تابلوهایی سفالی بزرگی که در ایستگاه‌های مترو تجریش، دروازه دولت، کلاهدوز، ولیعصر، اکباتان، حبیب‌اله و صدر می‌بینید مربوط به مهدی عباسی‌نژاد، هنرمند سفالگر کشورمان است که ایده تمام طرح‌ها را خودش مطرح کرده است.
این هنرمند دل پُری از مسؤولان مترو دارد و می‌گوید: با این روندی که متروی تهران پیش می‌رود فکر نمی‌کنم بیشتر از این بتوانم با مسئولان آن همکاری کنم.
مهدی عباسی‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، می‌گوید: تابلوهای هنری ارزش بصری خودشان را دارند و روال کار به این صورت است که من پیشنهاد می‌دهم که چه موضوعی برای طرح‌های تابلو کار شود و در طرح‌هایم از هنر مینیاتور ایرانی الهام می‌گیرم.
وی افزود: در بیشتر موارد با مجری طرح صحبت می‌کنم، ایده‌های ذهنی‌اش را می‌پرسم و طرح متناسب با آن را ارائه می‌دهم که معمولاً با آن هم موافقت، و طرح پذیرفته می‌شود.
طراح تابلوهای سفالی بعضی از ایستگاه‌های مترو تهران ادامه داد: مجسمه‌های دیوارکوب را برای آنکه مردم را با این هنر آشنا کنم می‌سازم. همان‌طور که مردم به غذا خوردن و تفریح نیاز دارند به هنر هم نیاز دارند. همان‌طور که یک درخت اکسیژن تولید می‌کند، هنر هم برای مردم ایجاد روحیه می‌کند.
ارزش اثر هنری را نمی‌دانند
عباسی‌نژاد دل پُری از مسؤولان مترو دارد و می‌گوید: با این روندی که متروی تهران پیش می‌رود فکر نمی‌کنم بیشتر از این بتوانم با مسؤولان آن همکاری کنم.
مدیریت مترو نسبت به گذشته ضعیف شده است، همه چیز انتقاد برانگیز است، از تابلوهای نصب شده مراقبت نمی‌کنند، با توجه به اینکه تورم نسبت به سال‌های گذشته چند برابر شده است اما هم‌چنان با قیمت‌های چهار سال گذشته با من قرارداد می‌بندند. اصلاً ارزش یک اثر هنری را نمی‌دانند در صورتی که در کشورهای دیگر از کار‌هایم روی چشمانشان نگهداری می‌کنند.
او با اشاره به انجام پروژه‌های در حال اجرا در ایستگاه منیریه و میدان ولیعصر بیان کرد: این پروژه‌ها قراردادشان مربوط به ۲ سال پیش است و بعد از این قصد ندارم با مترو همکاری داشته باشم.
در بسیاری از موارد مبالغی را که بابت انجام کار‌هایم در کشورهای دیگر می‌گیرم صرف انجام بعضی از پروژه‌ها در ایران می‌کنم.
در شهر مشهد نیز ۱۰ الی ۱۵ برابر بیشتر از کارهایی که در تهران انجام می‌دهم، دستمزد دریافت می‌کنم که آن را هم صرف بعضی از پروژه‌هایم در تهران می‌کنم.
سختی‌های کار این هنرمند سفالگر
این هنرمند از سختی‌های کارش به خبرنگار ایسنا می‌گوید: چون به این حرفه علاقه‌مند هستم سختی‌های موجود در کار برایم اهمیتی ندارد. من تمام سختی‌های این کار را با جان و دل می‌خرم و از آبرویم در کار‌هایم مایه می‌گذارم. من سعی می‌کنم سرانه‌ای که در هنر مربوط به من می‌شود را به نوبه خود و به نحو احسن انجام دهم. هدف اول من از این کار ارتباط هنر با مردم است.
