نشست علمی بررسی «آسیب‌های عزاداری»، توسط طلاب غیرایرانی جامعة‌المصطفی، به همت معاونت پژوهش و انجمن علمی پژوهشی فقه تربیتی مجتمع آموزش عالی فقه در سالن شهید مطهری این مجتمع، برگزار شد.

به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، حجت‌الاسلام حبیب‌الله شریفی، در این نشست علمی، با اشاره به شبهات روز در مورد عاشورا، گفت: زمانی که ایام محرم فرا می‌رسد، زمزمه‌هایی در رسانه‌های ارتباط جمعی و رسانه‌های مجازی شنیده می‌شود که چه نیازی به عزاداری شهیدان چندین قرن قبل است، چرا باید شیعیان این گونه عزاداری کنند.

وی افزود: عزاداری اهل بیت(علیهم السلام)، مصداق بارز زنده نگه داشتن شعائر الهی است که مورد توجه سیره اهل بیت(علیهم السلام) و شخصیت‌های به نام شیعه در این قرون بوده است.

این استاد حوزه، با بیان این‌که «بنیان‌گذار عزاداری و نخستین عزادار از میان معصومین(علیهم السلام)، نبی مکرم اسلام(ص) بودند» بیان کرد: این الگویی است که ما از قرآن و پیامبر(ص) آموختیم که در عصر غیبت نیز مورد توجه مراجع عظام تقلید بود که امام خمینی(ره)، در قرن حاضر توانستند این سنت حسنه را احیا کنند.

در ادامه، حجت‌الاسلام سید آقاحسن حسینی با بیان این‌که «صبر و شکیبایی در ماتم، سوگ و مصیبت، معنی لغوی عزا است» گفت: واژه عزاداری، ترکیب دو کلمه عزا و دار است که در اصطلاح عرفی، برای ایام خاص سوگواری به کار برده می‌شود.

این کارشناس فقه، با اشاره به واژه‌های متداول در عزاداری، اظهار کرد: صبر و دلداری دادن به بازماندگان تسلی است و بیان غم به زبان شعر نیز نوحه نام دارد. ماتم نیز به گروهی که غم و ماتم خود را نشان می‌دهند، اطلاق می‌شود.

وی با بیان این‌که «مرثیه، به بیان عزایی گفته می‌شود که همراه گریه و ندبه باشد» اضافه کرد: عزاداری در مجالس اهل‌بیت(علیهم السلام)، مشتمل بر سخنرانی‌هایی در موضوعات مربوط به حوادث تاریخی، عزاداری با لباس سیاه و حرکت دستجات سینه زنی و نوحه خوانی همراه با گریه و زاری است.

حسینی، با اشاره به آسیب‌های عزاداری، تأکید کرد: بیشترین آسیب متوجه سخنرانان، مداحان و مسئولان هیئات مذهبی است که به عنوان متولیان عزاداری اهل بیت(علیهم السلام) شناخته می‌شوند،‌ این امر در برخی از موارد با عدم تبیین مناسب اهداف واقعه عاشورا و وقایع تاریخی آن و افسانه سازی همراه می‌گردد.

وی عنوان کرد: بیان عاطفی صرف و نگاه تک بعدی به مصیبت‌ها، عدم نبود معرفت در اشعار و نوحه‌ها، نگاه جبرآلود به حماسه عاشورا، بررسی نکردن سند در منابع تاریخی عاشورا، نقل بدون تحلیل وقایع عاشورا، نقل حماسه عاشورا بدون کاربردی‌سازی آن در میان اجتماع کنونی هر کشوری، سنت‌های جاهلی در میان اقشار و جوامع گوناگون در اقامه عزا، از دیگر آسیب‌های عزاداری و اقامه مصیبت سیدالشهدا(ع) به شمار می‌رود.

در پایان، حجت‌الاسلام دورانعلی محسنی نیز در سخنانی گفت: هر پدیده اجتماعی با مرور زمان در خطر انحرافات و دگرگونی‌ها می‌افتد که عزاداری اهل بیت(علیهم السلام)، به عنوان مصداق بارز تاریخی- اجتماعی شیعه، بیشتر در معرض این خطر قرار دارد.

این استاد حوزه، با اشاره به جریان‌های غربی مخالف شیعه، اظهار کرد: دکتر مایکل بران می‌گوید در تحقیق میدانی که در باره ادیان الهی انجام دادیم، تنها اسلام را جریان ساز و پویا یافتیم و در میان مذاهب آن، مذهب شیعه را تأثیرگذارتر دیدیم و نهاد مراجع تقلید را در میان این مذهب نیز سرنوشت ساز یافتیم که چگونه با یک فتوای دینی، بسیج همگانی در میان پیروان این مذهب به وجود می‌آید.

وی اضافه کرد: به اذعان این محقق آمریکایی، تنها راه افتراق و اختلاف در میان مذهب شیعه، جنگ داخلی است؛ «دکتر مایکل بران» می‌افزاید که از میان مراسم‌های دینی شیعیان نیز مراسم عاشورا و عزاداری امام حسین(ع) تأثیرگذارتر از دیگر مراسم‌های دینی یافتیم و به این نتیجه رسیدیم که باید این مراسم را به عنوان نوعی خرافه‌گرایی برای جهانیان معرفی کنیم تا از گرویدن بیشتر آنها به مذهب شیعه، جلوگیری شود.

محسنی مبلغان را یکی از استوانه‌های اقامه عزا در تاریخ شیعه دانست و گفت: بهترین شیوه برای تبلیغ دینی، در آمیختن تبلیغ سنتی که نمونه بارز آن منبر است، با تبلیغ نوین و استفاده از ابزارهای به روز است.

انتهای پیام