• شنبه / ۹ دی ۱۳۹۱ / ۱۱:۲۹
  • دسته‌بندی: سینما و تئاتر
  • کد خبر: 91100905296
  • منبع : مطبوعات

در برنامه‌ی «هفت» چه گذشت؟

در برنامه‌ی «هفت» چه گذشت؟

میزگردهای مهندسی سینما و بررسی دستاوردهای جشنواره مردمی فیلم عمار در برنامه‌ی 8 دی ماه «هفت» برگزار شد.

میزگردهای مهندسی سینما و بررسی دستاوردهای جشنواره مردمی فیلم عمار در برنامه‌ی 8 دی ماه «هفت» برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، در ابتدای برنامه محمود گبرلو سردبیر و مجری برنامه با بیان اینکه این روزها بحث‌های زیادی از طرف گروه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی درباره سینمای ایران می‌شود عنوان کرد: نکته قابل توجه تعداد تماشاگرانی است که به دیدن فیلم‌ها می‌روند و این آمار نشان می‌دهد که تعداد اندکی از مردم کشور مخاطب سینما هستند برای حل این مشکل در وهله اول سینماگران باید جامعه و مخاطب خود را بشناسند و تماشاگر ایرانی را درک کنند.

اخبار جشنواره فیلم فجر اولین بخش برنامه شب گذشته بود. همچنین خسرو سینایی کارگردان سینما مهمان تلفنی برنامه شد و درباره ساخت فیلم سینمایی «قطار زمستانی» که محصول مشترک ایران و لهستان است عنوان کرد: امیدوارم قطار زمستانی به زودی شروع به حرکت کند اما فعلا که متوقف است. حدود سه سال است که در تعقیب این برنامه هستم. امیدوارم در زمان آغاز فیلمبرداری عزت الله انتظامی از لحاظ سلامتی به نوعی باشد که بتواند با ما همکاری کند.

وی ادامه داد: یک بار ما به لهستان رفتیم و یک بار هم تهیه کننده لهستانی به ایران آمد که متاسفانه موفق نشد سرمایه گذاری کار را قبول کند اما با یکی از کمپانی‌های لهستان در سفر اخیر مذاکره کردیم و قرار است اوایل اردیبهشت ماه آمادگی خود را برای تامین بودجه این فیلم اعلام کنند و احتمالا خردادماه فیلم را کلید می‌زنیم. نقش‌های اصلی فیلم را قرار است دو بازیگر مسن که یکی از آنها آقای انتظامی و طرف دیگر یکی از بازیگران مطرح تئاتر و سینمای لهستان است ایفا کنند.

از هفت تا 7 بخش بعدی برنامه شب گذشته بود همچنین سعید رجبی فروتن سخنگوی سازمان سینمایی پشت خط آمد و در ارتباط با استعفای علیرضا سجادپور گفت: این استعفا یک هفته قبل تسلیم جواد شمقدری شده بود که چهارشنبه با آن موافقت شد. برخلاف گمانه‌زنی‌هایی که این استعفا را به مسائل اکران و سینما آزادی ارتباط می‌دهد این مسائل درست نیست و استعفای علیرضا سجادپور دلایل شخصی دارد. همچنین تا هفته آینده قرار است جانشین وی به عنوان سرپرست معرفی شود.

وی خاطرنشان کرد: با توجه به روزهای پایانی کار دولت، شخص جدیدی عهده دار این مسئولیت نخواهد شد و از داخل سازمان جانشین سجادپور انتخاب می‌شود.

فروتن درباره تصویب اساسنامه خانه سینما عنوان کرد: با ریاست و مدیریت مسعود جعفری جوزانی این اساسنامه به زودی مورد بررسی قرار می‌گیرد و قرار است به تشخیص و احترام رئیس جلسه اطلاعات از طرف وی به سمع و نظر مردم برسد. در این دوره مدیریت تلاش کرده بستر مشارکت با سرمایه گذاران خارجی را فراهم کند و بیشتر قرار است این سرمایه گذاری‌ها با نگاه به اهداف انقلاب اسلامی انجام شود.

میزگرد هفته اختصاص به عملکرد و دستاوردهای سومین جشنواره مردمی فیلم عمار با حضور وحید جلیلی رئیس شورای سیاستگذاری جشنواره و نادر طالب زاده دبیر جشنواره داشت.

طالب زاده در ابتدای این بخش عنوان کرد: اگر مسئله تاریخ انقلاب اسلامی یا جنگ نرم در جشنواره‌های دیگر مورد بررسی قرار می‌گرفت ما این جشنواره را برگزار نمی کردیم. همچنین تربیت نیروی انسانی جزو اهداف اصلی این رویداد هنری است. آثاری را هم که در این جشنواره داریم در حوزه مستند در بیشتر دانشگاههای ایران به نمایش درآمده و تاثیرگذار بوده است.

