اين که پول توش باشه. صنعتي باشه.اينم تحول آفريني جديد که ميکنند. مي بينيد فکر مسوولان علمي عين همين پدر مادراست که دکتر و مهندس بشيد. يعني تا نوک بيني و جيب بچه ها و خودشونو ميبينند نه جيب يه مملکت رو.

وقعا اين حرف که دانشگاه اداره نيست را بايد با طلا نوشت و به اين مديران دانشگاهها هديه داد. واقعا بزرگترين معضل دانشگاههاست. حتي مديران زمان آقاي دکتر روحاني نيز به اين شناخت از دانشگاه نرسيده اند که حداقل نگاهي به طرز اداره دانشگاههاي پيشرفته بيندازند و حداقل کپي کنند طرز مديريت را. زمان رياست جهموري قبلي که واقعا دانشگاهها را فلج کردند. بخدا قدر اساتيد دانشگاه را بدانيد. اين مصاحبه بيشتر يک مقاله است تا گفتگو. عالي بود. متشکر

سلام. جناب دکتر صابري هر چند که دغدغه ي شما در اين متن فکر نکنم مرتبط با دانشجويان باشد اما در رابطه با قسمتي از متن که راجع به دانشجويان صحبت کرديد ميخواهم بگويم شما و بقيه همکارانتان در دانشگاه تهران و همچنين در دانشگاه هاي ديگر همان مسئله آموزش دانشجو رو درست انجام بدهيد ممنونتان ميشويم حالا پژوهش که پيشکشتان

همه دوست داريم به نوک قله پيشزفت برسيم درحاليکه مسيري از پايين به قله وجود نداره يکي طناب ميندازه ميره يکي بزور و زحمت و زخمي ميرسه و اين پايينم يکي هست ميگه اگه برسي اون بالا بهت جايزه ميدم. آقاجان بايد يک مسير درست کني. مسير فکرشده و مهندسي شده. بسترسازي بايد بشه. دراونصورت حتي آدماي متوسط ما هم تو اون بستر شانس رسيدن به قله رو دارن. اراده لازم ميخواهد تا عملي بشود. ولي امکانپذير هست. شايد اون شخصي که پشت ميز نشسته فکرکند که اين حرفها و پيشنهاد کساني مثل دکتر صابري بزرگوار در حد حرف و شعار هست. ولي بقيه ممالک هم همين کارهاي زيربنايي رو کردن که الان مسلط شدند به دنيا. تا دير نشده بايد کاري کنيم

آقاي دکتر صابري خود من قرباني علوم پايه هستم از روي علاقه بسيار دورشت هاي خوندم رياضي و فيزيک. خوب تصوري که من قبل از کارشناسي داشتم با بعداز فارغ التحصيليم زمين تا آسمان متفاوت بود. بايد به محصلين علوم پايه بگوييد که در بيرون کاري ندارند جز تدريس. من انواع و اقسام کارهاي کامپيوتري اعم از برنامه نويسي طراحي وب نوشتن نرافزار و...را انجام دادم ولي از خود چيزي که درس خواندم جز تدريس خصوصي چيزي عايدم نشده. اينها را بايد به دانشجوها گفت تا باچشم باز وارد شوند. هرچند اگر کسي هم آنموقع به ما ميگفت تاثيري در انتخابم نداشت ولي بهتر است گفته شود

باسلام: اقتصاد دانشگاهي بايد مورد توجه ويژه قرار بگيرد. جامعه انتظاردارد فعاليت مراکز علمي با بالاترين ارزش افزوده همراه باشد. در اين صورت بسياري از مشکلات آنها حل خواهد شد در غير اينصورت دانشگاهها بصورت نهاد سربار در مي آيند. درنتيجه پژوهش در باره راههاي ارايه خدمات علمي،اقتصادي از طرف دانشگاهها بايد در الويت آنها قرارگيرد. با تشکر

بله کاملا درست است. ما فکر ميکنيم اگر چند نوبليست را دعوت کنيم و دوتا سخنراني کنند ميتوانيم تحول ايجاد کنيم. درحاليکه آنها به اين سفرها به ديد کاملا تفريحي نگاه ميکنند. بخصوص اينکه دانشجوها هجوم مي آورند و عکس ميگيرند و ... واقعا مضحک است. بجاي اينگونه کارهاي تبليغاتي که هيچ نفعي براي مملکت نداره بهتره که پولشو به دانشگاهها بديم تا کنفرانس بين المللي آبرومند برگزار کنند. حداقل وقتي ساينتيستا برميگردند کشوراشون مارو مسخره نکنند. تبليغات بسه واقعا. کار زيربنايي لازمه

واقعا بايد مجلس قانون شديد و لازم الاجرا درمقابله با دزدي علمي بذاره..بنظرم کثيفترين کاره يک مشت آدم متقلب که با کارهاي دزدي ارتقا ميگيرند و بعد همونها ميخوان براي بقيه تصميمگيري بکنند.

درود و سپاس از اين گپي و گفتگوي خوب. من تا قبل از اينکه بيام خارج فکر ميکردم سطح دانشگاههاي ما خيلي‌ پايين با اينکه توي دانشگاه خوب درس خوندم. بد که اومدم فهميدم اتفاقا ما از نظر تئوري خيلي‌ از اينها سريم فقط اينجا وسائل و تجهيزاتشون خيلي‌ خوب و بروز هست وگرنه دانشجوها اينجا خيلي‌ از ما عقبترند. من تازه قدر چيزهايي که ياد گرفتم رو ميدونم. اميدوارم بده تحريم‌ها بشه تجهيزات خوب براي دانشگاهها گرفت تا بشه همين کارهاي رو که ما براي اينها انجام ميديم براي مردم خودمون انجام بديم. اينجا اگر مجلات خوب چاپ مي‌کنن بيشتر به خاطره اين هست که تجهيزاتشون خوب. بدرود