• چهارشنبه / ۲۸ خرداد ۱۳۹۳ / ۱۲:۴۱
  • دسته‌بندی: سینما و تئاتر
  • کد خبر: 93032815744
  • خبرنگار : 71408

فرق «ممد بوقی» با هنرمندان حاضر در برزیل!

فرق «ممد بوقی» با هنرمندان حاضر در برزیل!

می‌گویند وقتی «ممد بوقی» بوق 12 شاخه‌اش را برمی‌داشت و شروع می‌کرد به شعر خواندن، کل استادیوم به وجد می‌آمدند و یکصدا تیم را تشویق می‌کردند. او مانند خیلی از بوقچی‌های دیگر، وضعیت مالی چندان مناسبی نداشت اما بلد بود که به تیم «انرژی» بدهد.

می‌گویند وقتی «ممد بوقی» بوق 12 شاخه‌اش را برمی‌داشت و شروع می‌کرد به شعر خواندن، کل استادیوم به وجد می‌آمدند و یکصدا تیم را تشویق می‌کردند. او مانند خیلی از بوقچی‌های دیگر، وضعیت مالی چندان مناسبی نداشت اما بلد بود که به تیم «انرژی» بدهد.

بی‌ادعا می‌آمد بوق می‌زد و می‌رفت، لازم هم نبود جایی از او حمایت مالی میلیاردی کند. این خاصیتی فراتر از یک تماشاگر معمولی بود که سینماگران ایران امروز در برزیل فاقد آن هستند.

به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، آن‌طور که نوشته‌اند، پاتوق «ممد بوقی» یکی از قهوه‌خانه‌های بهارستان بوده است. او تمکن مالی نداشت که در جام جهانی 1978 آرژانتین، کنار تیم ملی باشد و آن‌ها را در استادیوم تشویق کند. به همین خاطر هم، مردم خودشان پول روی هم می‌گذارند و خرج سفر او را به آرژانتین فراهم می‌کنند.

«ممد بوقی» را خیلی‌ها در ایران می‌شناسند. همه از او انتظار داشتند که با بوق‌های کر کننده و تشویق‌های پرشورش در استادیوم، به تیم ملی کمک کند اما طبیعتا از یک بازیگر که قرار است برای «انرژی‌ دادن» به بچه‌های تیم ملی فوتبال به جام جهانی برود، کسی چنین کارکردی را انتظار ندارد. پس کارکرد فردی که نه به‌عنوان شخصی حقیقی بلکه با شخصیت حقوقی خود در کنار تیم حاضر می‌شود، چیست؟

دو ماه قبل، وقتی سیدجواد هاشمی به‌عنوان تهیه‌کننده پروژه «یار دوازدهم» نشست خبری گذاشت و یک‌سری از بازیگران طراز اول را به عنوان «حامیان تیم ملی فوتبال در برزیل» معرفی کرد، کسی خیلی اعتراضی نداشت اما اکثر آن بازیگران یک به یک انصراف دادند و نوبت رسید به «یک‌سری‌های دیگر».

اما چند نکته درباره این سفر:

کسی معترض سفر هنرمندان به جشنواره‌ها، فستیوال‌ها، مجامع و... در خارج از کشور نیست. اساسا کسی کاری هم ندارد که بازیگران بخواهند در سفرهای خارجی غیررسمی خود، شلوارک، رکابی یا هرچیز دیگری بپوشند یا مثل همان وضعیت حمام رفتنشان که توصیف کرده‌اند، اصلا چیزی نپوشند. مشکل از جایی شروع می‌شود که بازیگران محترم که جامعه برای آن‌ها احترام و جایگاه خاصی قائل است، برای وظیفه مشخصی و تحت پروژه‌ای که به هر ترتیب قابل قبول یا غیرقابل قبول عنوان ملی به خود گرفته است، به سفری رفته باشند و به عبارتی نماینده فرهنگی جامعه شناخته شوند؛ آن موقع است که پوشیدن شلوارک‌های 10 هزار تومانی مانند افراد معمولی که برای اولین‌بار به سواحل تایلند یا ترکیه سفر می‌کنند، کمی بد به نظر می‌رسد.

