یک هنرمند کاریکاتوریست گفت: هنر کاریکاتور در ایران هر روز بیشتر و بیشتر از محتوای نقادانه‌ی خود خالی می‌شود و به سمت هنر تزیینی پیش می‌رود، چون ما تحمل نقد را نداریم و البته دست‌اندرکاران روزنامه‌ها هم از تعطیل شدن روزنامه‌شان به‌خاطر انتشار کاریکاتور نقادانه می‌ترسند.

حسین صافی - هنرمند کارتونیست - در گفت‌وگو با خبرنگار هنرهای تجسمی ایسنا، درباره‌ی موانع تشکیل یک انجمن برای کاریکاتوریست‌ها، اظهار کرد: ایجاد یک انجمن صنفی برای کاریکاتوریست‌ها موضوعی است که مدت‌ها برای آن تلاش شده، ولی متأسفانه به‌دلیل پراکندگی هنرمندان کاریکاتوریست، موضوع تشکیل انجمن هنری محقق نشده است. این در حالی است که در موارد بسیاری مانند ایجاد شدن مشکل برای هنرمندان کاریکاتوریست، برگزاری جشنواره‌ها و دوسالانه‌ها و چاپ آثار این هنرمندان در مطبوعات، به ایجاد یک انجمن صنفی نیاز دارد که بتواند به امور هنرمندان رسیدگی کند.

این هنرمند با بیان این‌که کاریکاتوریست‌ها چندبار برای تشکیل یک انجمن صنفی اقدام کرده‌اند، گفت: تا کنون چندبار بحث تشکیل یک انجمن صنفی مطرح شده، ولی در زمان اقدام، موانع و مشکلاتی پیش آمده که باعث متوقف شدن این روند شده است، البته این موانع غیرقابل حل نیستند. در دولت جدید هم با توجه به امیدواری‌هایی که وجود دارد، بار دیگر صحبت تشکیل یک انجمن صنفی برای کاریکاتوریست‌ها در جمع‌های کوچک آن‌ها مطرح می‌شود و قرار است که این‌بار هم اقداماتی انجام شود.

او درباره‌ی خانه‌ی کاریکاتور نیز توضیح داد: خانه‌ی کاریکاتور در سال‌های زیادی، تلاش‌هایی کرده تا بتواند متولی حضور کاریکاتوریست‌ها در جشنواره‌ها باشد و البته این موضوع قابل تقدیر است؛ ولی در چهار - پنج سال گذشته، اتفاقاتی افتاده که عملکرد خانه‌ی کاریکاتور در آن زمینه‌ها مناسب نبوده است و احساس می‌شود که جهت‌گیری‌های رییس خانه‌ی کاریکاتور در بعضی مواقع به دل کاریکاتوریست‌ها ننشسته و اصلا شاید همین جهت‌گیری‌های رییس این خانه بود که باعث ایجاد چنددستگی در میان کاریکاتوریست‌ها شد.

صافی بیان کرد: در حالی که جماعت کاریکاتوریست جزو افراد قانع، متواضع و پرتلاش در میان بخش‌های دیگر رشته‌های هنری هستند، انتظار می‌رود که برای این گروه از هنرمندان اتفاقات بهتری بیفتد. به نظر می‌رسد، اتفاقاتی که برای کاریکاتوریست‌ها افتاد و آن‌ها متلاشی شدند، به همین جهت‌گیری‌های رییس خانه‌ی کاریکاتور برمی‌گردد. تا قبل از پنج سال پیش، کاریکتوریست‌ها بهتر تصمیم می‌گرفتند و جشنواره‌هایی مانند دوسالانه‌ها بدون مشکل و مانع برگزار می‌شدند. من به‌عنوان یک کاریکاتوریست، نقدهایی به این وضعیت دارم و فکر می‌کنم که در این شرایط، لزوم تشکیل انجمن صنفی برای کاریکاتوریست‌ها بیشتر می‌شود.

او در بخشی از سخنانش درباره‌ی کم‌رنگ شدن نقش کاریکاتور مطبوعاتی در ایران، گفت: کاریکاتور نمایشگاهی هم به اندازه‌ی کاریکاتور مطبوعاتی اهمیت دارد و تلاش کاریکاتوریست‌های نمایشگاهی نیز برای دیده شدن کارهای‌شان ارزشمند است؛ ولی باید به این توجه کرد که کاریکاتور یک هنر وابسته به نشر و مخاطب است و ما کاریکاتور را جزو این نمی‌توانیم تصور کنیم. در بخش کاریکاتور مطبوعاتی ما انرژی و پتانسیل زیادی وجود دارد، ولی با این حال به آن توجه نشده است و همیشه با ترس و تردید به آن نگاه کرده‌ایم.

صافی افزود: ما همیشه از نقد فرار می‌کنیم؛ در حالی که کاریکاتور هنر نقد است. این موضوع باعث می‌شود که روزنامه‌ها با تردید با کارتون برخورد کنند، چون در مواردی، یک کارتون باعث تعطیلی یک روزنامه شده و این، باعث شده که ما حضور این هنر را به‌شکل نقادانه هر روز کمتر و کمتر ببینیم و اغلب کارتون‌ها به‌شکل طرح‌های تدوینی درآیند و شکل تند و تیز و تأثیرگذار خود را هر روز بیشتر و بیشتر از دست بدهند.

انتهای پیام