• دوشنبه / ۱ آبان ۱۳۹۱ / ۱۲:۳۶
  • دسته‌بندی: کشتی، رزمی
  • کد خبر: 91080100447
  • خبرنگار : 71463

خیرآبادی: پیشنهاد آذربایجانی‌ها قابل مقایسه با ایران نیست/ در ایران مربی کشتی ارزشی ندارد

خیرآبادی: پیشنهاد آذربایجانی‌ها قابل مقایسه با ایران نیست/ در ایران مربی کشتی ارزشی ندارد

مربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی ایران گفت: پیشنهاد آذربایجانی‌ها از لحاظ مالی و امکانات قابل مقایسه با ایران نیست و گویا تنها در ایران مربی کشتی ارزش ندارد.

مربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی ایران گفت: پیشنهاد آذربایجانی‌ها از لحاظ مالی و امکانات قابل مقایسه با ایران نیست و گویا تنها در ایران مربی کشتی ارزش ندارد.

جمشید خیرآبادی در گفت‌وگو با خبرنگار کشتی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، اظهار کرد: مدت‌ها است که آذربایجان و چند کشور دیگر پیشنهادهای مختلفی به آقای بنا و خیلی از مربیان ایرانی از جمله من داده‌اند و من هم پس از سنجیدن شرایط و امکانات تصمیم گرفتم که به پیشنهاد آذربایجانی‌ها جواب مثبت بدهم.

وی افزود: قراردادم مدت‌ها است تنظیم شده و تنها یکسری موارد کوچک و جزئی آن باقی مانده است که اگر حل شود بدون دغدغه‌ خاطر با آذربایجانی‌ها قرارداد خواهم بست. هنوز برای مبلغ قرارداد با آنها به توافق نهایی نرسیده‌ایم،‌ اما مبلغ قرارداد و امکاناتی که در اختیارمان قرار خواهند داد بسیار عالی است.

خیرآبادی همچنین درباره همراهان و مدت قراردادش گفت: آنها اصرار کرده‌اند که قرارداد چهار ساله باشد، اما به احتمال زیاد من قرارداد یک یا دو ساله خواهم بست و همچنین با یک گروه پنج نفره به آذربایجان خواهم رفت.

وی ادامه داد: اگر یکسری از مشکلات شخصی و کاری‌ام در داخل ایران حل شود دست کم تا دو هفته‌ دیگر در آذربایجان حضور خواهم یافت.

مربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی همچنین اظهار کرد: باید در آذربایجان حیطه اختیارات خود را بسنجم تا بتوانم یکسری کارهای بنیادی در کشتی آذربایجان انجام دهم و همچنین احتمال دارد اردوهای تیم آذربایجان را در خود ایران برگزار کنیم.

خیرآبادی با گلایه از برخوردهای صورت گرفته بعد از المپیک گفت: مادیات زیاد مهم نیست، اما احترام و عزت برایم ارزش بالایی دارد و این که به اندازه کار انجام شده ارزش و بها داده شود، اما مسئولان وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک بعد از المپیک برخورد مناسبی با ما نداشتند و انگار به اندازه پشیزی برایشان ارزش نداشتیم!

وی افزود: ما مدت‌ها از همه چیز خود زدیم تا کشتی فرنگی در المپیک موفق شود. کشورهای دیگر برای یک طلای المپیک میلیون‌ها دلار خرج می‌کنند، اما سه طلای فرنگی ما تنها به اندازه 20 سکه برای بعضی‌ها آن هم بعد از کارشناسی ارزش داشت و متاسفانه با کسانی سر و کار داریم که انگار نمی دانند ورزش چیست.

خیرآبادی ادامه داد: تا زمانی که در ایران مربیان را بالا نیاورند قطعا ورزش جرقه‌ای خواهیم داشت، ولی من همین که یک سرباز کوچک در خدمت تیم ملی و کشورم بودم برایم موفقیت بزرگی است، اما اگر در آذربایجان کار نکنم قطعا در تیم ملی هم نخواهم بود.

مربی سابق تیم ملی کشتی فرنگی در پایان ضمن تبریک به ایرج اسفندیاری فر به خاطر سرمربیگری تیم ملی جوانان گفت: کشتی فرنگی ایران بزرگ مردی به نام محمد بنا را دارد که همه ناملایماتی‌ها را به دوش می کشد و منشا خیر است و من هر جا که باشم به عنوان شاگرد او، عاشق کشتی ایران و محمد بنا خواهم بود.

انتهای پیام

  • در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
  • - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.

نظرات

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
لطفا عدد مقابل را در جعبه متن وارد کنید
captcha
avatar
۱۳۹۱-۰۸-۰۲ ۱۳:۲۰

به نظرم اصلا" کار درستی نبود که جمشید خیرآبادی به {جمهوري} آذربایجان رفت. خیلی ناراحت شدم. یه‌جور حس سرخوردگی... مثل رفتن سامان طهماسبی. آخه چرا؟

avatar
۱۳۹۱-۰۸-۰۲ ۱۵:۵۲

جای تأسف داره که این مربیان می‌خواهند به {جمهوري} آذربایجان بروند. عبدالله موحد هم پس از رفتن به آمریکا از سوی آنها پیشنهاد مربیگری داشت، اما قبول نکرد. برای اینکه نمی‌خواست یک آمریکایی با آموخته‌های او یک ایرانی را زمین بزند. خود او در این خصوص گفته‌ است: «راستش را بخواهید من خیلی دوست داشتم بروم ایران کار کنم، نمی‌دانم شاید این برای بعضی‌ها خوشایند نباشد، اما من دوست نداشتم چیزهایی را که بلدم به کسی یاد بدهم که برود و ایرانی‌ها را زمین بزند. من این‌طوری بودم.» به این می‌گن یه وطن‌پرست واقعی... اما حالا که محمد بنا برگشته و همه چیز به خوبی داره پیش می‌ره، این کارها و حرفها برای چیست؟ چرا نمی‌گذارید محمد بنا کار خودش را پیش ببرد؟ بدون حرف و حدیث؟ مثلا" فرض کنید که حمید سوریان با روشن بایرامف در مسابقات جهانی سال آینده بازی داشته باشه. جمشید خیرآبادی و ناصر نوربخش چطور دلشون می‌آد به راهنمایی کشتی‌گیر آذربایجانی بپردازند؟ حالا هرچقدر هم که مبلغ قرارداد بالا باشد. در فوتبال این حس خیلی پیش نمی‌آد، ولی در کشتی این حس بدجوری آدم رو اذیت می‌کنه... چون کشتی یه ورزش خاصه و به نظرم با وطن‌پرستی آمیخته است...