پس از انتشار عکس‌های با شلوارک و ذوق‌زدگی‌های خاص هنرمندان در برزیل که به حمایت از تیم ملی فوتبال در آن‌جا هیچ ربطی ندارد، یکی از نویسندگان محترم اعزامی به برزیل در جوابیه‌ای فرار رو به جلو را به قرار بر پاسخگویی ترجیح داده‌ و موضوع را به مفاهیم سیاسی‌ای مانند «دلواپسی» یا «بیت‌المال» ربط داده‌اند.

ایشان در متن‌شان، تاکید کرده‌اند که با پول ملت به این سفر نیامده‌اند و هیچ‌کس را نمایندگی نمی‌کنند و صرفا برای دیدن بازی‌های تیم ملی به‌عنوان یک عاشق فوتبال آن هم از طریق یک اسپانسر به برزیل آمده‌اند. نکته جالب توجه اینجاست که این اسپانسر خیلی خیلی اتفاقی و بدون هیچ دلیل خاصی، همان موسسه مسافرتی‌ای است که فدراسیون فوتبال حق فروش بلیت‌های جام‌ جهانی را خیلی اتفاقی به او داد.

از یک نویسنده‌ی سریال‌های طنز تلویزیون که از نظر برخی به لودگی هم متهم هستند و به‌عنوان یک سینماگر در برزیل حاضر شده، انتظار نیست به خیلی از این مسائل توجه کند، اما اگر اهل سینما و تلویزیونی فقط به‌صورت سفر شخصی به برزیل سفر کرده است، شایسته بود در تمام مدتی که به‌عنوان یکی از مسافران پروژه‌ی ملی یار دوازدهم در تمامی خبرگزاری‌ها، سایت‌ها و روزنامه‌ها از ایشان نام برده می‌شد، فقط یک‌بار در حد یک خط توضیح می‌داد که این سفر شخصی است و به مباحث ملی هیچ ربطی ندارد.

گفته‌اند که: «از اونجا که من در این سفر خودم رو نماینده ملت ایران نمیدونم». برای این بخش تنها کافی است سخنان سیدجواد هاشمی، تهیه‌کننده پروژه «یار دوازدهم» و همچنین سردار عزیز محمدی، رییس اتحادیه باشگاه‌های فوتبال که چندین و چند بار «حمایت هنرمندان از تیم ملی فوتبال» را به رسانه‌ها کشید، یادآور شویم: «شاید برای اولین‌بار در تاریخ کشور ما، توجه به حمایت از تیم ملی برای شرکت در جام جهانی که مهم‌ترین تورنمنت ورزشی جهان محسوب می‌شود جدی گرفته شده است». «از مدت‌ها قبل بحث‌هایی صورت گرفت تا گروهی از هنرمندان در کنار تیم اصلی فوتبال به عنوان یار دوازدهم حضور داشته باشند و از نظر تبلیغی ذهن مردم را معطوف به یاری و حمایت از تیم ملی کنند تا انرژی مثبتی برای نتیجه گرفتن تیم فوتبال منتقل شود.»«با کمک معنوی اتحادیه فوتبال ایران و سردار عزیز محمدی، از یک سرمایه‌گذار دعوت شد تا با اعزام تعدادی از هنرمندان که تاکنون به 35 نفر رسیده، این حمایت شکل عملی به خود بگیرد». «قرار شد تعدادی از ورزشکاران و هنرمندان برای حمایت از تیم ملی در کنار آنها حضور داشته باشند و جمعی از آنها هم به برزیل اعزام شوند». سردار عزیز محمدی، رییس اتحادیه مدیران باشگاه‌های فوتبال: «جمع شدن این هنرمندان علاوه بر معرفی فرهنگ ایرانی باعث وفاق ملی هم می‌شود».

