محمدرضا یوسفی در رونمایی از مجموعه «داستان‌های شاهنامه»، انتقادهایی را مطرح کرد؛ از جمله انتقاد از نحوه انتخاب و گزینش کتاب برای نمایشگاه‌های مدرسه‌ها و تبعیض بین ناشران.

به گزارش خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان که شنبه، 11 آیان، در مراسم رونمایی از مجموعه 25 جلدی «داستان‌های شاهنامه» در فرهنگسرای شیخ صدوق سخن می‌گفت، اظهار کرد: این نمایشگاه‌ها اگرچه برای تهیه کتاب برپا می‌شوند، اما بخش عمده فروش آن‌ها به کتاب‌های کمک‌آموزشی ناشران بخش دولتی و برخی ناشران به نام بخش خصوصی اختصاص دارد.

او همچنین با یادآوری نمایشگاه «یاد یار مهربان» شهرداری گفت: اغلب این کتاب‌ها، کتاب‌های ادبی نیستند، در حالی که آن‌چه برای ما و در حافظه ما می‌ماند، ادبیات است. فرمول‌های فیزیک و شیمی پس از مدتی به فراموشی سپرده می‌شوند؛ این در حالی است که اکثر کتابخانه‌های مدارس بخش اعظمی از کتاب‌ها خود را به کتاب‌های کمک‌آموزشی تخصیص داده و می‌دهند.

یوسفی با اشاره به مجموعه «داستان‌های شاهنامه» اظهار کرد: علی‌رغم تلاش‌ ما برای ورود این کتاب‌ها توسط انتشارات منادی تربیت به مدارس، این کتاب‌ها مورد استقبال این مؤسسه انتشاراتی قرار نگرفت.

او همچنین تأکید کرد: تهیه مجلدهای 25 گانه شاهنامه برای کودکان با تیم حرفه‌یی توسط انتشارات خانه ادبیات طراحی شده است و ناشر در حرکت اولیه خود حدود 120 میلیون تومان برای چاپ این کتاب‌ها هزینه کرده است. با توجه به گرانی کاغذ می‌توان فهمید که ناشر چه فشاری را متحمل شده است؟ پس نامهربانی‌های بخش دولتی، چرا؟!

یوسفی گفت:‌ انتظار عمومی آن است که ناشران بخش دولتی با توجه به امکاناتی که در اختیار دارند، به کمک ناشران بخش خصوصی نوپا بروند، اما در عمل این کار صورت نمی‌گیرد. در بحث خرید کتاب نیز برای نمایشگاه‌های مختلف به نظر می‌رسد برخی از ناشران بخش خصوصی دارای سهم خرید هستند؛ ‌در حالی که بخش اعظمی از این ناشران از چنین امکاناتی محروم‌اند.

او افزود: من برای انتشار این کتاب با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان صحبت کرده‌ام، اما ورود به بخش دولتی در مجموع در مملکت ما کار سختی است.

در ادامه، فروغ‌الزمان جمالی به بحث بازآفرینی داستان‌های شاهنامه به قلم محمدرضا یوسفی اشاره کرد و گفت:‌ ادبیات کهن برای کودکان ما بیش‌تر به صورت بازنویسی ساده صورت می‌گیرد. بازنویسی انواع مختلفی دارد و بازنویسی ساده یکی از آن‌هاست که در اغلب کتاب‌های درسی اتفاق می‌افتد؛ در حالی‌که ما نیازمند بازآفرینی هستیم. مخصوصا که بازنویسی ساده بعضا زمینه سوءاستفاده را فراهم آورده و متون ساده به ساده‌ترین شکل وارد بازار می‌شوند.

او اظهار کرد: ما نیازی به این‌ همه بازنویسی ساده نداریم. مدت‌ها پیش این کار توسط افرادی همچون مهدی آذریزدی و نهادهایی همچون کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان انجام شده است. ما امروز نیازمند بازآفرینی هستیم، چرا که بازآفرینی ارزش هنری را ایجاد می‌کند که علاوه بر انتقال پیام، نو و به‌روز بودن آن را به همراه دارد. مجموعه شاهنامه محمدرضا یوسفی دارای ویژگی‌هایی از نوع بازآفرینی است. او واژه‌های شاهنامه را گرفته و آن‌ها را در پیوند با مسائل روز خواندنی‌تر کرده است.

جمالی ادامه داد: بر همین اساس، ما در این بازآفرینی شاهدیم که اگرچه ضحاک در شاهنامه وجودی منفور است، اما در روزگار صلح که کسی کسی را نمی‌کشد، همین ضحاک به زندانی در دماوند فرستاده می‌شود و در مجازات او با شدت عمل نمی‌شود. به هر حال بازآفرینی و بازنویسی از هر نوع که باشند، هدف‌شان ایجاد پل بین آثار نو و کهنه برای خوانش آثار ادبی است که به نظر می‌رسد محمدرضا یوسفی به خوبی از پس آن برآمده است.

در این مراسم که با نقالی ابوالفضل ورمزیار برگزار شد، سوسن سپهری به قصه‌خوانی از شاهنامه پرداخت و یاد مرحوم مرشد ترابی (نقال و شاهنامه‌خوان) گرامی داشته شد.

انتهای پیام