بیژن بیرنگ - کارگردان سریال «خانه سبز» - که مجموعه‌اش این شب‌ها از شبکه دو بازپخش می‌شود، می‌گوید: سریال «خانه سبز» را نمی‌بینم، چون می‌ترسم گریه کنم و دلم برایش تنگ شود.
این کارگردان باسابقه در گفت‌وگویی با خبرنگار سرویس تلویزیون و رادیو ایسنا، درباره‌ِ اینکه پس از سال‌ها چه احساسی به «خانه سبز»اش دارد؟ گفت: هنوز هم برای «خانه سبز» دلم تنگ می‌شود و بیشتر از قبل دوستش دارم. برای ساختن «خانه سبز» اصلا سختی نکشیم؛ چراکه همه چیز در این مجموعه خوب و زیبا بود. ما «خانه سبز» را برای پخش هفته‌ای یک‌بار از شبکه دو ساختیم. ابتدا این مجموعه را با یک متن کوتاه شروع کردم و زمانی که متن نوشته شد، قرار بود به جای زنده‌یاد خسرو شکیبایی، مهدی هاشمی را انتخاب کنم اما این اتفاق نیفتاد و آقای شکیبایی عزیز با ما همراه شد و من مجددا تکست را بر اساس توانایی‌ها او نوشتم. ما تا پنج قسمت «خانه سبز» را ضبط کردیم و بعد از پنج قسمت به روی آنتن رفتیم. در واقع سریال «خانه سبز» به شکل زنده به روی آنتن می‌رفت و شاید اولین سریالی بود که در آن دهه بعد از «همسران» به روز و به شکل زنده به روی آنتن می‌رفت.
«خانه سبز» را مدیون مدیر شبکه دو هستم
وی توضیح داد: دلیل به‌روز بودنمان برای تولید «خانه سبز» این بود که بتوانیم بازخوردهای این مجموعه را از مردم بگیریم؛ ضمن اینکه می‌خواستیم مسیری را که انتخاب کرده بودیم، درست باشد. قصه «خانه سبز» ابتدا با ازدواج رامبد جوان و آتنه فقیه نصیری در داستان آغاز شد که قصه ساده‌ای بود و بعدها کم کم تماشاچی با ما همراه شد و ما نیز فضاهایمان را در داستان تغییر دادیم. یکی از حامیان اصلی این سریال آقای جعفری‌جلوه - مدیر آن زمان شبکه دو سیما - بود که در حال حاضر هم خوشبختانه مدیر شبکه دو شده‌اند. به یاد دارم آن زمان ما شب‌ها و روزها با هم هم فکری می‌کردیم تا داستان‌های جذابی را برای «خانه سبز» طراحی کنیم؛ به همین خاطر آقای جعفری‌جلوه را خیلی دوست دارم. ایشان باعث شد در روند فکری‌ام تغییرات اساسی اتفاق بیفتد و آدمی که دنیا را به یک شکل دیگر می‌دید، به فردی تبدیل شد که می‌توانست حرف‌های جدی‌تری بزند.
بیرنگ سپس تاکید کرد: موفقیت «خانه سبز» را مدیون آقای جعفری‌جلوه بوده‌ام و هستم و همیشه هم در صحبت‌هایم تاکید کرده‌ام که هیچ سریال خوبی ساخته نمی‌شود، مگر اینکه یک مدیر پشتش باشد.
کارگردان سریال «خانه سبز» در پاسخ به اینکه آیا دوست دارید «خانه سبز» دیگری را بسازید؟ خاطرنشان کرد: اتفاقا سعی کردم در سال 93 با سریال جدید «عشق تعطیل نیست» برای شبکه نمایش خانگی این کار را انجام بدهم و بخشی از آن را هم انجام دادم اما آن نتیجه‌ای که می‌خواستم را نگرفتم. به نظرم برخی از کارها واقعا جایش در تلویزیون است؛ به عنوان کارگردان، در مجموعه «عشق تعطیل نیست» توقعات امروزی داشتم. بچه‌های دهه 60 و 70 نسلی بودند که باید به زبان خودشان با آنها حرف زده می‌شد. «خانه سبز» هم متعلق به سال 1375 یعنی دهه‌ِ 70 است که به نظرم این سریال با مخاطبی که داشت توانست موفق شود، خیلی‌ها «خانه سبز» را دوست داشتند و برعکس خیلی‌ها آن را دوست نداشتند.
