محمود معتقدی در سالگرد تولدش از روند فعالیت‌های ادبی‌اش در عرصه‌ی شعر و نقد گفت.

این شاعر و منتقد ادبی در گفت‌وگو با خبرنگار ادبیات خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) به مناسبت تولدش، گفت: 26 مهر سال 1325 در محله «پایین بازار» شهر آمل به دنیا آمدم. دبستان را در دبستان مهر و دوران دبیرستان را در دبیرستان هادی شریعت‌زاده گذراندم. در آستانه سال 1350 به تهران مهاجرت کردم. در سال 51 در رشته تاریخ دانشگاه تربیت معلم مشغول به تحصیل شدم. در همان دوران با اسماعیل خویی که معلم فلسفه این دانشگاه بود و کلاس شعری هم در آ‌ن‌جا دایر می‌کرد، آشنا شدم. همچنین در این دوران شاعرانی چون احمد شاملو و سیاوش کسرایی را شناختم و در شب شعرهای آن‌ها شرکت می‌کردم.

او افزود: سال 53 بود که خویی را به جرم نامطلوب بودن به مرکز تحقیقات معاونت وزارت علوم فرستادند. بعد من هم به عنوان کارشناس کتابداری به پژوهشگاه علمی وابسته به این معاونت رفتم که به فضای ادبیات و شعر نزدیک بود. سال 56 نخستین مقاله‌ام را که نقدی به یکی از رمان‌های محمود دولت‌آبادی بود، در کیهان به چاپ رساندم و در ادامه کم کم پایم به فضای نقد ادبی باز شد. همچنین هم‌زمان در مرکز تحقیقات معاونت وزارت علوم با همکاری باقر مؤمنی در گردآوری و فهرست‌بندی مطبوعات به کار مشغول بودیم که از جمله آن‌ها، گردآوری «فهرست تحلیلی مطبوعات» بود که یک جلد از آن منتشر شد و الآن هم در کتابخانه ملی وجود دارد.

معتقدی در باره‌ی علاقه‌اش به شاعری و گفتن شعر نیز گفت: از همان دوران دبیرستان شعر می‌گفتم و آن‌ها را در جُنگ‌ها و نشریات چاپ می‌کردم، ولی از اوایل دهه 60 به شکل جدی شروع به شعر گفتن کردم و در ادامه و به تدریج با مطبوعات همکاری می‌کردم. همچنین بررسی و نقد داستان‌نویسی را از سال 70 شروع کردم که برآمد این نقد‌ها، مجموعه نقدی است که از سوی انتشارات آوای کلار منتشر شد.

او درباره علاقه به جریان‌های شعری در آغاز دوران شعر گفتنش گفت: اولین فضاهای شعری با شعر نیمایی و به واسطه‌ی زنده‌یاد مهدی اخوان ثالث در من شروع شد. برای نسل ما، اخوان پلی برای رسیدن به نیما بود و در این زمان شعر نیما‌یی برای من جذاب بود. همچنین در ابتدا از فضای شعری فروغ فرخزاد و سهراب سپهری هم بهره بردم.

این شاعر ادامه داد: در زمان دانشجویی نیز بیش‌تر تحت تأثیر اسماعیل خویی بودم. او از شاگردان اخوان بود که برای من جذابیت زیادی داشت، ولی پروسه‌ها برایم طی شد و من در ادامه به فضای شعری شاملو نزدیک شدم. الآن هم کارهای جوان‌ها را می‌خوانم و کار جوان‌ها هم بر من تأثیر گذاشته است. در حال هم حاضر هم سعی می‌کنم در فضای شعری به حس مستقل‌تری برسم.

این منتقد ادبی درباره‌ی حوزه نقد و فعالیت‌هایش در این عرصه نیز توضیح داد: نقد را از اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 شروع کردم، چون در مجموع ورود به این فضا برایم جذابیت داشت. بنابراین در مطبوعات به ادبیات دقت می‌کردم و به طور کلی اتفاقات ادبیات داستانی برایم قابل تأمل بود. در زمینه ادبیات داستانی هم تجربه‌هایی داشته‌ام. کارهای بسیاری از جوانان را نقد و بررسی کرده‌ام و همیشه سعی کرده‌ام خود را با این فضا بیش‌تر آشنا کنم. هنوز هم فضای نقد برای من جذابیت دارد.

معتقدی افزود: در حوزه‌ی نقد ادبی بررسی‌هایی درباره‌ی آثار سیدعلی صالحی، مجموعه شعری از منصور اوجی، چشم‌انداز شعر سایه، حسین منزوی و چند شاعر دیگر انجام داده‌ام که قرار است به مرور آن‌ها را در مطبوعات منتشر کنم.

او در ادامه با بیان این‌که تا به حال از او 14 عنوان کتاب و مجموعه شعر و نقد و نظر منتشر شده است، گفت: از آخرین کارهای منتشرشده‌ام در سال 91 «گزینه اشعار» نشر مروارید، مجموعه شعر «به گوزن‌های تشنه چیزی نگو»، «از پاره‌های دوست ‌داشتن» و همچنین «ابرها خاموشند» است که غیر از «گزینه اشعار»، مجموعه‌ها‌ی دیگر، شعرهای کوتاه عاشقانه هستند که فضای اجتماعی دارند و در آن‌ها سعی کرده‌ام رویکرد تازه‌ا‌ی را در شعر کوتاه تجربه ‌کنم. در این مجموعه شعرها تا حدی رویکرد تازه‌ای در حوزه‌ی زبان داشتم و سعی کرده‌ام به فضای عاشقانه نزدیک شوم .

معتقدی در ادامه به آثار در دست انتشار و آماده‌ی انتشارش اشاره و اظهار کرد: در حال حاضر نزدیک به 10 کتاب در دست ناشر دارم که مهم‌ترین آن‌ها کتاب‌های «به رسم حقیقت و زیبایی» درباره‌ی شعر اسماعیل خویی و همچنین مجموعه مقالات «در گستره شعر امروز» ( خوانش 10 از شعر 10 شاعر) است. الآن هم در فضای «شاهنامه» و در یک کار پژوهشی با بهره‌گیری از 25 آیتم از «شاهنامه» با یک گروه در حال انجام کار تازه‌ای بر روی این اثر هستیم که در آن سعی خواهیم کرد با نگرشی تازه به این 25 آیتم مانند فر ایزدی، رستم، رودابه و ... که زیاد در شاهنامه تکرار شده‌اند، بپردازیم. در حال حاضر هم مشغول گردآوری اطلاعات و تدوین مجموعه هستیم.

انتهای پیام