جلیلی نیز درباره دلایل شکل گیری این جشنواره مردمی عنوان کرد: سال 89 یک سال از 9 دی گذشته بود که تعدادی از بچه‌های حزب اللهی آثاری درباره فتنه 88 ساخته بودند که مورد حمایت قرار نمی‌گرفت و رسانه ملی هم حاضر به پخشش نبود. حدود 19 فیلم مشخصا درباره فتنه 88 ساخته شده بود بنابراین ما تصمیم گرفتیم سالنی اجاره کنیم و فیلم‌ها را در آن به نمایش بگذاریم. کلمه عمار را هم از جملات حضرت آقا گرفتیم . عمار شخصیتی بود که در جنگ روانی تلاش می‌کرد فتنه‌ها را خنثی کند بنابراین این اسم تبدیل به یک مفهوم برای ما شد.

وی ادامه داد: در سال بعد در 5 محور برای این جشنواره فراخوان دادیم و خیلی از هنرمندان ما هم قبول کردند داوری این جشنواره را برعهده بگیرند. داوران معتقد بودند که آثار این دوره بسیار خوب و جذاب است. کارگردان‌های این کارها هم معمولا جوانانی بودند که کارهایشان در جشنواره‌های دیگر پس زده می‌شد.

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش عنوان کرد: امثال من دغدغه ایران را داریم باید دید آیا ایران از میدان ولیعصر تا تجریش را شامل می‌شود یا عمق تاریخی عظیم‌تری دارد. زمانی که جشنواره آغاز به کار کرد دیدیم که پتانسیل مشتاق و آگاهی برای فعالیت وجود دارد و اگر ما اقدام نمی‌کردیم گروه دیگری این کار را آغاز می‌کرد.

در ادامه گبرلو با بیان اینکه نمی‌توان گفت در طول این سالها سینمای ایران خودش را فراموش کرده، عنوان کرد: ممکن است نقص‌هایی وجود داشته باشد و به مسائلی مثل 9 دی کمتر پرداخته باشند اما سینماگران در طول این سالها سینمای ایرانی را به معرض نمایش گذاشتند.

طالب زاده در پاسخ توضیح داد: بخشی از حقیقتی که در ایران در جریان است در سینمای ما مشاهده نمی‌شود. نسلی بعد از انقلاب رشد کرده که درباره مسائل مختلفی از جمله جنگ و انقلاب هم علاقه مند بوده که صحبت کند اما این نسل بی تجربه و تربیت نشده بودند و بیشتر به صورت تجربی با این مسئله روبرو شدند.

وی ادامه داد: در حال حاضر ما به شدت نیازمند معرفی این خلاء‌ها هستیم که مشتاقانی هم در این زمینه وجود دارند که در ارتباط با این فرهنگ مستندهای جدی ساختند که در جشنواره به نمایش درآمده و تاثیرات فراوانی هم داشته است. متاسفانه تا به حال هنرمندان ما کشف نشده‌اند و در شناسایی آنها برنامه‌ای وجود نداشته است. در حال حاضر سینماگران نسل جوان در زمینه انقلاب اسلامی تربیت نشده‌اند و ما در این رابطه مشکل داریم.

جلیلی در ادامه این بحث عنوان کرد: در مجموع تدابیر لازم برای فراهم کردن بستری مناسب برای فعالیت استعدادهای جوان وجود نداشته و به محض اینکه کوچکترین بستری مثل جشنواره عمار به وجود می‌آید استقبال‌های بسیاری را شاهد هستیم. در این جشنواره عمدتا استعدادهای خودجوش حضور دارند و ما کمتر شاهد حضور دانش‌آموختگان سینمای جوان هستیم.

وی افزود: بنابراین برای تدریس این استعدادها از هنرمندان باتجربه دعوت کردیم تا مسائل مورد نیاز را آموزش دهند. این بدنه فعال آینده‌دار را به وضوح در جشنواره عمار شاهد هستیم.

جلیلی درباره نقد صریح آثار سینمای ایران عنوان کرد:اگر نقد امثال من صریح است به این دلیل است که ما می‌بینیم امکان ساخت آثار مناسب وجود دارد اما به آنها پرداخته نمی شود. امثال من می‌بینند که اگرچند نفراعتراضی بکنند یک ساعت و نیم از برنامه به اعتراض آنها اختصاص می‌یابد. اما مثلا درباره 700 اثر که در جشنواره عمارحضور دارند تنها 45 دقیقه به ما وقت صحبت کردن داده می‌شود. معتقدم قواره قناس فضای رسانه‌ای ما را به جایی نمی‌برد.

