یک هنرمند نقاش ورود بخش خصوصی به عرصه‌ی فراهم کردن زمینه‌ی حضور ایران در دوسالانه ونیز را اتفاق مثبتی دانست و گفت: بضاعت محدود ما در زمینه‌ی نمایش هنر در رویدادهای بین‌المللی باعث شده نتوانیم انرژی واقعی هنر خود را در دنیا نشان دهیم.

جمشید حقیقت‌شناس در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا درباره‌ی اهمیت حضور ایران در دوسالانه ونیز اظهار کرد: در چند سال گذشته پتانسیل هنرهای تجسمی بسیار زیاد شده و فعالیت‌های اقتصادی این حوزه نیز توسعه پیدا کرده است. دوسالانه ونیز محلی برای نمایش این توسعه‌یافتگی است و می‌تواند مکانی برای مقایسه هنر ایران و جهان باشد. ما می‌توانیم با حضور در ونیز هم آثار خود را به دیگران نشان دهیم و هم این آثار را با آثار هنرمندان دیگر مقایسه کنیم. این مقایسه خیلی به هنر ایران و هنرمندان کمک می‌کند.

او ادامه داد: یکی از مشکلات اساسی ما این است که تا کنون نتوانسته‌ایم با بضاعت واقعی خود در دوسالانه ونیز شرکت کنیم. این اتفاق به‌دلیل نبود امکانات و بضاعت محدودی است که در اختیار این بخش بوده است. داوری‌ها هم در طول دوره‌هایی که ما در آن‌ها شرکت‌ کرده‌ایم، براساس همین بضاعت کم بوده و نتوانسته‌ایم انرژی‌ای را که در هنر کشور وجود دارد، به‌خوبی و به‌درستی به جهان بازتاب دهیم.

این هنرمند همچنین درباره‌ی تدارک بخش خصوصی برای حضور ایران در دوسالانه ونیز گفت: در دوره‌ای که دولت امکانات کمتری دارد و شرایط اقتصادی‌اش اجازه برخی فعالیت‌ها را نمی‌دهد، اتفاق مثبتی است که بخش خصوصی وارد کار شود و به بهتر شدن نمایش هنر ایران در دنیا کمک کند. این حضور اگر به کیفی‌تر شدن حضور ایران در ونیز کمک کند، خیلی خوب است. انطباق نداشتن صورت و معنای هنر ما در نمایش‌های خارج از کشور در سال‌های گذشته، به هنرمندان و آثارشان لطمه زده است. بنابراین ورود بخش خصوصی به این رویدادها می‌تواند کمک خوبی باشد.

حقیقت‌شناس اظهار کرد: خیلی خوب می‌شود که شرکت‌هایی که گردش مالی خوبی دارند، برای ورود به این حوزه رقابت کنند. اگر حمایت مردم از هنرهای تجسمی نباشد، هنرمندان ما نمی‌توانند در نمایشگاه‌های بین‌المللی به‌خوبی ظاهر شوند. مردم، شرکت‌ها و بخش خصوصی می‌توانند با کمک‌های‌شان این مسأله را حل کنند.

این هنرمند درباره‌ی حضور هنرمندان خارجی در غرفه ایران نیز گفت: ما باید استانداردهای هنری خود را به حدی برسانیم که ترسی از حضور در این دوسالانه‌ها نداشته باشیم که بخواهیم هنرمندانی از کشورهای دیگر را هم به ونیز ببریم. هنر و هنرمندان ما چیزی از آن‌ها کم ندارند. من روند هنرمان را مثبت ارزیابی می‌کنم. اگر وضعیت‌مان را با سه سال قبل یا 20 سال پیش مقایسه کنیم، متوجه این موضوع می‌شویم. اشکال ما این است که همیشه وضعیت فعلی‌مان را با وضعیت فعلی دنیا مقایسه می‌کنیم و این مقایسه هم کمکی به ما نمی‌کند، اما اگر خودد را با چند سال قبل مقایسه کنیم می‌توانیم سرعت بیشتری به پیشرفت‌مان بدهیم.

به گزارش ایسنا، دوسالانه یا بینال ونیز (Biennale di Venezia) نمایشگاهی شامل آثار هنری معاصر است که هر دو سال یک‌بار (در سال‌های فرد) در شهر ونیز ایتالیا برگزار می‌شود. نخستین دوره‌ی این دوسالانه در سال 1895 میلادی برگزار شد و امسال پنجاه‌وششمین دوره‌ی این دوسالانه از اردیبهشت‌ماه در ایتالیا برپا می‌شود.

ایران بعد از انقلاب در شش دوره از این دوسالانه حاضر بوده است و امسال هفتمین حضور خود را با تغییراتی در فضای غرفه و تعداد هنرمندان و همچنین ملیت آن‌ها تجربه می‌کند. براساس اعلام قرار است 49 هنرمند از طرف ایران در این دوسالانه حضور یابند که در کنار 30 هنرمند ایرانی، 19 هنرمند از کشورهای جمهوری آذربایجان، افغانستان، عراق، پاکستان و هند خواهند بود.

انتهای پیام