یک هنرمند خوشنویس گفت: هفته‌های فرهنگی ایران در خارج از کشور، گاهی آن‌قدر بلاتکلیف‌اند که اثرگذاری لازم را نمی‌توانند داشته باشند.

جواد بختیاری در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره‌ی برگزاری هفته‌های فرهنگی ایران در دیگر کشورها و این‌که آیا ویترین خوبی را از ایران نشان داده‌ایم،‌ اظهار کرد: هفته‌های فرهنگی یک بحث راهبردی به‌دنبال خود دارند تا فرهنگ ما معرفی شود و آشتی فرهنگی بین دو کشور ایجاد شود. به این ترتیب، هرچه کیفیت آثار ارائه‌شده، کیفیت برگزاری هفته و مدیریت برگزاری بهتر باشد، تأثیرگذاری بیشتری را شاهد خواهیم بود.

او ادامه داد: در این موضوع معمولا دو دیدگاه وجود دارد؛ یکی این‌که به‌دنبال تأثیرگذاری باشیم یا این‌که فقط دیده شدن مطرح باشد. هفته‌های فرهنگی ما بیشتر تأثیرگذاری را دنبال می‌کنند و این مسأله، فاکتورها و عناصری را لازم دارد.

وی با اشاره به این‌که معمولا در هفته‌های فرهنگی که من در جریان آن‌ها بوده‌ام، اثرگذاری زیادی وجود نداشته است، بیان کرد: معمولا هفته‌هایی که داشتیم این‌طور نبودند که افرادی بیایند، آثار ما را ببینند و تحت تأثیر قرار گیرند. در حالی که گاهی برخی دیگر از هفته‌های فرهنگی موفق‌تر بودند، زیرا آن‌ها اصراری بر تأثیرگذاری ندارند و فقط می‌خواهند آثارشان دیده شود و اطلاعاتی را درباره‌ی آثار تاریخی و فرهنگ خود به ملت‌های دیگر بدهند.

بختیاری گفت: این نکته بسیار مهم است که بدانیم وقتی به‌دنبال تاثیرگذاری هستیم، چه تأثیری را می‌خواهیم بگذاریم. اگر قرار است اثر بگذاریم باید خیلی توفنده و پرطمطراق باشد و آثار نفیس و فاخر از دوره‌های قدیم و جدید مربوط به فرهنگ ایران و از هنرمندان بزرگ در هفته‌های فرهنگی نمایش داده شوند.

او ادامه داد: هفته‌ی فرهنگی می‌تواند گرامیداشت فرهنگ کشور در رابطه با آشتی‌جویی با دیگر فرهنگ‌ها باشد. اگر از این نظر به موضوع نگاه کنیم، کار راحت‌تر می‌شود و هنرمندان زیادی در حلقه‌ی معرفی آثار قرار می‌گیرند. در واقع اگر نگاه و رویکرد به هفته‌ی فرهنگی درست تعریف شود، مشخص می‌شود که چه طیفی از هنرمندان می‌توانند در آن حضور داشته باشند.

این هنرمند خوشنویس درباره‌ی میزان تأثیرگذاری این هفته‌ها با توجه به شرایط سیاسی جهان‌، اظهار کرد: ما نمی‌توانیم یک نوع برنامه برای تمام هفته‌های فرهنگی که در کشورهای مختلف برگزار می‌کنیم، داشته باشیم. نمایشگاهی که در فرانسه برگزار می‌شود، باید با آنچه در پاکستان برگزار می‌شود متفاوت باشد؛ ولی ما معمولا این هفته‌ها را براساس یک نسخه برگزار می‌کنیم، یعنی بیشتر آثار صنایع دستی، نقاشی، نمایش فیلم و نوازندگی در هفته‌های فرهنگی ارائه می‌شود.

او بیان کرد: اگر به‌دنبال تأثیرگذاری هستیم، باید ببینیم چگونه و با چه کیفیت کلامی و نمایشی، با مردم کشورهای دیگر ارتباط برقرار کنیم. ما باید دیالوگ متفاوتی با اهالی مثلا پراگ و مراکش داشته باشیم.

وی با اشاره به این‌که کشورهای دیگر نیز در ایران دچار چنین خطایی می‌شوند و این موضوع را در نظر نمی‌گیرند، گفت: وقتی به‌دنبال تأثیرگذاری هستیم، باید مدیریت فرهنگی با استفاده از تبلیغات غیرمستقیم و نه آماری یا نمایشی‌، همراه نگاهی خردمندانه در عرصه‌ی فرهنگ داشته باشیم. ما باید هفته‌های فرهنگی را طوری برگزار کنیم که سال‌ها در خاطر مردم و هنرمندان کشور میزبان باقی بماند.

این هنرمند درباره‌ی این‌که چه نوع تأثیرگذاری را باید هدف قرار دهیم، اظهار کرد: هر جامعه‌ای تلفیقی از نمودار‌های فرهنگی‌، اجتماعی‌، سیاسی‌، ملی و تاریخی است. در این راستا ابتدا باید تعریف کنیم که کدام آثارمان را می‌خوهیم معرفی کنیم. اگر قرار است نگاه عام داشته باشیم، باید تلفیقی را از تمام آنچه ذکر شد، همراه خود به آن ببریم. اگر هم قرار است موضوع خاصی را در یک هفته دنبال کنیم، باید به‌طور مشخص آثاری را با خود ببریم؛ اما گاهی دیده‌ام که هفته‌های فرهنگی ما بلاتکلیف‌اند، یعنی مشخص نیست که می‌خواهد ملیت ما را نشان دهد، فرهنگ ما را‌، هنر ما را یا دین را. به این ترتیب یک ملغمه‌ی به‌هم ریخته‌ای از تمام این‌ها می‌شود.

وی گفت: در هفته‌های فرهنگی از هر گوشه‌ای چیزی می‌بریم و به این شکل برای بیننده هم معلوم نیست که چه می‌بینند، زیرا یک مجموعه‌ی نامرتبط با هم را به‌نمایش می‌گذاریم. ما باید از افراد صاحب‌نظر بهره ببریم و نظرشان را جویا شویم که چه آثاری را در هفته‌های فرهنگی نمایش دهیم، چه شعری را بخوانیم و چه افرادی را ببریم.

بختیاری در بخش پایانی گفت‌وگوی خود با خبرنگار ایسنا‌، اظهار کرد: من نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های زیادی را در دنیا دیده‌ام، کیفیت آن‌ها با آنچه ما برگزار می‌کنیم، تفاوت دارد. البته نمونه‌ی موفق هم داریم، ولی یک نکته‌ی مهم که در نحوه‌ی برگزاری باید به آن توجه کرد، این است که وقتی چنین برنامه‌هایی برگزار می‌شوند، مثلا در مراسم افتتاحیه، حداقل اگر 100 نفر حضور دارند، 40 نفر از آن‌ها اهل کشور مقصد باشند، نه این‌که فقط ایرانی‌های مقیم‌، دانشجویان یا خانواده‌های دیپلمات‌ها حضور داشته باشند. هفته‌ی فرهنگی وقتی مهم و تأثیرگذارند که وقتی فیلمی نمایش داده می‌شود فقط 10 درصد مخاطبان، ایرانی باشند.

او اضافه کرد: در برگزاری این هفته‌های فرهنگی که برای آن‌ها هزینه هم می‌شود، توقع من به‌عنوان یک ایرانی این است که نتیجه‌ی بهتری را شاهد باشم و حداقل این‌که بازدیدکنندگان یادشان بماند که چه دیده‌اند.

انتهای پیام