«سوباتان» از ییلاقات شهرستان تالش در استان گیلان است که به‌خاطر طبیعت فوق‌العاده بکر و کارت‌پستالی‌اش چند سالی می‌شود مورد توجه گردشگران قرار گرفته است؛ اما هجوم بی‌رویه و بدون کنترل گردشگران، سرنوشت شومی را در انتظار دارد و کارشناسان اکوتوریسم را به یقین رسانده است که با ادامه‌ی این روند تا چند سال دیگر، سوباتان را فقط در کارت‌پستال‌ها می‌توان یافت.

به گزارش خبرنگار سرویس گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سوباتان یک روستای هدف گردشگری است؛ اما نه برق و نه سیستم آب‌رسانی درستی دارد، نه پوشش مخابراتی مناسب، نه جاده‌ی روبه‌راه و نه حتا یک خانه‌ی بهداشت؛ اما با این حال در هر تابستان، بویژه خردادماه که فصل رویش شقایق است، آن‌قدر برای تورهای این منطقه‌ی ییلاقی تبلیغ می‌شود که فقط در عرض چند روز، بیشتر از دوهزار نفر جمعیت به این منطقه سفر می‌کنند، چیزی بیشتر از ظرفیت و توان این روستای کوچک.

علی شادلو، راهنمای اکوتوریسم که سال‌هاست به مقصد این منطقه‌ی ییلاقی تور اجرا می‌کند، درباره‌ی شرایط موجود در این روستای هدف گردشگری تحت تأثیر ورود بدون کنترل گردشگران، به خبرنگار ایسنا گفت: سوباتان یک منطقه‌ی ییلاقی است؛ ولی با وجود ظرفیتی که از نظر معماری دارد، به آن خیانت شده، چراکه معماری کلبه‌های چوبی آن در حال تغییر است و جاده‌ای که در این سال‌ها ساخته شده به انتقال مصالح ساختمانی برای ساخت خانه‌های مدرن کمک کرده است. البته شرایط جاده آن‌قدرها هم خوب نیست، برای همین خیلی هم نتوانسته‌اند ویلاهای مدرن را جایگزین خانه‌های چوبی سوباتان کنند؛ اما با این حال، معماری منطقه کاملا ناموزون و نامتناسب با معماری و فرهنگ منطقه است.

سوباتان

او درباره‌ی حفظ معماری در مناطقی که اتفاقا همین موضوع عامل جذب گردشگران به آن نقاط بوده است، به نمونه‌ای اشاره و بیان کرد: روستای «قلعه‌بالا» در شهرستان شاهرود به‌خاطر کاه‌گلی بودن خانه‌هایش بسیار مورد توجه گردشگران است، برای همین به مردم آن روستا، آموزش داده شده است که اگر می‌خواهند هر نوع تغییری در ساختمان‌های خود به‌وجود آورند یا پشت بام‌های خود را ایزوگام کنند، هیچ مانعی وجود ندارد، به شرط آن‌که نمای خانه‌های خود را با کاه‌گل حفظ کنند، چون همین نمای کاه‌گلی عامل جذب گردشگران به این روستاست.

وی ادامه داد: متأسفانه در روستای سوباتان با وجود آن‌که دهیار دارد، ولی به‌نظر می‌رسد هیچ نوع مدیریتی در آن وجود ندارد و منطقه به‌نوعی با حمله‌ی گردشگران مواجه است، به‌طوری که روستا یک‌باره در مدت چند روز جمعیتی بیش از دوهزار گردشگر را می‌پذیرد.

شادلو افزود: هر چند مردم روستا از حضور گردشگران خوشحال‌اند، چراکه از نظر اقتصادی خیلی به آن‌ها کمک کرده است؛ ولی منطقه به‌شدت با معضل زباله و تهدید فرهنگ بومی و معماری مواجه شده است و باید انتظار داشت این سفرهای بدون کنترل و مدیریت، عادات بدی را در جامعه‌ی میزبان به‌وجود آورد.

این راهنمای اکوتوریسم به نمونه‌ای از این عادات نامناسب اشاره کرد و گفت: برخی مردم روستا به‌خاطر نیاز مسافران به اقامتگاه، خانه‌های خود را به چند برابر ارزش واقعی اجاره می‌دهند، البته شاید این تنها درآمد اضافی مردم سوباتان باشد که عموما شغل‌شان دامداری است؛ ولی همین برخورد در اجاره‌ی خانه‌های روستایی و عادت به دادن قیمت‌های بالا، سبب می‌شود گردشگران در روستا کمپ بزنند که این کار، معضل زباله و نبود بهداشت را ایجاد می‌کند.

سوباتان

او همچنین با اشاره به تصمیم‌هایی که برای ساخت جاده‌ی این روستا گرفته شده است، اظهار کرد: آرزو می‌کنم این اتفاق رخ ندهد، چون اگر قرار باشد جاده را درست کنند، ولی مدیریت، تفکر، برنامه‌ریزی، کنترل رفتار و آموزش برای مردم روستا و گردشگران نباشد و مسافران هم به این منطقه هجوم بی‌رویه داشته باشند، باید انتظار داشت سوباتان، جایی که از نظر زیبایی مانند بهشت است، به خاطره‌ها بپیوندد.

انتهای پیام