نشست تخصصی بررسی سینمای کودک با موضوع «آسیب‌شناسی انتخاب بازیگر سینمای کودک»، در حالی برگزار شد که پگاه آهنگرانی از تجربه‌هایش پس از بازی در اولین فیلمش و همچنین ترک تحصیل سخن گفت و بهروزهاشمیان بازیگر «بچه‌های آسمان» هم از اینکه فراموش شد، گله کرد.

به گزارش خبرنگار بخش سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در این نشست که شامگاه 16 مهر ماه در حاشیه‌ی جشنواره‌ی فیلم کودک و نوجوان اصفهان برگزار شد، پوران درخشنده، سیروس حسن‌پور و غلامرضا رمضانی کارگردان و پگاه آهنگرانی، فرخ هاشمیان بازیگر در این نشست حاضر بودند.

پوران درخشنده در ابتدای سخنانش گفت: من تجربه‌های مختلفی در کار با کودکان دارم. بازیگر کودک باید تحت مراقبت باشد. او اگر در حال تحصیل است باید کنار معلم‌اش باشد تا در هنگام بیکاری به او آموزش‌های لازم را بدهد، همچنین بهتر است مادر و پدر یا یکی از آن‌ دو، در کنار بازیگر باشند چون می‌توانند کودک را هدایت و حمایت کنند.

کارگردان «بچه‌های ابدی» درباره انتخاب بازیگر کودک خاطرنشان کرد: وقتی کودکی برای ایفای نقشی انتخاب می‌شود باید بداند که قرار است آن را به طور جدی دنبال کند. او باید علاقه‌مند باشد تا همراه با حمایتی که خانواده از او می‌کنند، این حرفه را دنبال کند.

وی یادآور شد: بعضی از خانواده‌ها نمونه‌ کارهای فرزندانشان را در اختیار کارگردان‌ها قرار می‌دهند در حالی که باید به نظرم جایی وجود داشته باشد که در این زمینه از کودکان نام‌نویسی کرده و سوابق بازیگران کودک را جمع‌آوری کند. متأسفانه بسیاری از بچه‌های بازیگر تک‌ستاره‌هایی بودند که خیلی زود فراموش شدند و اکنون با رویایشان از سینما زندگی می‌کنند.

در ادامه این نشست، فرخ هاشمیان بازیگر «بچه‌های آسمان» درباره سال‌های دوریش از سینما، گفت: «بچه‌های آسمان» محبوبیت زیادی برایم ایجاد کرده بود اما پس از آن اتفاقات زیادی افتاد و به مرور فیلم و من هم به طبع آن فراموش شدم. نمی‌توانم بگویم چه اتفاقی افتاد اما مرا به مرحله‌ای رساند که پوسترهای «بچه‌های آسمان» را پاره کردم.

او ادامه داد: من از بچگی به فیلم و سینما علاقه‌مند بودم و حتی قبل از بازی در «بچه‌های آسمان» سینما را دنبال می‌کردم. آن زمان وقتی برای فیلم «بچه‌های آسمان» انتخاب شدم، فکر می‌کنم به خواسته‌هایم می‌رسم و به همین دلیل فضای ذهنی‌ای را برای خودم درست کرده بودم. اما بعد از کنار گذاشته شدنم شاید تا مرز خودکشی هم پیش رفتم.

بازیگر «بچه‌های آسمان» در پاسخ به پرسش مازیار فکری ارشاد منتقد نشست درباره اینکه ادامه تحصیل ندادی؟ گفت: دیپلم گرفتم اما به دنبال تحصیلات دانشگاهی نرفتم، البته هنرستان صداوسیما را انتخاب کردم ولی به دلیل یکسری مسائل حاشیه‌ای نتوانستم ثبت‌نام کنم. بعد از این ماجرا هم به چند کارگردان مراجعه کردم که همگی مرا طرد کردند.

پگاه آهنگرانی نیز درباره تجربیات بازیگری‌اش در سال‌های نوجوانی عنوان کرد: 14 ساله بودم که در «دختری با کفش‌های کتانی» بازی کردم. من آن موقع کار موسیقی می‌کردم و شانسی وارد سینما شدم.

