محمدرحیم صراف گفت: اگر نشانه‌های معماری شهری در محوطه تاریخی «هگمتانه» از بین برود، مدیریت شهری و مسئولان میراث فرهنگی همدان باید جوابگوی این تخریب مقابل دنیا باشند.
به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایسنا، نخست به اسم تعریض کوچه و برای رفت آمد مردم، معبر را شش متر توسعه دادند، بعد پروژه‌ی احداث پارک‌سوار در ضلع شرقی محوطه هگمتانه را آغاز کردند، سپس مرغ‌فروشان دوره‌گرد دور این محوطه تاریخی کاسبی راه انداختند و در ادامه هم با نصب سازه‌هایی مکان برای تجمع کارگران فصلی مهیا شد و حالا علاوه‌بر دو بنای کلیسای «سنت استپانوس» و حمام «ارامنه» که عرصه تاریخی‌شان گود این اتفاقات ناهمگون شده، حریم درجه یک تپه تاریخی «هگمتانه» هم زیر فشار این سنگینی کمر خم می‌کند!
این باستان‌شناس پیشکسوت که 17 سال کاوش در این محوطه‌ی تاریخی را در پرونده فعالیت‌های علمی خود دارد، درباره اهمیت این محوطه تاریخی به خبرنگار ایسنا گفت: تپه «هگمتانه» در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده و هیچ‌کس حق دخل و تصرف در آن را ندارد. این تپه تاریخی، که احتمالا پایتخت مادها بوده، مورد توجه فرهنگ‌دوستان، مردم ایران و همه دنیاست.
او با بیان این‌که در طول سال‌های 62 تا 79، 10 فصل کاوش در حصاری 9 متری در این محوطه انجام داده است تاکید کرد: از دوره‌ی «ماد» اطلاعات کافی در دست نداریم، با این وجود همه امیدمان این است که بتوانیم با حفاری کامل این محوطه تاریخی 200 سال تاریخ خاموش این کشور را روشن کنیم.
وی افزود: این حفاری‌ها نشان داد که در داخل این تپه آثار مهم و غنی زیادی مانند مجموعه‌ای از معماری با حصار 9 متر که نشان‌دهنده یک مجموعه معماری شهری است، وجود دارد. یعنی در چارچوب یک برنامه سازمان‌یافته از طرف حکومت در آن زمان، تعداد زیادی از متخصصان از جمله معماران، نقشه‌برداران و سایر متخصصان مدل‌سازی به عنوان سیستمی که در دنیا بی‌نظیر است، سازه‌ای ارزشمند ساخته‌اند.
او با اشاره به سخنرانی‌هایی که درباره این محوطه تاریخی در دانشگاه‌های مختلف دنیا مانند برلین، مونیخ، فرانکفورت، موزه بریتانیا، ایتالیا و گرجستان انجام داده است، گفت: پس از پایان همه سخنرانی‌هایم متخصصان دنیا متعجب می‌شدند که چطور در حدود هزاره اول قبل از میلاد مردم ایران در بخشی از کشورشان قادر بودند یک مجموعه معماری حکومتی بسازند که به شکل ریاضی و هندسی است.
این باستان‌شناس پیشکسوت افزود: باید سعی کنیم حفاری‌های این محوطه را به بخش‌های مختلف تپه نیز گسترش دهیم تا اوراق ناشناخته غرب کشور را هم از زیر خاک درآورده و روشن کنیم.
صراف تأکید کرد: همه مقامات همدان و مردم این شهر باید در حفظ و حراست آثار باستانی داخل این مجموعه تاریخی بکوشند. همه در مقابل ایران و دنیا مسئولند. اگر اتفاق ناشایستی باعث تخریب این محوطه تاریخی شود، هر اقدامی که در اطراف یا در محوطه تاریخی هگمتانه انجام شود باید به وسیله اداره کل میراث فرهنگی همدان متوقف شود.
او این محوطه تاریخی را 25 هکتار دانست که به صورت مستقیم مالکیت آن در اختیار سازمان میراث فرهنگی است و گفت: این میزان از مجموعه قبل از انقلاب خریداری شده است، اما هنوز نمی‌دانیم آثار معماری مهمی که از این محدوده‌ی 25 هکتاری بیرون آمده تا کجای شهر همدان گسترش دارد. بنابراین هر گونه دخل و تصرف در اطراف حصار و دور تپه رخ دهد باید ناظری از میراث فرهنگی همدان داشته باشد.
صراف با اشاره به کاوش باستان‌شناسی در بخش کوچکی از این محوطه تاریخی گفت: نخستین ترانشه‌های ایجاد شده در این محوطه در شرق تپه هگمتانه رخ داده و پس از آن به شمال و سپس به غرب گسترش پیدا کرده است. حتی پس از مدتی که یک کارشناس میراث فرهنگی همدان حیاط مسجد امام (ره) در میدان امام (ره) را را حفاری کرد به بقایای همان معماری که در این محوطه به دست آمده بود، رسید. بنابراین آثار به دست آمده از این محوطه تا میدان امام گسترش پیدا کرده است.
به گزارش ایسنا، صراف نخستین حفاری‌ها در این محوطه‌ی تاریخی را متعلق به بخش شرقی هگمتانه می‌داند، بخشی که اکنون هم مدیریت شهری همدان احداث پارک‌سوار را از آن طرف آغاز کرده است، قسمتی که با تکمیل این سامانه مکان عبور و مرور روزانه صدها خودرو و احتمالا ماشین سنگین است، که حرکت هر کدام از آن‌ها لرزش‌های زیادی را به دنبال دارد. لرزش‌هایی که به مرور قطعا آسیب‌ای جبران‌ناپذیری را به این بخش از تاریخ خاموش ایران وارد می‌کند که بازگرداندن آن امکان‌پذیر نیست.
انتهای پیام
نظرات