تهیه‌کننده سریال‌های «دنیای شیرین دریا» و «مجید دلبندم» سپس گفت: اگر بخواهم یک «خانه سبز» دیگری بسازم حتما سعی می‌کنم با تجربه‌ای که در حال حاضر با «عشق تعطیل نیست» همراه بود این ماجرا را به وجود بیاورم و حرف‌هایی بزنم که امروزه مطرح است؛ البته در پی این اتفاق باید ببینیم تلویزیون چقدر فضای گنجایش مسائل امروز مخاطبان را می‌تواند داشته باشد؛ ضمن اینکه این روزها کمی خط قرمزها زیاد شده در حالی که مسائل جوانان و عشق و ارتباطات آنها خیلی وسیع‌تر و حادتر است.
من همان بیرنگ هستم و عوض نشدم
بیرنگ در بخشی دیگر از صحبت‌هایش یادآور شد: ما نمی‌خواهیم گاهی خیلی از مسائل را از رسانه ملی‌مان مطرح کنیم؛ در حالی که همین مسائل واقعیت‌های جامعه ما هستند. من همان بیژن بیرنگ سال‌های قدیمی هستم و عوض نشده‌ام. شاید یک‌بار حرف‌هایم را در «خانه سبز» زدم و حالا می‌خواستم درباره عشق و جوانان حرف بزنم. برایم این سوال مطرح است که چه اتفاقی می‌افتد که برخی از کارها موفق و ماندگار می‌شوند ولی برخی از کارها ماندگار نمی‌شوند. ما اگر به دنبال این ماجرا بگردیم شاید نگاه درست‌تری باشد. به نظرم این حضور آدم‌ها در یک کار است که به ماندگار شدن یا نشدنشان کمک می‌کند.
وقتی زنده‌یاد شکیبایی بازی می‌کرد، دست و پایمان می لرزید
کارگردان سریال قدیمی «همسران» سپس تاکید کرد: بازیگران به سریال «خانه سبز» باور داشتند و این باور آنها خیلی مهم بود. من همیشه در مورد زنده‌یاد خسرو شکیبایی که روحش شاد باشد، این جمله را نه به عنوان تعریف، بلکه به عنوان یک حقیقت و واقعیت می‌گفتم و آن هم این که آقای شکیبایی کسی بود که نوشته‌های مرا که بعضا شعارگونه به نظر می‌آمد، وقتی مقابل دوربین می‌رفت، تبدیل به شعور می‌کرد و تمام این اتفاقات با عشقی که به کارش داشت، رُخ می‌داد. آن زمان آقای شکیبایی یک سوپراستار معروف در مملکت ما بود که به سریال «خانه سبز» آمده بود. آن زمان دست و پای ما می‌لرزید که آقای شکیبایی در سریال ما بازی می‌کرد. او از جمله افرادی بود که به کار، جملات، مفاهیم، بازی و کارگردانی معتقد بود. بازیگران با اعتقادشان «خانه سبز» را ساختند و آن را ماندگار کردند اما الان دیگر اینطور نیست. من این حرف‌ها را خیلی دردمندانه می‌گویم که دیگر بازیگران ما به کارهایشان اعتقاد ندارند.
وی در همین راستا بیان کرد: تمرکز افراد در دهه 60 و 70 به گونه‌ای بود که فقط در یک کار بازی می‌کردند اما در حال حاضر دیگر اینطور نیست. ما برای «خانه سبز» در طول هفته، چهار روز تصویربرداری می‌کردیم تا بتوانیم یک قسمت آماده کنیم. بازیگران متاسفانه در حال حاضر به تهیه‌کنندگان مثل یک خون آشام نگاه می‌کنند که فقط بیایند و دستمزدشان را بگیرند و بروند؛ در حالی که آن زمان این طور نبود. الان اگر دستمزد بازیگری دیر شود کار به شکایت کشیده می‌شود و متاسفانه بازیگران فقط برای رفع نیاز مالی کار می‌کنند.
بیژن بیرنگ در پایان گفت‌وگوی خود به لوکیشن سریال «خانه سبز» اشاره کرد و یادآور شد: لوکیشن «خانه سبز» همان لوکیشنی بود که سریال «همسران»، «دنیای شیرین دریا» و «مجید دلبندم» را در آنجا ساختیم. ما سال‌های سال در آن لوکیشن کار کردیم و خاطرات خوبی داشتیم. این لوکیشن در خیابان شانزدهم سعادت آباد واقع است که فکر می‌کنم همچنان هم برقرار است.
انتهای پیام
نظرات