مراسم اولین سالگرد درگذشت عطاءالله خانبلوکی، هنرمند فقید، به همت مؤسسهی هنرمندان پیشکسوت برگزار شد.
به گزارش خبرنگار بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این مراسم که با حضور هنرمندان، مدیران، دوستان و خانوادهی خانبلوکی عصر روز پنجشنبه، 18 مهرماه، در محل موزه هنرهای معاصر برگزار شد، احسان آقایی، رییس موزه هنرهای معاصر، گفت: امیدوارم امسال با امیدهایی که ایجاد شده، سال خوبی برای هنرمندان هنرهای تجسمی کشور باشد. سال گذشته عزیزان زیادی را در حوزهی هنر بویژه هنرهای تجسمی از دست دادیم. یکی از این بزرگان، مرحوم خانبلوکی بود که همین جا به ایشان ادای احترام میکنم.
در ادامه سیدعباس عظیمی، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت، گفت: سالگرد ارتحال استاد خانبلوکی را به خانواده و دوستان عزیزشان تسلیت میگویم و امیدوارم بنده خدمتگزار هیچوقت در این جلسات نباشم. انشاءالله خداوند عمر باعزت به هنرمندان بدهد که قرار نباشد چنین مراسمی برایشان بگیریم.
او همچنین دربارهی موسسه هنرمندان پیشکسوت اظهار کرد: این موسسه حدود یک سال است که فعالیت خود را شروع کرده و در خدمت هنرمندان عزیزی است که سنشان از 60 سال گذشته و موفق شدهاند نشان درجه یک هنری را بگیرند یا حداقل ارزشیابی هنری آنها در سطح درجه یک است. این موسسه همهی رشتههای هنری را شامل میشود و عزیزانی که مسائل و مشکلاتی دارند میتوانند از طریق این موسسه پیگیری کنند.
عظیمی افزود: این موسسه، نهاد عمومی غیردولتی است که وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. امیدوارم با حمایتهایی که هنرمندان به صورت معنوی برای موسسه میکنند، بتوانیم قدمی را در جهت خدمت به هنرمندان برداریم.
در بخش دیگری از این مراسم، میلاد کیایی، نوازندهی سنتور، به نمایندگی از جامعه هنری دقایقی به سخنرانی پرداخت و گفت: یک سال از غیبت خانبلوکی عزیز گذشت. او هنرمندی بود دارای بعدهای متعدد. در کشور هنرمندانی هستند صاحبنام که اگر بعدهای هنری آنها را بگیرند بضاعتشان را از دست میدهند و وجودشان بیمقدار میشود، اما یکی از افرادی که هم نامش و هم چهره و آثارش برای همه ما جاودانه خواهد ماند، استاد عطاءالله خانبلوکی است.
او افزود: از فردای روز بازنشستگی خانبلوکی، هفتهای یک یا دو بار در کنار خانواده ایشان جمع میشدیم. ایشان علاقه زیادی به بازی تخته نرد داشت و من خیلی چیزها از بازی تخته نرد با او آموختم. اولین عکسی که در تاریخ جمهوری اسلامی در کتابی چاپ شد عکسی است که با ایشان در حال بازی تخته نرد هستیم. ای کاش ساز من اینجا بود و مجالی بود تا احساس خود را به استاد با ساز نشان میدادم.
انتهای پیام
نظرات