رییس مرکز مطالعات جهانی‌ دانشگاه پوردو در ایالت ایندیانای آمریکا گفت: دو انسان آزادی‌خواه، مثبت و تأثیرگذار - یکی‌ در سطح جهانی‌ و دیگری در سطح داخلی - تقریبا به‌طور همزمان به دنیایی دیگر سفر کردند و دیگر ظاهرا در میان ما نیستند، ولی‌ یاد آن‌ها در خاطره‌ها جاودانه خواهد ماند چون برای علاقه‌مندان و رهروان خود و آیندگان، توشه‌های ارزشمندی از عشق، دانش، محبت، صلح، دوستی‌، شکیبایی، پایداری، برابری و همزیستی‌ به‌جا گذاشتند که در اذهان عمومی‌، تاریخ و رسانه‌ها جاودان خواهد ماند.

پروفسور یحیی کمالی‌پور در مطلبی که در اختیار خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) قرار داد، اظهار کرد: نلسون ماندلا یکی‌ از الگوهای آزادی‌خواهی‌ و همزیستی‌، و استاد کاظم معتمدنژاد یکی‌ از الگوهای ارتباطاتی و علمی‌ من بوده و خواهند بود. اگرچه ماندلا را هیچ‌وقت از نزدیک ملاقات نکردم،‌ زندگی‌ او ‌را با علاقه دنبال می‌کردم و در بیشتر کلاس‌های درسی‌ و سخنرانی‌هایم درباره‌اش صحبت کرده و می‌کنم. وقتی خبر وفات ایشان منتشر شد، خیلی‌ از دانشجویانم به من پیامک زدند.

اما سعادت داشتم که پروفسور معتمدنژاد را از نزدیک ببینم و بشناسم. دو دهه پیش بود که به اتفاق دیگر دوست از دست رفته‌مان، دکتر مجید تهرانیان، برای اولین‌بار پروفسور معتمدنژاد را در دانشکده‌ی علوم ارتباطات ملاقات کردم و ساعت‌ها از شنیدن خاطراتش و تلاش‌هایش در راه بنیان‌گذاری رشته ارتباطات در ایران شنیدم و آموختم. بدون شک، دانشکده علوم ارتباطات و نهادینه شدن علم ارتباطات در ایران مدیون تلاش‌های این انسان بزرگوار و سایر استادان پر تلاش و دلسوزی است که متأسفانه تا زنده هستند، آن‌طور که باید و شاید از آن‌ها قدردانی نمی‌شود.

این استاد رشته‌ی ارتباطات ادامه داد: در طول دو دهه‌ی گذشته، دیدار با پروفسور معتمدنژاد یکی از «باید‌های» برنامه‌هایم هنگام سفر به ایران بود که از آن‌ها خاطراتی جالب و آموزنده دارم. در آخرین سفرم به ایران و مراسم رونمایی از کتاب خاطراتم، مسافر دهکده‌ی جهانی‌، دکتر معتمدنژاد با این‌که حال خوبی نداشت، با علاقه در مراسم شرکت کرد. عکس‌های یادگاری ما در آن برنامه، از بهترین عکس‌هایی است که از سفرهایم به ایران دارم. پس از پایان مراسم به اتفاق یکی‌ از دوستان، استاد را تا منزلش بدرقه کردیم، من دستش را گرفتم، دردش را حس کردم و در دلم به استقامت روحی‌ و مثبت‌نگری‌اش آفرین گفتم. اگرچه جسمش تحرک لازم را نداشت، فکرش همچنان تیز و اتکای به نفسش همچنان کم‌نظیر بود به‌طوری که حتی سعی‌ می‌کرد به‌تنهایی از اتومبیل پیاده شود و از پله‌ها بالا رود. حضور در یکی‌ از کلاس‌های درسی‌ ایشان در دانشکده ارتباطات به‌عنوان میهمان و همکاری پژوهشی،‌ نمونه‌هایی دیگر از تماس من با این دوست مهربان، استاد برجسته ارتباطات، و بنیان گذارعلم ارتباطات ایران است.

کمالی‌پور در پایان اضافه کرد: درگذشت استاد کاظم معتمدنژاد و نلسون ماندلا را به تمامی فرهیختگان، آزادی‌خواهان، و انسان‌دوستان از صمیم قلب تسلیت می‌گویم و امیدوارم که جوانان، مشعل‌های امید و تلاش این دو انسان اثرگذار در مسیر ساختن دنیایی بهتر و ارتباطاتی سازنده‌تر را همچنان برافروخته نگه دارند و راه آن‌ها را ادامه دهند که دنیای پرتلاطم و پرتنش امروز نیازی مبرم به افراد صلح‌جو، آزادی‌خواه و عدالت‌طلب دارد.

انتهای پیام