دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو در ایران گفت: میراث دیداری و شنیداری و ناملموسمان با مرگ خاموش مواجه است، اما هیچ کس به آن توجه نمی‌کند.

به گزارش ایسنا، محمدرضا سعیدآبادی با طرح این پرسش که چرا میراث دیداری و شنیداری اهمیت دارد‌، گفت: اگر اعتقاد به تنوع فرهنگی داریم‌ و فکر می‌کنیم که جهان‌مان زیبا است، باید کاری کنیم که تصاویر و تنوع فرهنگی در فضاهای مختلف جهانی دیده و شنیده شود.

او یکی از راه‌ها برای پررنگ جلوه‌ نشان دادن تنوع فرهنگی را میراث و آثار دیداری و شنیداری دانست که بخشی از حافظه جمعی بشریت را در فضای جهانی نشان می‌دهد و گفت: اگر بخواهیم حافظه جمعی و جهانی برای ملت‌ها متواضع و دقیق باشد، باید همه کشورها و فرهنگ‌ها به نوعی در این حافظه جهانی و جمعی حضور داشته باشند. اگر امروز در حافظه جهانی و جمعی تعلل کنیم‌، آنها دیگر متوازن و دقیق نخواهند بود.

سعید آبادی علت اهمیت میراث دیداری و شنیداری را نشان دادن راه آینده توسط این میراث دانست و گفت: در کنار آن، این میراث هویت و گذشته را به همه نشان می‌دهد، چون بدون هویت و ریشه‌دار بودن قطعا نمی‌توان چنین نقشه‌ای را برای آینده ترسیم کرد. از سوی دیگر باید به این نکته توجه داشت که تاریخ رنج‌ها و دستاوردها تکرار ناشدنی است.

او اظهار کرد: روز جهانی میراث دیداری و شنیداری به این دلیل اهمیت دارد چون صرفا نمی‌خواهیم حرف بزنیم و قصه بگوییم. امروز در همین لحظه تخریب‌های بسیار وسیعی در دو حوزه میراث دیداری و شنیداری در ایران و حتی در جهان در حال رخ دادن است که از جمله علت‌های آن را می‌توان بلایای طبیعی و تکنولوژی دانست.

وی با اشاره به وجود تفاوتی که بین تخریب آثار دیداری و شنیداری و حتی ملموس با آثار دیگر وجود دارد گفت: اگر در میدان نقش جهان اتفاقی رخ دهد، سریع همه متوجه می‌شوند و رسانه‌ها به صدا درمی‌آیند، اما در حوزه میراث دیداری و شنیداری و حتی میراث ناملموس با مرگ خاموش مواجه هستیم که اگر برای جلوگیری از این اتفاق تلاش نکنیم،‌ بسیاری از میراث‌ها و آثارمان نابود می‌شوند. این یعنی مرگ خاموش بخشی از حافظه جهانی و جمعی ما.

سعیدآبادی با اشاره به ثبت 300 اثر در حافظه جهانی یونسکو گفت: از این تعداد فقط 57 اثر در حوزه دیداری و شنیداری در سطح جهان به ثبت رسیده‌اند که متاسفانه ایران از این آمار هیچ سهمی ندارد.

او ثبت مجموعه گزارش‌های خبری از سال 1960 تا 1990 درباره پیدایش تاریخ جنگ سرد که از طرف کوبا تهیه شده است را از جمله نمونه‌های میراث دیداری و شنیداری دانست که در سال 2008 به ثبت رسیده است و گفت: قطعا ایران میراث گسترده‌ای در حوزه دیداری و شنیداری دارد که می‌تواند با همت بیشتر مسئولان برای همیشه جهانی شوند. چون حفاظت بخش قابل توجهی از این میراث وظیفه ماست تا بتوانیم آنها را برای نسل آینده داشته باشیم.

انتهای پیام