علیرضا داوودنژاد گفت: در فیلم «کلاس هنرپیشگی» یک قدم به زندگی نزدیکتر شدهام و با این فیلم، یک گام جلوتر رفتهام.
به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این فیلمساز در نشست پرسش و پاسخ فیلم «کلاس هنرپیشگی» که 19 بهمنماه در مرکز همایشهای برج میلاد برگزار شد، ادامه داد: با ساخت فیلم «کلاس هنرپیشگی» از زمان حال عبور کردهام و اگر فیلمهای قبلیام بین گذشته و زمان حال بود، در این فیلم از گذشته به آینده رسیدهام.
این کارگردان سینما با تشریح ویژگیهای بازیگری در فیلمش، توضیح داد: معمولا از هنرپیشهها دعوت میکنیم که از خود دور شوند و به ستاره و اسطوره برسند؛ اما در فیلم« کلاس هنرپیشگی» از آنها خواستیم هرچه بیشتر به خودشان نزدیک شوند، یعنی بازیگری با اتکا به خلقیات شخصی هر یک از بازیگران، اما با مشارکت در یک طرح پیشبینیشده اتفاق افتاد.
داوودنژاد از همهی اعضای خانوادهاش که او را در ساخت این فیلم یاری دادند قدردانی کرد و گفت: اگر علاقهای که میان من و اقوامم وجود دارد، نبود، امکان ساخت چنین فیلمی با این دشواری وجود نداشت.
او در پاسخ به این پرسش که چرا اصرار دارد خانوادهاش در فیلمهای او حضور داشته باشند؟ توضیح داد: در فیلمی مانند «کلاس هنرپیشگی» باید ضعفها، قوتها و تمام ویژگیهای افراد را بشناسیم. بنابراین فقط اعضای خانواده میتوانند در این فیلم حضور داشته باشند.
او در ادامه با لحنی طنزآمیز درباره بازی برادرش - محمدرضا داوودنژاد - در این فیلم گفت: البته محمدرضا، بازیگر مورد علاقهی من است و گاه من را شگفتزده میکند، هرچند حالا کمی اخلاقش تند شده، چون سنی از او گذشته است.
داوودنژاد در ادامه با ابراز تأسف از شرایط اقتصادی جامعهی امروز، دربارهی تأثیر این شرایط بر ساخت فیلمش، توضیح داد: متأسفانه در جامعهی امروز ما پول، خدایی میکند و در حالی که اکثر مردم گرفتار مشکلات اقتصادی هستند، عدهای نمیدانند با داشتههایشان چه کنند. متأسفانه کار جامعهی ما از اختلاف طبقاتی گذشته و مسألهی اقتصادی دارد جان مردم را میگیرد. جالب است که وقتی ساخت این فیلم را شروع کردیم سکه، 300هزار تومان بود؛ اما وقتی فیلم ما تمام شد قیمت سکه بیش از یکمیلیون تومان شده بود.
او در پاسخ به این پرسش که چه نامی روی این سبک فیلمسازی میگذارد؟ گفت: ترجیح میدهم روی این سبک کار، اسمی نگذارم.
داوودنژاد با اشاره به پروسهی دشوار ساخت این فیلم، افزود: هیچ کسی نمیدانست من چه میکنم و این غیرعادی بودن کار، باعث دلهرهی اعضای فیلم شده بود و حتی جاهایی حس میکردند من قاطی کردهام؛ اما امیر سمیعی، خواهرزادهام که در این فیلم دستیار من بود، میدانست من چه میکنم.
او در پاسخ به پرسشی دیگر دربارهی مصاحبههایی که در فیلم «کلاس هنرپیشگی» وجود دارد، توضیح داد: این مصاحبهها کارکردهای متفاوتی داشتند، گاه درون بازیگر را میدیدیم و گاه نشاندهندهی برداشت بازیگر از محیط اطرافش بود. بنابراین هریک از مصاحبهها به اقتضای معماری فیلم، کارکرد متفاوتی پیدا میکند.
این کارگردان دربارهی نورپردازی در فیلمش نیز گفت: به فیلمبردارها گفتم خودشان را به صحنه بسپارند چون صحنه آنها را هدایت میکند و به آنها گفتم فقط مواظب باشید که از دو زاویه فیلم بگیرید.
در این نشست، کیومرث پوراحمد که بهعنوان تدوینگر در ساخت فیلم «کلاس هنرپیشگی» همکاری کرده است، توضیحاتی دربارهی همکاریاش با این پروژهی سینمایی داد و گفت: علیرضا داوودنژاد خودش فیلم را مونتاژ کرده بود و من بهطور اتفاقی فیلم را دیدم و بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم. آن زمان در دورهی افسردگی و بیکاری بودم و حال بدی داشتم تا اینکه علیرضا پیشنهاد تدوین این فیلم را به من داد و این پیشنهاد نعمتی بود که به من ارزانی داشت.
