در بخش پاياني پانزدهمين جلسه دادگاه رسيدگي به پرونده فساد بزرگ مالي، «ع.ب» از مديران گروه ملي فولاد با رد اتهام مشاركت در اخلال در نظام اقتصادي كشور از طريق مشاركت در كلاهبرداري باندي و كلان موضوع 136 فقره ال‌سي گفت: من لازم مي‌بينم قبل از هر توضيحي، خصوصيات فردي خود را بگويم و حرف‌هايي كه مي‌زنم، به معناي تعريف از خودم نيست. من در خدمت بودم كه جنگ شروع شد. من عضو بسيج بودم و اولين عملياتي كه در آن شركت كردم، عمليات آزادسازي خرمشهر بوده است.

به گزارش خبرنگار حقوقي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، وي ادامه داد: در طي سال‌هايي كه كار كرده‌ام، فعاليت‌هاي مذهبي داشته‌ام. در اين 30 سال يك ريال مال حرام نگرفته‌ام و الان سربلند هستم. الان هم مي‌گويم كه اگر احساساتي شده‌ام و گريه‌ كردم نمي‌خواهم مظلوم‌نمايي كنم.

قاضي سراج از متهم پرسيد: از كجا مي‌داني كه مي‌خواهي گريه كني؟

متهم پاسخ داد: خودم را مي‌شناسم. اگر بخواهيد من را اعدام كنيد هم نمي‌ترسم و نمي‌خواهم مظلوم‌نمايي كنم. من از آقاي فراهاني معذرت مي‌خواهم به خاطر اينكه قبلا به او گفتم شما چون سال‌ها با متهمان سر و كار داشته‌ايد با عينك بدبيني نگاه مي‌كنيد. از ابتدا هم من نمي‌دانستم جريان چيست. وقتي من را خواستند و به اصطلاح به من تفهيم اتهام كردند ـ البته من نمي‌دانم تفهيم اتهام چيست ـ آن‌وقت فهميدم كه اتهام اخلال و كلاهبرداري را به من داده‌اند و از اين جهت خيلي عصباني شدم.

اين متهم ادامه داد: وقتي قبلا در تلويزيون مي‌ديدم يا مي‌شنيدم كسي به مثلا جرم اخلال متهم شده است، پيش خود مي‌گفتم اين فرد چه آدم بدي است ولي حالا مي‌بينم به اين راحتي كرامت انساني را زيرپا مي‌گذارند و به افراد تهمت مي‌زنند. در صورتي كه مقام معظم رهبري اخيرا نيز بر ضرورت حفظ آبروي افراد تاكيد كرده‌اند.

اين متهم گفت: آقاي «ع.ر» با من يك قرارداد به عنوان مشاور بستند و حقوق من هم حدود يك ميليون و 900 هزار تومان بود كه از گروه ملي فولاد دريافت مي‌كردم و به غير از اين هيچ حقوقي از گروه آريا نمي‌گرفتم. وظيفه من هم اين بود كه به گروه آريا بگويم كه در هفته‌هاي آينده گروه ملي فولاد به اين مقدار پول براي پرداخت هزينه برق يا آب نياز دارد. تمام قدرت ما در اهواز اين بود كه طبق پولي كه در اهواز به ما داده بودند براي طلبكاران چك بكشيم. در هيچ جلسه‌اي هم كه تصميمات جديدي گرفته مي‌شد، من حضور نداشتم و شركت داده نمي‌شدم.

وي در رابطه با اتهامش در خصوص اعتبارات اسنادي اظهار كرد: وقتي آقاي مه‌آفريد اميرخسروي پول به اهواز مي‌فرستاد، چون در زمان دولتي بودن شركت هيات مديره شركت به من حق امضا داده بود، آقاي خسروي هم گفت حالا كه «ب» مي‌تواند امضا كند، به همراه «ع.ر» پيش‌فاكتورها را امضا كنند.

«ع.ب» افزود: اگر آقاي «ر» مي‌گويد كه من از صوري بودن ال‌سي‌ها اطلاع داشتم بيايد قسم بخورد تا من قبول كنم. من در حسابداري مسئول امور مالي يا ثبت حساب نبودم. وظيفه ثبت حساب را فردي به نام «ر» بر عهده داشت. از ابتداي خردادماه ديگر پيش‌فاكتورها را امضا نكردم و وقتي كه ديدم در گزارش ارائه شده توسط «س.ك» اختلافاتي وجود دارد، از او علت را پرسيدم و او هم گفت از «الف.ش» بپرس. من پيش «د» رفتم و گفتم قضيه اين‌طور است و او نيز گفت كه اگر اين‌طور است امضا نكن.

وي تصريح كرد: من نه ريالي گرفته‌ام و نه وامي و نه قطعه‌اي زمين در بهشت زهرا براي آخرتم خريداري كرده‌ام.

قاضي سراج به متهم گفت: هيچ‌كس نگفته شما خداي نكرده رشوه پولي گرفته‌ايد. مطلبي هم كه قرائت شد تنها اتهام شماست كه ممكن است كه نسبت به آن تبرئه يا مجرم شناخته شويد.

«ع.ب» گفت: من صادقانه مي‌گويم كه هيچ اطلاعي از صوري بودن ال‌سي‌ها نداشته‌ام. دليلش هم اين است كه هيچ ارتباطي با مراحل كار بانك‌ها نداشته‌ام.

وي خطاب به نماينده دادستان تهران گفت: اتهامي كه به من زده شده مانند قطار است ولي زيربناي آن حدس و گمان است؛ مثل قطار شيراز ـ اصفهان كه گفتند افتتاح شده است و يك قطار از آن عبور كرد و افتاد.