با این حساب و وقتی هنرمندان قرار است به عنوان «حامی فرهنگی تیم ملی فوتبال»، «افزایش دهنده وفاق ملی»، «یار دوازدهم تیم ملی» و... به برزیل سفر کنند، این پرسش ایجاد می‌شود که آیا آن‌ها نباید شأنیت یک هنرمند ایرانی را رعایت کنند؟ این پرسشی است که شاید آقای هاشمی در مقام تهیه‌کننده یا مدیر تولید پروژه! باید به آن پاسخگو باشد که کت‌وشلوارها و فرش قرمزهای لازم برای آن‌که یک هنرمند توان آن‌را داشته باشد که با توجه به شهرت و پرستیژ خود چیزی فراتر از فریاد کشیدن و سوت زدن یک تماشاگر معمولی برای تیم ملی آورده و ارزش افزوده داشته باشد، کجا بود؟ البته اولین شرط لازم برای رسیدن به چنین شرطی، سوپراستار بودن هنرمندان است که در این کاروان تقریبا مشاهده نمی‌شود، چراکه سوپراستارها، بعد از استارت اولیه‌ی پروژه، یکی یکی از آن جدا شدند و انصراف دادند.

بی‌شک، کسی دلواپس پوشیدن شلوارک نیست. هر کدام از همین شلوارک‌ها را در کنار چهارراه بغلی‌مان در تهران، 10 هزار تومان می‌فروشند و اولین نشانه خیلی‌ از ایرانی‌ها در آنتالیا و پاتایا، همین شلوارک‌های گل‌ گلی، صندل و پیراهن آستین حلقه‌ای است اما آیا به نظرتان نباید یک حامی فرهنگی تیم ملی، کمی شیک‌پوش‌تر باشد؟

درنهایت اینکه دو حالت بیشتر نداریم! اول آنکه آقایان هنرمند به عنوان حامی فرهنگی تیم ملی، یار دوازدهم و خیلی از همان شعارهایی که در بالا گفتیم به برزیل سفر کرده‌اند. در این حالت طبیعتا فدراسیون فوتبال و بعضی جاهای دیگر برای این انتخاب‌ها و همچنین نحوه برنامه‌ریزی برای این هنرمندان که بتوانند کنار تیم ملی باشند یا تماشاگران ایرانی را در کنار خود جمع کنند و معرف فرهنگ ایرانی باشند، پاسخگو باشد. ضمن اینکه در این حالت این سوال باقی می‌ماند که آیا اصلا از آن چهار پنج‌هزار نفری که از خارج (بیشتر)‌ و داخل (خیلی کمتر) از کشور کسی هست که تعداد قابل توجهی از اعضای این کاروان را بشناسد؟

حالت دوم هم این است که این هنرمندان با هزینه اسپانسر بخش خصوصی که اتفاقا بدون هیچ دلیل خاصی همان توزیع‌کننده بلیت‌های فدراسیون فوتبال است، همین‌جوری به برزیل سفر کرده‌اند و شاید آخر دست هم فیلم مستندی بسازند. در این حالت قطعا آقای عزیز محمدی، سیدجواد هاشمی و فدراسیون فوتبال باید پاسخگوی همان شعارهای زیبایی باشند که پشت تریبون‌ها داده‌اند.

راستی یکی از کاربران شبکه‌های اجتماعی نوشته بود، اگر به جای این بازیگرانی که اکثرا چهره محسوب نمی‌شوند، چند کودک سرطانی را با بچه‌های تیم ملی همراه می‌کردند، بُعد تبلیغاتی و حمایتی بیشتری نداشت؟ دیگری هم پاسخ داده بود که حتی اگر یکی مثل ممد بوقی خدابیامرز را به سفر برده بودند که در استادیوم بوق بزند، تاثیرش بیشتر بود.

حداقل ممدبوقی پنج متر به پنج متر در خیابان از خودش عکس نمی‌گرفت و نمی‌گذاشت روی شبکه‌های اجتماعی، بلکه از جان و دل نفس‌اش را در خدمت تیم می‌گرفت! واقعیت این است که هنرمندان اعزامی ما به برزیل، کارکرد ممدبوقی جاودان را هم نداشتند، چون پرستیژ لازم را نداشتند. دیگر این‌که می‌گویند، هنرمند کسی است که چیزی بیش از آن‌چه را که داریم، به مردم ارایه کند نه حتا کمتر از آن‌را.

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

بازیگران در جام جهانی برزیل

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۳:۴۲

فکرنکنم کي روش حتي اجازه بده اينا نزديک هتل محل اقامت تيم بشن حالا چه جوري ميخوان روحيه بدن خدا داندوبس!!!! ايسنا مقاله قشنگي بود ممنون

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۳:۵۲

چون شما را نبرده اند عصباني شده ايد.