او با بیان اینکه شیوهی تدوین این فیلم توضیحناپذیر است، از همهی اعضای خانوادهی داوودنژاد تشکر کرد که چنین فضایی ساختند تا او هم در کنار آنها قرار گیرد و امسال یک فیلم در جشنواره داشته باشد. هرچند سهم او در این فیلم کوچک بود.
پوراحمد در پاسخ به سخن محمدرضا شهیدیفر که اجرای برنامه را برعهده داشت، گفت، آقای پوراحمد شما مدتی پنهان بودید و او پاسخ داد: پنهان نبودم، پنهانم کردند.
این کارگردان سینما ساخت فیلم «کلاس هنرپیشگی» را نشاندهندهی شجاعت علیرضا داوودنژاد دانست و افزود: هربار که این فیلم را میبینم وحشت میکنم، جرأت نمیکنم 20 آدم را در یک سالن بریزم و همهی آنها حرف و حرکت داشته باشند. بنابراین شهامت و نوآوری علیرضا داوودنژاد در این سن و سال جای تحسین دارد.
در بخش دیگری از این نشست، رضا داوودنژاد، پسر علیرضا داوودنژاد و بازیگر سینما، با دادن توضیحاتی دربارهی چگونگی شکلگیری فیلم «کلاس هنرپیشگی» اظهار کرد: روزی هنگام ناهار، بابا گفت میخواهم فیلم بعدیام را دربارهی یک خانوادهی بزرگ بسازم و آنقدر توضیح داد که سر من سوت کشید. من به او گفتم ملاحظهی ما پیرمردها را بکن. حداقل دو بازیگر ستاره بیاور که آفیششان کنیم، چون این مدل کار کردن خیلی سخت است.
این بازیگر با اشاره به دشواریهای کار کردن با اعضای خانواده، توضیح داد: در اینگونه فیلمها کار بازیگری بسیار دشوار است بهطوری که گاه پدر از بعضی صحنهها 72 بار برداشت میگرفت البته خوشبختانه نتیجهی فیلم خیلی خوب بود.
رضا داوودنژاد در پاسخ به این پرسش که اکران این فیلم را چگونه پیشبینی میکند؟ گفت: ما همیشه برای فیلمهایمان بهسختی اکران گرفتهایم حتی فیلمهایی که ستاره داشتهاند، اکران سخت یکی از شرایط عادی کارهای ماست.
همچنین علی گراکویی - صدابردار فیلم «کلاس هنرپیشگی» - نیز توضیحاتی دربارهی دشواری صدابرداری در اینگونه فیلمها داد و گفت: از همان اول قرار شد صدا در راستای پیشبرد اهداف کارگردان باشد. قرار بود همهچیز کاملا واقعی باشد تا بازیگر بهطور تمام و کمال خودش باشد.
سپس عباس رحیمی - مدیر فیلمبرداری فیلم - نیز که جوانترین عضو این گروه است، بیان کرد: همهی تلاش ما این بود تا نور خانه، واقعی به نظر برسد و معلوم نباشد نور دادهایم.
در ادامه محمدرضا داوودنژاد - بازیگر - که در بیشتر فیلمهای برادرش بازی کرده است، گفت: علیرضا به این سیستم ساخت فیلم خیلی اشراف دارد و خیلی راحت من را هدایت میکند. گاهی حس میکنم روی حس و بازیام حالت زنگار گرفته است که علیرضا با فیلمهایش آن را صیقل میدهد.
او افزود: این فیلم کاری بسیار خاص و تازه بود. تفکیک بازیگر از خودش خیلی سخت بود و بهجز علیرضا هیچ کس دیگری نمیتوانست اینگونه بازی گرفتن را کنترل کند.
به گزارش ایسنا، زهرا داوودنژاد - دیگر بازیگر این فیلم - نیز در توضیحات کوتاهی گفت: بازی در این فیلم مانند این بود که پدر، خمیری را آماده کند و بگوید هر کدام نان خودتان را بپزید. در اینگونه فیلمها بازیگر به یک صداقت کامل در جلوی دوربین میرسد و دیگر بازی نمیکند.
در این نشست، علیرضا داوودنژاد تأکید کرد که فیلم «کلاس هنرپیشگی» را تحت تأثیر هیچ فیلم دیگری نساخته است.
او گفت: دربارهی آیندهی فیلمسازیاش نه به خودش و نه به هیچ کس دیگری تضمینی نمیدهد.
به گزارش ایسنا، در نشست کلاس هنرپیشگی دیگر اعضای خانواده داودنژاد از جمله مادر،مادربزرگ،نوه، داماد،خواهرش و... که در فیلم به ایفای نقش پرداختند،حضور داشتند.
محمدرضا داودنژاد در بخشهای از نشست با دوربینی که در دستش داشت خودش هم عکس میگرفت.
انتهای پیام
نظرات