مراسم بزرگداشت باقر صحرارودی - بازیگر فقید سینما و تلویزیون - در فسا برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه فارس، داریوش مودبیان، کارگردان تئاتر و سینما در مراسم بزرگداشت مرحوم باقر صحرارودی که در شهر فسا برگزار شد، گفت: زنده یاد صحرارودی همیشه امیدوار به آینده بود و هیچگاه در مقام جفاکار برنیامد و لهجه شیرین فسایی خود را حفظ کرد و همیشه با امید به آینده کودک درونش فعال بود.

مودبیان افزود: باور دارم و باور کنید باقر صحرارودی آدم بی‌ریایی بود. پاک و زلال بود و همیشه خنده بر لب داشت، طنز را خوب می‌فهمید و آن را در نیکوترین شیوه در گفتار و رفتار خود در همه حال نشان می‌داد.

وی افزود: حالا مرحوم صحرارودی در بین ما نیست اما هنوز با همان چشمان ریز به ما می‌نگرد و دوست ندارد که ما را غمگین بیند. اگر کسی به این زنده یاد آزاری رسانده، او با بزرگ منشی از آن گذشته است.

این بازیگر و کارگردان تئاتر کشور مرحوم صحرارودی را اینگونه توصیف کرد: او همیشه مشغول کار و فعالیت بود و از درگذشت ایشان بسیار متأسفم، اما به هر حال باید رفتن او را بپذیریم. اما خوشحالم که به حکم وظیفه با همکارانم توانستیم چند ماه پیش دیداری با او داشته باشیم و دلجویی کنیم.

مودبیان اضافه کرد: صحرارودی همیشه بی‌ادعا بود و با سخنان شیرین مدعیان خود را به نرمی کنار می‌زد تا جا را نه برای خود بلکه برای دیگران باز کند، هیچگاه اهل گله‌گزاری نبود و در مقام جفاکاری نیز قرار نگرفت.

این هنرمند تئاتر و سینما عنوان کرد: صحرارودی همیشه به آینده‌ای روشن امیدوار بود. می‌دانم و سخت بر این باورم که اکنون باقر صحرارودی از ما می‌خواهد که به پاس دوستی‌اش که بی‌ریا بود، قدر یکدیگر را بدانیم. او همیشه در محافل این بیت از مولانا را تکرار می‌کرد «بیا تا قدر یکدیگر بدانیم/ که تا ناگه ز یکدیگر نمانیم».

وی درباره چرخه طنز، از فرآیند تلفیق خنده و اندیشه گفت و خاطرنشان کرد: چرخه طنز از حضور و کارکرد متقابل و پیوسته دو عنصر خنده و اندیشه به وجود می‌آید. این دو عنصر به ظاهر متضاد هستند، اما ظهور و حضورشان در چرخه طنز ضروری است. ابزاری که این داده‌ها در درون طنز پرداز ایجاد می‌کنند، جهان‌بینی آن است که صحرارودی آن را به خوبی درک کرده بود و در بازی‌هایش طنازی خاصی داشت.

مودبیان بیان کرد: هدف طنز برانگیختن اندیشه است. خنده و اندیشه باید درهم بیامیزد و گاه تلفیق این دو، تجمعی مانند آنچه که صحرارودی در بذله‌گویی و بازی با کلمات انجام می‌داد را شکل می‌دهد.

وی با پرداختن به جزئیات زبان طنز، تصریح کرد: ما تنها می‌گوییم طنز، اما اگر وارد جزئیات شویم، متوجه خواهیم شد که بین هجو، هزل، بذله‌گویی و طنز تفاوتهای بسیار به لحاظ سبک و الگو وجو دارد.

این کارگردان و هنرمند عرصه تئاتر و سینمای کشور، با اعتقاد به این که طنز قاعده جهانی ندارد اما از دستورهای جهانی پیروی می‌کند، خاطرنشان کرد: بافت‌های فرهنگی، زمینه‌ متفاوتی را در طنز و لطیفه ایجاد می‌کند. بر حسب بافت‌های فرهنگی فضای طنز تغییر می‌کند اما مضامین غالب، سیاسی و اجتماعی، نژادی و جنسی است.

***

مدیرکل ارشاد اسلامی فارس در آیین بزرگداشت باقر صحرارودی گفت: باید هنرمندانی داشته باشیم که جنس آثارشان فراتر از نیازها و مشکلات زمان باشد و در محتوای آثارشان مفاهیم اصیل و باارزشی که بشریت در طول تاریخ و برای همیشه به آن نیاز دارد مطرح شود.

احمد همتی‌بوشهری ادامه داد: در محتوای آثار هنرمندان و اصحاب فرهنگ و ادب باید مفاهیم اصیل و باارزشی که بشریت در طول تاریخ و برای همیشه به آن نیاز دارد مطرح شود، اما این موقعیت زمانی ایجاد می‌شود که یک هنرمند جوان درگیر واقعیت‌های روابط انسانی و جامعه بشود و با توسعه‌ی معلوماتش، مرحله به مرحله رشد کند تا در مقطعی از عمرش بتواند آن آثار را خلق کندکه هنرمند فقید باقر صحرارودی نیز از این جهت ماندگار شد.

مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس با تاکید بر اینکه، هنرمند فقید باقر صحرارودی باروند صادقانه و بی ریایی که درهنرش به کارمی‌برد ماندگار شد، افزود: استعدادهای هنری باید سیر شکل‌گیری هنرمندان ماندگار تاریخ را بررسی کنند و دریابد که آیا هنرمند در آغاز جوانی‌، دانسته‌هایش عمیق‌تر شده تا آثارماندگارتری در تاریخ از خود به یادگار گذارد و توانسته ارزش‌های اصیل انسانی را مطرح کند تا حضور و تاثیر جدی در روابط اجتماعی داشته باشد.

رییس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان فسا نیز در این آیین گفت: «زنده یاد باقر صحرارودی» هنرمندی بود که از دیار فسا برخاست و با هنرنمایی خود در عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون عمر گرانبهایش را در راه ترویج فرهنگ و هنر ان مرز و بوم سپری کرد.

محمد کاظم رحمانی همچنین از برگزاری بزرگداشت هنرمند عرصه تئاتر، سینما و تلویزیون، داریوش مودبیان با همکاری شورای شهر و شهرداری فسا در آینده نزدیک خبر داد.

انتهای پیام