در ماه‌های نخست پس از انقلاب اسلامی ایران، آثار و قطعات ماندگاری در حوزه موسیقی با شور و حال آن روزها به همت هنرمندان کشورمان ساخته و منتشر شد؛ آثاری که همنوا با مردم، از فجر و طلوعی نو سخن می‌گفتند و همواره خود را بر جریده تاریخ این مرز و بوم ثبت خواهند دید.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) در طول دهه فجر، ۱۰ قطعه ماندگار از موسیقی معاصر ایران را همراه با شرح کوتاهی بر آنها منتشر خواهد کرد.
از ماندگار‌ترین قطعات موسیقی مذکور می‌توان به قطعه "سپیده" از آلبومی با همین نام اشاره کرد که بسیاری آن را با نام «ایران ای سرای امید» می‌شناسند.
این قطعه از جمله آثار به یاد ماندنی گروه چاووش است که از ترکیب گروه عارف به سر پرستی پرویز مشکاتیان و گروه شیدا به سرپرستی محمدرضا لطفی و چند هنرمند دیگر شکل گرفته است.
قطعه‌ای با شعری از هوشنگ ابتهاج(ه.الف. سایه) و آهنگسازی محمدرضا لطفی در دستگاه ماهور که توسط محمدرضا شجریان خوانده شد و پس از آن بارها توسط خوانندگان دیگر بازخوانی شد.
ماندگار‌ترین اجرای آن با صدای محمدرضا شجریان در آلبوم سپیده در خاطر بسیاری به ثبت رسیده است، که در آن محمدرضا لطفی (تار و سرپرست گروه)، زیدالله طلوعی (تار)، مجید درخشانی (بم‌تار)، پشنگ کامکار (سنتور)، اسماعیل صدقی‌آسا (بربط)، عبدالنقی افشارنیا (نی)، هادی منتظری (کمانچه)، بیژن کامکار (رباب)، ارژنگ کامکار (تنبک) حضور داشتند.
در زیر می‌توانید شعر کامل این قطعه را مشاهده کنید:
«ایران‌ای سرای امید/ بر بامت سپیده دمید
بنگر کزین ره پر خون/ خورشیدی خجسته رسید
اگر چه دلها پر خون است/ شکوه شادی افزون است
سپیدهٔ ما گلگون است/ که دست دشمن در خون است
ای ایران! غمت مرساد! شادی نصیب تو باد!
راه ما، راه حق، راه بهروزیست/ اتحاد اتحاد رمز پیروزیست
صلح و آزادی جاودانه بر همه جهان، خوش باد
یادگار خون عاشقان!ای بهار!
ای بهار تازهٔ جاودان! در این چمن شکفته باش»
انتهای پیام
نظرات