یک دوست‌دار میراث فرهنگی معتقد است:‌ جلوگیری از فعالیت نهادهای مردمی در حوزه‌ی میراث فرهنگی باعث بیشتر شدن حفاری‌های غیرمجاز و تخریب آثار تاریخی می‌شود.

امین طباطبایی در گفت‌و‌گو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با تأکید بر این‌که فعال نبودن نهادهای مردمی در این حوزه هیچ دستاورد مثبتی نداشته است، اظهار کرد: اگر نهادهای مردمی علاقه‌مند به حوزه‌ی میراث فرهنگی نسبت به حفاری‌های غیرمجاز و تخریب آثار تاریخی حساسیت نشان ندهند و درباره‌ی آن اطلاع‌رسانی نکنند، متولیان سازمان میراث فرهنگی تنها می‌مانند، چون در بسیاری از مواقع، توان مقابله با برخی اقدامات دستگاه‌های دولتی را ندارند،‌ در حالی که بدنه‌ی جامعه‌ی محلی نیز هیچ حمایتی نمی‌کند تا دست کم آن‌ها از این‌گونه اقدامات جلوگیری کنند.

مشاور برنامه‌ریزی خانه‌ی فرهنگ جاودان با تأکید بر این‌که در چند سال گذشته، وزارت کشور و نهادهای حفاظتی با فعالیت نهادهای مردمی مخالفت می‌کردند، ادامه داد:‌ متأسفانه بخش عمده‌ای از توان دوست‌داران میراث فرهنگی صرف اطلاع‌رسانی درباره‌ی تخریب می‌شد و برخی از آن‌ها نیز به جلوگیری از ادامه‌ی تخریب منجر شد.

او دوست‌داران میراث فرهنگی را چشم دیگر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری دانست که می‌توانند مشکلات و مواردی را که در جامعه وجود دارد، به سازمان منتقل کنند و گفت: با وجود دوست‌داران، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نگاه واقع‌بینانه‌تری نسبت به مسائل و مشکلات می‌تواند داشته باشد.

وی نهادهای مردمی در حوزه‌ی میراث فرهنگی را بازوهای توانمند سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای حفاظت از هویت و تاریخ کشور دانست و افزود: با جلوگیری از فعالیت این نهادها، خواسته یا ناخواسته این بازوی توانمند، به سازمان تعلق نمی‌تواند داشته باشد.

طباطبایی بدنه‌ی مردمی را بخش اصلی در سه حوزه‌ی تحت پوشش سازمان میراث فرهنگی و گردشگری دانست و بیان کرد: اگر نهادهای مردمی نباشند، به‌نظر می‌رسد ارتباط سیستماتیک بدنه‌ی مردمی با دولت از بین می‌رود و این، باعث آسیب رسیدن به حوزه‌های مختلف می‌شود.

این دوست‌دار میراث فرهنگی تنها دستاورد مثبت فعالیت نکردن نهادهای مردمی را مطرح نشدن اظهار نظرهای غیرتخصصی توسط برخی از این انجمن‌های فعال مردمی دانست و ادامه داد: این مشکل نیز با برگزاری کلاس‌های آموزشی مختلف برای فعالان این حوزه می‌تواند حل شود.

وی همچنین تأکید کرد: زمانی یک نهاد غیردولتی، ارزشمند عمل می‌کند که با استقلال فکری در کنار نهادهای دولتی بتواند فعالیت کند و حتی گاهی نقش مشاور یا منتقد نهادهای دولتی را برعهده گیرد؛ ولی اگر فقط تأییدکننده‌ی نهادهای دولتی باشند، هرچند منافع دولتی برای این نهادها فراهم می‌شود، اما ارزش آن موضوع در کشور و در میان مردم از بین می‌رود،‌ چون آن نهاد می‌تواند آسیب‌ها و ضررهای موجود در حوزه را به گوش مسوولان و مردم برساند.

طباطبایی افزود: اگر نهاد‌های دولتی تحمل انتقاد نداشته باشند، جریان همکاری و همفکری نهادهای دولتی با نهادهای مردمی به سمت تأیید حرکات و رفتارهای یکدیگر می‌رود، اتفاقی که در برهه‌هایی در طول هشت سال گذشته رخ داد و اصلا اتفاق خوب و مناسبی نبود.

انتهای پیام