عباسی‌نژاد با توجه به جدید بودن این کار گفت: پیش از این، کارهایی به این عظمت، در مقیاس بزرگ و با نقش برجسته و از جنس سفال در فضای هنری ایران انجام نشده است. این کار بسیار نو است.
تابلوی ۱۵ میلیون تومانی «تهران قدیم» در ایستگاه مترو تجریش
او با اشاره به تابلوی نصب شده در ایستگاه مترو تجریش با موضوع «تهران قدیم» گفت: برای ساخت این تابلو ۲۴۰ روز وقت صرف کرده‌ایم، سه نفر مامور اجرای کار بوده‌ایم، پنج نفرهم مامور نصب تابلو و عده‌ای هم به عنوان کارآموز و تمیز کار به روی این تابلو کرده‌اند. من بابت این پروژه فقط ۱۵ میلیون تومان دریافت کردم.
قرار بود تابلوی روبروی تهران قدیم را هم با همین موضوع کار کنم اما به علت نبود همکاری و علاقه‌مندی مسئولان مترو قرارداد این پروژه را لغو کردم که به جای آن و صرفاً برای آنکه آن فضا خالی نماند، تابلویی ضعیف کار کردند.
ایران خاک مرغوبی دارد
وی دلیل استفاده از گِل را عمر طولانی سفال می‌داند و می‌گوید: سفال عمر ۱۰ هزارساله دارد. سفال با انسان هم‌خوانی دارد؛ کاملاً ایرانی است. گلی که برای تابلو‌ها استفاده می‌کنم بسیار مرغوب و خاک کشور خودمان است که نقطه قوتی برای کشورمان محسوب می‌شود.
از تابلو‌ها مراقبت نمی‌کنند
این هنرمند درباره نگهداری غبر اصولی از کارهای هنری توسط مسئولان می‌گوید: بعد از پایان کار از تابلو‌ها مراقبت نمی‌شود، در صورتی که این کار بسیار ساده است به عنوان مثال، تابلو «چوگان» در ایستگاه کلاهدوز به علت نصب نشدن شیشه در جلوی کار توسط فردی هنر نشناس شکسته شد.
قسمتی از رنگ تابلو «جبهه و جنگ» در ایستگاه اکباتان هم به خاطر نم دادن دیوار آسیب دید، در صورتی که با عایق کردن دیوار پشت تابلو به راحتی می‌شد از این آسیب جلوگیری کرد.
سیلابی که در ایستگاه آزادی، معین و حبیب اله جاری شد نیز به یکی از تابلو‌هایم صدمه رساند و به جای آنکه از من بخواهند تا آن را ترمیم کنم، این کار را به عهده یک گروه آماتور گذاشتند و این امر موجب شد تا خسارت بیشتری به کار وارد شود.
عباسی‌نژاد خاطرنشان کرد:بعضی از مسؤولان دلسوز ایستگاه‌ها «حبیب‌اله تهران» و «چهارراه ولیعصر» هم با سرمایهٔ موجود در ایستگاه محفاظ شیشه‌ای جلوی کار می‌کشند یا دوربین مداربسته کار می‌گذارند تا از آن‌ها مراقبت کنند.
او درباره شرکت نکردن در نمایشگاه‌ها و مسابقات به خبرنگار ایسنا می‌گوید: چون سایز کار‌هایم بزرگ است با هزینه‌های شخص خود نمی‌توانم درنمایشگاه‌ها شرکت کنم زیرا حمل کار‌ها سخت است و چون انجام کار‌ها بسیار هزینه‌بر است باید با اطمینان به فروش آثار اقدام به چنین کاری کنم.
این هنرمند پروژه‌هایی در کشورهای اتریش، ترکیه، کویت، دبی، افغانستان و جاهایی دیگر انجام داده است.
مهدی عباسی‌نژاد متولد سال ۱۳۵۶ است و از سال ۸۵ به طور حرفه‌ای به ساخت مجسمه و سفال روی آورده است، قبل از آن نیز مشغول طراحی فرش بوده است.
انتهای پیام
نظرات