طالب زاده متذکر شد یکی از جنبه‌های جشنواره عمار این است که در نزدیک به 700 نقطه از کشور این آثار به نمایش در می‌آید و فیلم‌ها در نقاطی دیده می‌شوند که امکان برگزاری جشنواره وجود ندارد. این آثار مشکلات و دغدغه‌های مردم عادی را مطرح می‌کند.

جلیلی نیزاشاره کرد: جنس نقدی که مردم در جشنواره عمار می‌بینند نقد درون گفتمانی است. نقد بومی و مردمی است ، جریان موج نو سینمای انقلاب اسلامی توجه خاصی به داشته‌ها دارد که با وجود داشته‌ها ما می‌توانیم نداشته‌ها را به دست بیاوریم. فیلم‌های بسیاری درباره شهدایی ساخته شده که ما حتی اسم‌هایشان را نشنیده‌ایم. نوع نگاهی که در این فیلم‌ها نسبت به شهیدان وجود دارد نشان دهنده سبک زندگی است سبکی که قابلیت الگوبرداری دارد.

وی عنوان کرد: جشنواره عمار مبلغ و پرچمدار سینمای امید است این فیلمها در حین امیدواری مخدر نیستند و نمی‌خواهند بگویند که همه چیز آرام است و ما چقدر خوشحالیم.

طالب‌زاده در بخش دیگری از بحث با اشاره به اینکه مطرح کردن برخی مسائل در این جشنواره به صورت دلسوزانه و توسط افراد مصلح در سینمای ایران مطرح می‌شود، عنوان کرد: طرح این مسائل واقعا مورد نیاز است و این تیپ آدم‌ها که این آثار را می‌سازند هم تندتر مسائل را مطرح می‌کنند و هم راه حل ارائه می‌دهند. برگزاری این جشنواره هم در سینما و هم در تلویزیون تاثیرگذار است و فرهنگ سازی می‌کند.

جلیلی در پایان عنوان کرد: جنس بچه‌هایی که در جشنواره عمار شرکت می‌کنند به این شکل است که زیاد به دنبال گرفتن جایزه و تجلیل نیستند. این جشنواره هم توانایی پرداخت جایزه را ندارد اما باید اعلام کنم که جایزه ما در این دوره دو برابر شده است. در دوره قبل یک سکه هدیه می‌دادیم اما امسال با وجودی که قیمت سکه دو برابر شده بازهم ما یک سکه جایزه می‌دهیم. یکی از دستاوردهای جشنواره عمار این است که آثار را در یک گستره وسیع به نمایش می‌گذارند و بازخوردش را هم به کارگردان‌ها می‌دهند. این می‌تواند بهترین جایزه برای برگزیدگان باشد.

در میانه این بحث بخش‌هایی از گفتگو با بهزاد بهزادپور به مناسبت بزرگداشتش در این جشنواره پخش شد.

میزگرد هفته به مبحث مهندسی سینمای ایران با حضور جواد اردکانی نویسنده و کارگردان سینما و رامین شریف زاده روزنامه نگار و کارشناس فرهنگی اختصاص داشت.

در ابتدا شریف‌زاده درباره مهندسی در سینمای ایران عنوان کرد: از ابتدای انقلاب نظریه پردازهای ما چندان موفق به تئوریزه کردن باورهای دینی و ملی جامعه ایران نبودند. البته مجلس و نهادهای دیگر در طول این سالها قوانینی را وضع کرده‌اند که قابل ستایش است اما این قوانین در سطح عمومی قابل اجراست اما برنامه استراتژیکی در این ارتباط وجود ندارد. بعد از گذشت 33 سال از انقلاب ما یک برنامه مهندسی درست و مدون نداشتیم و تازه در برنامه پنجم توسعه به این مسائل اشاره کردیم.

اردکانی در همین ارتباط گفت: اینکه ما مهندسی و نقشه راه در حوزه فرهنگ و هنر نداریم شکی نیست. اما باید دید چرا این نقشه وجود ندارد. به این مفهوم که آیا خودمان نمی خواهیم یا از این نیاز غافل بوده‌ایم. با مکانیسمی که شورای انقلاب فرهنگی در پیش گرفته بازهم به این نقشه دست پیدا نمی‌کنیم. مشکل این است که قوانین ما قبل از نقشه راه وضع شده‌اند. به دلیل اینکه قوانین ما پشتیبان به نقشه راه نبودند نتوانستند موفق باشند.

