یکی از اصولی که در بهبود و رشد روابط انسان با دیگران، تأثیر شگرفی دارد، مدارا و تحمل دیگران است.

به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در باب مدارا و ارزش تاثیرگذاری آن در کلام معصومین(ع) بسیار سخن گفته شده است که برای بهتر زیستن و داشتن زندگی فردی، اجتماعی و حتی تعامل و ارتباط صحیح و مفید با سایر ملت‌ها به پاره‌ای از احادیث و روایات حضرات معصومین(ع) در این خصوص اشاره می‌کنیم:

از روایات اهل بیت (ع) استفاده می‌شود که مدارا ارتباط تنگاتنگی با ایمان و عقل دارد.

رسول اکرم(ص) می‌فرمایند: "مدارا با مردم، نیمی از ایمان و نرمش با آن‌ها، نیمی از زندگی است1".

امام باقر(ع) نیز فرمودند: " هر کس رفق و مدارا داشته باشد، از ایمان برخوردار است. دلیلش آن است که در پرتو مدارا، نیروی غلبه بر نفس و خویشتن داری تقویت می‌شود و از خشونت و تندی و عصبانیت که سرمایه‌های ایمان را بر باد می‌دهد اجتناب می‌گردد2".

پیامبر اسلام(ص) در روایتی دیگر" مهم‌ترین رکن عقلانیت بعد از ایمان به خدا را مدارا کردن با مردم3" می‌دانند و می‌فرمایند:"عاقل‌ترین مردم کسی است که بیشترین مدارا را با مردم می‌کند و خوارترین مردم کسی است که آنان را تحقیر می‌نماید4".

آن‌حضرت همچنین درباره عاقبت محروم بودن انسان از مدارا فرمودند: "همانا در نرمی، فزونی و برکت است و کسی که از نرمی محروم باشد، از خیر محروم شود5".

منابع روایات:

1- اصول کافی، ج 2، ص 117

2- همان، ص 118

3- من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 384

4- بحارالانوار، ج 72، ص 52

5-الکافی: 2 / 119 / 7 منتخب میزان الحکمة: 240

انتهای پیام