حسین اسرافیلی با بیان این‌که ممیزی ترانه سفت و سخت نیست، می‌گوید: عریانی و تنانگی و توهین به قومیت‌ها و مذاهب در ترانه اسلامی جایی ندارد.

این شاعر و عضو شورای شعر و ترانه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات ایسنا، درباره عملکرد شورای شعر و ترانه در ممیزی ترانه‌ها گفت: ترانه‌هایی که به شورای شعر و ترانه داده می‌شود، از سوی تمام اعضای شورا خوانده می‌شود و همه درباره آن‌ها اظهارنظر می‌کنند؛ تصمیم نظر شخص واحدی نیست و در نتیجه این ارزیابی سلیقه‌یی نیست.

او در ادامه اظهار کرد: بیش‌تر آثاری که به دست این شورا می‌رسد، بسیار ضعیف است و از نظر وزن و قافیه اشکالات زیادی دارد. این آثار خیلی سست هستند و در حدی هستند که شاعر وزن و قافیه را نمی‌شناسد و با ابتداییات ناآشناست. چطور شاعرانِ چنین شعرهایی به ممیزی ایراد می‌گیرند؟ هرکسی معترض است من حاضرم نمونه شعرش را از دبیرخانه شورای شعر و ترانه بگیرم و دوباره آن را بررسی کنیم، من شعر او را به مطبوعات می‌دهم تا دیگران نظر بدهند که چرا شعر این فرد ممیزی شده است.

اسرافیلی همچنین خاطرنشان کرد: برخی ترانه‌ها توصیف آغوش و لب و غیره است. در جامعه اسلامی ترانه محل توصیف عریانی و تنانگی و بستر نیست. مساله جامعه ما این چیزها نیست.

این عضو شورای شعر و ترانه درباره ممیزی ترانه‌های اجتماعی هم گفت: برخی در ترانه‌های خود به قومیت‌ها و مذاهب توهین می‌کنند. شعری که به خلفا و یا قوم خاصی توهین می‌کند، مسلما انتشار پیدا نمی‌کند، آن‌هم در کشوری که قومیت‌های مختلف برادرانه در کنار هم زندگی می‌کنند. آن‌ها گاهی درباره خدا طوری حرف می‌زنند و جسارت‌هایی می‌کنند که قطعا این آثار شانس انتشار پیدا نمی‌کنند. ما حاضریم این آثار را عرضه کنیم تا دیگران نظر بدهند که این آثار خلاف عفت عمومی نیستند؟

او درباره تاثیر ممیزی‌های سفت و سخت بر رونق گرفتن موسیقی زیرزمینی هم گفت: ما ممیزی سفت و سختی نداریم؛ شاید موارد کمی باشد، اما در کل ممیزی ترانه سفت و سخت نیست.

اسرافیلی افزود: هیچ مرجعی بر ترانه زیرزمینی نظارت ندارد، آن‌ها هر حرفی می‌زنند و این ارتباطی به شورای شعر و ترانه ندارد.

این عضو شورای شعر و ترانه در پایان تاکید کرد: برخی دوست دارند بی‌پردگی و عریانی را در ترانه بیاورند و همین‌طور که برخی در خیابان لباس مستهجن می‌پوشند، می‌خواهند ترانه هم به همین صورت باشد؛ در حالی که ترانه نشان‌دهنده فرهنگ و سنت ماست و مسلما هیچ کسی اجازه نمی‌دهد هر مطلبی منتشر شود. همه جای دنیا ممیزی هست، هنوز در آمریکا کتاب‌هایی که از سوی دانشجویان خط امام (ره) درباره لانه جاسوسی نوشته شده، اجازه انتشار ندارند. در اروپا اگر درباره هولوکاست سوالی پرسیده شود، زندانی دارد. حالا چطور به ما می‌گویند که چیزی را بر خلاف مقدسات و اخلاق منتشر کنیم؟! مردم ما هم دوست ندارند چیزی بر خلاف مقدسات‌شان منتشر شود. اگر هم کسی بخواهد چنین چیزی منتشر شود، ما می‌گوییم بخش‌هایی از آن باید حذف شود.

انتهای پیام