وی ادامه داد: به نظرم بازیگری مانند موجی است که اگر درست انتخاب نکنی آسیب می‌بینی. در واقع، پس از بازی در یک فیلم، نوجوان وارد دنیایی از شهرت می‌شود و به نوعی بازیگرانی را الگوی خود قرار می‌دهد که ممکن است روزی خودش را در آن جایگاه ببیند. اما فکر می‌کنم مهمترین بخش ماجرا این است که بعد از شهرت چه اتفاقی برای کودک بازیگر می‌افتد. البته در این زمینه نوع برخورد کارگردان هم با بازیگر مهم است. به عنوان مثال نابازیگر‌های کودک آقای مجیدی آینده‌ای نداشتند اما آقای رسول صدرعاملی از من، ترانه علیدوستی و آیدا محمدخانی حمایت کرد.

پگاه آهنگرانی همچنین در پاسخ به پرسشی درباره وضعیت پیش و پس از تجربه بازیگری اظهار کرد: شاید خیلی چیزها پیش آمد که خوب نبود و زمان برد تا بفهمم در بازیگری آنچنان که می‌گویند، خبری نیست.

وی ادامه داد: یاد می‌آید، بعد از نمایش «دختری با کفش‌های کتانی» همه مرا می‌شناختند و موجی که ایجاد شده بود برایم ترسناک بود. مثلا قبل از بازیگری من همیشه از مدرسه‌ام تا خانه پیاده می‌آمدم اما بعد از نمایش «دختری با کفش‌های کتانی» چون همه مرا می‌شناختند، دیگر چنین کاری برایم سخت شده بود. حتی شاید باورتان نشود که من یک سال به دلیل عوارض همین موضوع مردود شدم و سپس ترک تحصیل کردم. بالاخره همین چند سال پیش احساس کردم خیلی بد است مدرک تحصیلی یک بازیگر در حد سیکل باشد و رفتم دیپلم گرفتم، آن موقع با خودم می‌گفتم یک شخصیت معروف چه نیازی به ادامه تحصیل دارد؟

در ادامه سیروس حسن‌پور کارگردان با تأکید بر اینکه استعدادهای بازیگری خوبی در ایران هستند، گفت: پروسه تولید و ساخت فیلم زمان‌بر است و ما در طول تولید به دنبال یافتن کاراکتر مورد نظر هستیم. یادم می‌آید برای فیلم «پدر» آقای مجیدی، حسین عابدینی را انتخاب کردیم که او اکنون در حال ادامه تحصیل است، به نظر در چنین نشست‌های بهتر است نمونه‌هایی مانند حسین‌ عابدینی را برای الگوسازی دعوت کنیم.

غلامرضا رمضانی هم درباره حمایت از بازیگران کودک پس از تولید یک فیلم گفت: ما در شرایطی در سینما هستیم که سازماندهی نداریم. حال با این شرایط چگونه می‌توانیم از بازیگر حمایت کنیم؟ من تنها در طول این سال‌ها تلاش کرده‌ام که عامل جنایتی برای بچه‌ها نباشم!

وی افزود: من در اکثر فیلم‌هایم از نابازیگر استفاده کردم اما به گروه هشدار می‌دهم تا با او مثل تافته جدابافته رفتار نکند که دچار توهم شده یا به تداوم در بازیگری امیدوار باشد. من برخلاف خانم درخشنده معتقدم حضور پدر و مادر در صحنه یک اهرم بازدارنده در این زمینه است و باعث ایجاد فضاهای خاص ذهنی برای بچه می‌شود.

به گزارش ایسنا، در این نشست که ساعت 22 و 30 دقیقه در هتل کوثر اصفهان برگزار می‌شد، اگرچه اعلام شده بود که کیومرث پوراحمد و محمدرضا شریفی‌نیا از میهمانان این نشست هستند اما این دو به اصفهان نیامده‌اند.

انتهای پیام