وی افزود: زمانی تکلیف سینما روشن می‌شود که ما نقشه راه فرهنگی کشور را مشخص کنیم پس از ان است که می توانیم به جزئیات ان دست یابیم. نقشه راه خط کشی مناسبی هم برای ارزیابی عملکرد مدیران فرهنگی است. در حال حاضر هیچ متری برای مشخص کردن رفتار خوب یا بد یک مدیر وجود ندارد. اگر نقشه راه وجود داشت دعوای حوزه هنری و ارشاد هم معنا پیدا نمی‌کردند اما چون حدود و قوانین مشخصی وجود ندارد این مشکلات به وجود آمده است.

اردکانی ادامه داد: بعد از انقلاب اسلامی ما باید تعاریف و ساختارها را مشخص می‌کردیم اما هیچ طراحی در این زمینه نشد. زمانی که امر فرهنگ با محدودیت‌های دولت‌ها ارتباط دارد مشکلات آغاز می‌شود. چون با پایان فعالیت 4 ساله هر دولت طراحی و نقشه راه مدیریت سینمای ما هم به پایان می‌رسد و مدیریت جدیدی با برنامه‌های تازه آغاز به کار می‌کند.

این کارگردان گفت: ساختار غلط فرهنگی باعث شده مدیران قبلی ما منتقدان فعلی باشند. مادامی که مدیریت کلان فرهنگی ما با دولتهایی که عمر کوتاهی دارند پیوند خورده باشد ما راه به جای نمی‌بریم. بنابراین باید به سازوکار فکر کنیم که مدیریت فرهنگی ما کارش از دولت جدا باشد.

وی در بخش دیگری از صحبتهایش عنوان کرد: اگر قرار باشد در حوزه اخلاق به برخی مسائل تن بدهیم و سینما را تنها سرگرمی بدانیم پس چرا اسم سینما را سینمای ایران گذاشته‌ایم چون این نوع سینما در قبل از انقلاب هم جریان داشت. تا ما تکلیفمان را در سینمایی که مد نظرمان است روشن نکنیم این ساختارهای غلط ادامه دارد.

وی توضیح داد: این ساختار غلط منافعی برای برخی به وجود آورده که اجازه نمی‌دهند ساختارها اصلاح شود چون منفعتشان به خطر می‌افتد. اگر قرار است ما به سمت سینما سرگرمی ولی اخلاقی تر از قبل از انقلاب برویم تکلیف روشن است اما اگر به دنبال سینمای متنوع‌تری باشیم که آرمان‌هایمان را هم به سرانجام می‌رساند می‌توان به آینده سینما امیدوار بود.

در بخش دیگری از این میزگرد شریف زاده عنوان کرد: شکی نیست که ما نقشه راه نداریم و نقطه شروع و پایان برای مدیریت فرهنگی‌مان وجود ندارد. مثلا دستاوردهای مدیر قبلی برای مدیر جدید معنایی ندارد. متاسفانه فضای فرهنگی ما متاثر از فضای سیاسی و تغیییر دولتها است بنابراین همه کارها مقطعی و دارای تاریخ مصرف است.

وی ادامه داد: متاسفانه دانشجویان ما تنها 20 درصد آموزش نظری می‌بینند و محتوا و اندیشه کمتر در دانشگاه‌های ما مورد توجه قرار می‌گیرد. در بهترین شرایط 5/1 درصد از اعتبارات فرهنگی صرف پژوهش می‌شود بنابراین برای رسیدن به نقشه راه پژوهش می‌تواند نقش بسزایی ایفا کند.

آمار فروش فیلم‌ها گزارش تولید فیلم های سینمای ایران، روزشمار جشنواره سی و یکم فیلم فجر، پشت صحنه فیلم سینمایی« ساکن خانه چوبی» و بخش چهره‌ها که به معرفی فعالیت‌های هدایت هاشمی، مهران احمدی، عباس رافعی، محمد رضا سکوت، ریما رامین فر، روناک یونسی و ژاله صامتی می پرداخت، بخش‌های بعدی برنامه شب گذشته بود.

نظر سنجی برنامه اختصاص به طرح این سئوال داشت که به نظر شما از میان عوامل فیلم خوب، سالن مناسب و مدیریت درست کدام یک در تقویت رابطه مردم با سینما موثر است که در پایان گزینه اول بیشترین رای را از آن خود کرد.

بیشتر وقت برنامه این هفته هفت به گفت‌وگو با برگزار کنندگان جشنواره عمار اختصاص پیدا کرد.

این برنامه که ساعت 23 آغاز شده بود زودتر از هفته‌های قبل در ساعت 1 و30 بامداد به پایان رسید.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha