خانه‌ی تاریخی «قوام‌الدوله» یا «خانه ایکوموس ایران» یا «خانه عشایر»؛ تفاوتی ندارد نامش چیست، خود بنا اهمیت دارد که حالا نام‌های دهان‌پرکن، دیگر به آن کمک نمی‌کنند.

به گزارش خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شاه‌نشین خانه‌ی «قوام‌الدوله» با کمک داربست‌ها سرپاست، دیوارهای آن طبله کرده‌اند، شیشه‌های رنگی ارسی اتاق با یک لرزش خواهند ریخت، بادگیرهای خانه تحمل تندباد را نخواهند داشت و اتاق پشتی شاه‌نشین دست‌ کمی از فضاهای قبلی ندارد. باغچه‌های خانه هنوز تاوان برگزاری جشن افتتاح «خانه عشایر» را در 14 ماه پیش می‌دهند و درختچه‌ها و گل‌های خانه با سر خمیده از ساکنان آن استقبال می‌کنند.

درباره‌ی وضعیت این بنا، رییس ایکوموس ایران که برای استقرار دفتر ایکوموس، این خانه را از اداره کل میراث فرهنگی تهران اجاره کرده است، به خبرنگار ایسنا گفت: متأسفانه این خانه چند مشکل فنی دارد که باید درباره‌ی آن‌ها فکری شود. سقف اتاق شاه‌نشین در حال حاضر به‌شکل معلق نگهداری می‌شود. از چند سال پیش، سقف این اتاق به همین صورت است و باید با انجام اقدامات فنی، سر جای خود برگردانده شود.

اتاق شاه‌نشین خانه‌ی قوام‌الدوله

مهدی حجت با اشاره به اقداماتی که همسایه‌های این خانه‌ی تاریخی در زمان تعمیر یا بازسازی خانه‌های خود انجام می‌دهند، ادامه داد: آن‌ها در زمان انجام هر نوع اقدامی، کف خانه‌های‌شان پایین‌تر از کف خانه‌ی «قوام‌الدوله» می‌رود. به همین دلیل، به پی این خانه‌ی تاریخی آسیب وارد می‌شود.

وی با تأکید بر این‌که باید درباره‌ی مرمت این بنای تاریخی نخست با اداره کل میراث فرهنگی استان تهران صحبت کرد، اظهار کرد: با توجه به این‌که ما این خانه را از اداره‌ی میراث تهران اجاره کرده‌ایم، تا وقتی آن‌ها دستور مرمت ندهند یا کارشناس نفرستند، نمی‌توانیم کاری انجام دهیم.

او همچنین به آسیب‌هایی که حیاط خانه در زمان برگزاری مراسم افتتاح «خانه عشایر» دید، اشاره و اضافه کرد: آن مراسم فقط یک بعدازظهر برگزار شد و پس از آن نیز هیچ‌ کسی به‌عنوان متولی «خانه عشایر» به اینجا وارد نشد، اما همان زمان، برخی آسیب‌ها به بنا وارد شد.

خانه‌ی قوام‌الدوله

به گزارش ایسنا، موسسه‌ی ایکوموس (شورای بین‌المللی بناها و محوطه‌های تاریخی) در خانه‌ی تاریخی «قوام‌الدوله» ملقب به میرزا محمدتقی آشتیانی از رجال دوره‌ی قاجار در دوره‌ی فتحعلی‌شاه و محمدشاه مستقر است. این خانه در بافت تاریخی تهران در نزدیکی خیابان امیرکبیر بین سرچشمه و امین‌حضور قرار دارد. بنای یادشده در سال 1253 هجری قمری در زمان محمدشاه قاجار ساخته شد و در سال 1377 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

اسفندماه سال 1391 مراسمی در این خانه برگزار و اعلام شد که آنجا به «خانه عشایر» تبدیل شود، اما به‌جز همان نیم‌روز، دیگر هیچ صحبتی درباره‌ی عشایر در این خانه مطرح نشد.

انتهای پیام