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۳:۵۲

مرسي از اين که در قالب اين يادداشت پاسخ مناسبي به توضيحات صرفا توجيه کننده، بي ادبانه و گستاخانه مهراب قاسم خاني داديد. متاسفانه از واژه واژه متن آقاي قاسم خاني فخر فروشي و توهين به مردم القا مي شد. به حتم معمولي ترين هم وطنان مان هم اگر به اين سفر مي رفتند، اين گونه ذوق مرگ نمي شدند که اين لوده نويسان شدند.

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۳:۵۵

آقاي محترمي که نوشتيد اگر ممد بوقي هم اون موقع دوربين داشت و‌فيس بوک بود همين کارو شايد مي کرد. بعد از اون هم کساني که ميروند برزيل مجبورند به خاطر اب و‌هوا از شلوارک استفاده کنند مثل اين مميمونه که شما بري دوبي بعد تو گرما با کت و شلوار بري بيرون بعد بازم ببينم مياي ايراد بگيري من حتما به شما توصيه ميکنم يک سفر يه مناطق استوايي گرم سيري برويد شايد نظرتون عوض شد. خواهش ميکنم چاپ کنيد چون حرف بدي نزدم...

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۴:۴۵

اولا كه در تمام دنيا عرف اينه كه اگر به عنوان نماينده به جايي اعزام شديد، به شئون اعزام كننده‌تون احترام بگذاريد. يعني پول اينا رو دادن اما بايد برم اونجا خوشگذروني يا برن دنبال همون كاري كه به خاطرش نفري حدود 40 ميليون تومان هزينه ‌شون شده؟ دوم، ميتونستن شخصي و با پول خودشون برن و انقدر نگن به عنوان حامي فرهنگي تيم ملي رفتيم و اونجا برن هركار دلشون ميخواد بكنن.

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۵:۱۰

دوست عزيز چرا مسئله اصلي رو گم ميکنيد. مسئله اصلي بيهوده سفر کردن اين افراد با بودجه‌ ايست که متعلق به من و شما است. اگر قرار بود يکسري افراد صرفا براي لذت بردن از فوتبال برن اونجا و بعد هم بجاي توضيح اهدافشون از سفر تحت حمايت فدراسيون به ما ملت دهن کجي کنند آيا بهتر نبود مثلا بچه هاي مناطق محروم رو براي اين لذت ميفرستادند.

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۳:۵۷

نبايد بخيل بود . بگذار آن ها جاي همه ما خوش باشند . از ديدن اين عکس هاي شائشان شاد شدم. مته به خشخاش نگذاريد .

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۴:۲۳

خانم حاتمي رفتن جشنواره کن اينهمه سر هيچ و پوش بهشون گير دادين در حاليکه ابروي سينمايي يه کشور بود حالا اينا چند تا بازيگر نما با فيلم هاي سخيف رفتن برزيل اونم با ظاهر نامناسب بايد م مورد نقد قرار بگيرند متن زيبايي نوشتيد

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۴:۲۶

اولا که اينا به عنوان نمايندگان فرهنگي جامعه رفتن اونجا.دوم هم که شخصي و با پول خودشون برن تا کسي بهشون کاري نداشته باشه

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۴:۵۰

ممنون از اين گزارش بسيار عالي بايد يک نفر به اين هنرمندان يادآوري ميکرد توسط چه کسي و براي چه کاري به کجا رفته اند؟

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۵:۰۸

نوش جانشون؛اميدوارم آنها به جانشيني از مني که در برزيل نيستم و يا شايد نمي توانم باشم،خوش باشند و در مسابقات تيم ملي باعث و باني تشويق بازيکنان وشادي ديگر ايرانيان حاضر در برزيل باشند.

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۵:۰۹

اين حسادت بلاي جان ما ايراني هاست و مانع بزرگ در ايجاد همبستگي ملي

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۶:۰۶

آفرين به اون بازيگراي که شرايط مردم درک کردن وبه اين سفرنرفتن.اين فيلم پژمان چقدرالکي پژمان جمشيدي رومعروف کرد.

avatar
۱۳۹۳-۰۳-۲۸ ۱۶:۴۷

عزيزان شلوارك برند بپوشيد موضوع حل است.