سوباتان، بهشت طبیعت‌گردان، نَه در فهرست روستاهای هدف گردشگری قرار دارد و نه از زیرساخت‌های اولیه‌ای مانند آب و برق برخوردار است، تازگی‌ها هم عده‌ای سودجو به جان آن افتاده و چمن‌زارهایش را شخم زده‌اند.
به گزارش خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، روستای ییلاقی «سوباتان» از توابع شهرستان تالش استان گیلان، چند سالی می‌شود مقصد گردشگران داخلی شده است. گردشگرانی که یا خودشان راه دسترسی به این روستا را یافته‌اند یا با تور به آن قدم گذاشته‌اند.
به هر حال، هجوم بیش از حد گردشگران به این روستای کوچک، معضلاتی را برای اهالی و طبیعت منحصربه‌فرد آن درپی داشته و بسیاری از دوست‌داران و فعالان طبیعت را نگران و به دادن اخطار و هشدار وادار کرده است.
سوباتان که آب لوله‌کشی‌شده، برق، گاز، جاده، سیستم پوشش مخابراتی و دفع فاضلاب و زباله و خانه‌ی بهداشت ندارد، خرداد ماه هر سال با سفر جمعیتی حدود سه‌هزار نفر، آن هم فقط در مدت سه روز، با سونامی گردشگری مواجه می‌شود که اکنون آن را به مرز بحران و فاجعه نزدیک کرده است.
تجمع بیش از حد زباله‌ها که دهیاری برای جمع‌آوری و دفع آن بودجه‌ای دراختیار ندارد و ساخت ویلاهایی نامتوازن نسبت طبیعت سوباتان که قرار است نقش اقامتگاه‌های روستایی را برای گردشگران ایفا کنند، از جمله معضلاتی است که یقه‌ی این روستا را گرفته است. حالا هم مدتی می‌شود عده‌ای سودجو، بخشی از اراضی این روستا را که مورد استفاده‌ی گردشگران است، شخم زده‌اند و نگرانی‌ها را درباره‌ی تخریب سریع‌تر این بهشت کوچک شدت بخشیده‌اند.
بهمن جلیلی، معلم بازنشسته‌ای که در حال راه‌اندازی انجمن دوست‌داران طبیعت سوباتان است، درباره‌ی معضل جدید این روستای گردشگری به خبرنگار ایسنا گفت: یکی از جاذبه‌های اصلی و مهم ییلاق سوباتان، وجود چمن‌زارها و دشت‌های سرسبز و وسیع آن است که این ییلاق را از دیگر ییلاق‌ها متمایز کرده است؛ ولی متأسفانه به دلیل اجرا نشدن طرح هادی و مشخص نبودن نقاط مسکونی و مزروعی، هر سال شاهد تجاوز بعضی افراد سودجو و فرصت‌طلب به منابع ملی و طبیعی و تخریب محیط زیست این منطقه هستیم.
او با اشاره به این‌که چمن‌زارهای زیبای این منطقه هر روز کوچک‌تر می‌شوند، ادامه داد: شاید روزی سوباتان هیچ دشت و فضای آزادی نداشته و همه‌ی مناطق دیدنی‌اش محصور شده و در آن خانه‌سازی شده باشد.
جلیلی در این‌باره به شخم‌زنی قسمتی از چمن‌زار غرب صخره‌ی گنج‌خانه‌ی روستای سوباتان اشاره کرد و گفت: این منطقه صدها سال تفرجگاه اهالی و گردشگران و همچنین چراگاه دامداران بوده است. بانیان این عمل، محل یادشده را شخم زده و بدون چپرکشی رها کرده‌اند که اگر مردم و مسئولان نسبت به این اقدام بی‌تفاوت باشند و کاری نکنند، حتما محل شخم‌زده‌شده توسط سودجویان محصور می‌شود و با این وصف، بعید نیست روزی اطراف پارک طبیعی آلچالق، هاچاداش، مجمع داش، چمن‌زار بیده پشت و ساری‌داش (روستاها و دشت‌های ییلاقی نزدیک به سوباتان) نیز محصور شود.
انتهای پیام
نظرات