اين متهم ادامه داد: من حتي يك بار هم پايم را در شركت اميرمنصور آريا نگذاشته‌ام. اگر «ش» يا «ر» مي‌گويند من مطلع بوده‌ام بگويند كه در كدام جلسه حضور داشته‌ام و يا دست بگذارند روي قرآن و قسم بخورند كه من اطلاع داشته‌ام.

وي ضمن گلايه از برخي عكاسان و خبرنگاران رسانه‌ها، خطاب به اصحاب رسانه گفت: آقايان عكاس! شما روز قيامت مسئول نيستيد؟ «ع.ب» را حداقل 200 نفر در محل زندگي‌اش مي‌شناسند. وقتي كه عكسي منتشر مي‌شود و تنها يك قسمت از چهره شطرنجي مي‌شود، مشخص مي‌شود كه چهره چه كسي است. يا وقتي گفته مي‌شود «ع.ب» از كاركنان شركت گروه ملي فولاد، همه افرادي كه من را مي‌شناسند، متوجه اين مطلب مي‌شوند.

وي در ادامه گفت: رييس بانك مركزي كه فرار كرد.

قاضي سراج به متهم گفت: رييس بانك ملي فرار كرد نه رييس بانك مركزي.

متهم گفت: من نمي‌دانم ولي بالاخره فرار كرد. رييس بانك صادرات هم كه گفته مي‌شود از مجرمان اصلي است معتقد است كه بايد به او مدال بدهند. من نمي‌گويم آنها گناهكارند، شايد آنها هم گناهكارند، ولي مي‌گويم آقاي فراهاني اگر زورت به آنها نمي رسد، زورت به ما مي‌رسد؟

قاضي سراج در واكنش به اين صحبت‌هاي اين متهم گفت: در اين پرونده تاكنون به اتهامات 39 نفر رسيدگي شده و آنطوري كه آقاي فراهاني گفت اين پرونده حدود 200 متهم دارد.

وي افزود: همه اسم‌هايي كه شما گفتيد، قطعا به نوبت مي‌آيند منتها چون شما زياد در بازداشت بوديد، شما را زودتر آورده‌اند.

به گزارش ايسنا، در ادامه اين جلسه، عليرضا ثقفي ـ وكيل مدافع «ع.ب» در جايگاه قرار گرفت و گفت: يك ايراد شكلي به اين كيفرخواست به مانند ديگر پرونده‌هاي اين‌چنيني وارد است و آن اين است كه يك كيفرخواست براي متهمان داده مي‌شود و معلوم نيست كه كدام اتهام متوجه متهمان است.

وي با تاكيد بر ضرورت اثبات علم موكلش به غير قانوني بودن فعاليت‌هاي انجام گرفته گفت: در مشاركت در جرم، تعيين زمان مشاركت خيلي اهميت دارد. صدور ال‌سي جرم نيست و صدور ال‌سي توسط «ك» هم تخلف بانكي بوده است زيرا هيچ كدام از دستورالعمل‌ها را اجرا نكرده است ولي چون تعداد اين ال‌سي‌ها زياد بوده است، تحت عنوان بزرگ‌تري قرار گرفته است و عمل اصلي تحت‌الشعاع قرار گرفته است.

وي گفت: آقايان «ب» و «ر» امضا كرده‌اند اما امضا جرم نيست. تقاضا هم جرم نيست. جرم موقعي واقع شده كه رييس بانك با اين تقاضا موافقت كرده است. بنابراين به فرض اينكه موكل اطلاع داشته باشد، عملش مصداق معاونت است نه مشاركت.

وكيل مدافع اين متهم ادامه داد: در فعل مجرمانه بايد بتوانيم اين فعل را به مجرم منتسب كنيم. اينكه فرم‌هاي امضا شده توسط «ع.ر» الان كجاست، مورد تاييد است و معلوم هم نيست كه «س.ك» از آنها استفاده كرده است يا خير.

به گزارش ايسنا، پس از صحبت‌هاي وكيل مدافع «ع.ب»، متهم در جايگاه قرار گرفت تا آخرين دفاعيات خود را ارائه كند.

وي گفت: ما الان در دوراني زندگي مي‌كنيم كه حداقل 11 ماه از تشكيل پرونده گذشته است و با گزارش‌هايي كه سازمان‌هاي مختلف كشور ارائه كرده‌اند، تقريبا تصوير روشني به دست آمده است اما اين تصوير با آن زماني كه ما مسئول كار بوديم فرق مي‌كند. من نمي‌خواهم از شركت آريا تعريف كنم اما آن را شركتي مي‌ديديم كه آمده است تا يك شركت ورشكسته را نجات بدهد.

وي با بيان اينكه من لايحه‌اي به زبان خودم تنظيم كرده‌ام و آن را تقديم دادگاه خواهم كرد، گفت: من هيچ نقشي در ارتباط با بانك و افراد شركت آريا نداشته‌ام و از طرفي در طول سال‌هاي جنگ تحميلي با حضور داوطلبانه جان خود را براي حفظ نظام جمهوري اسلامي در طبق اخلاص گذاشته‌ام.

اين متهم افزود: من اطلاعات حقوقي ندارم ولي در مورد من نه مشاركت مصداق دارد و نه اخلال‌گر اقتصادي هستم. من هيچ گناهي نكرده‌ام ولي 240 روز است كه در زندانم.

وي خاطرنشان كرد: من از رييس و كاركنان و مسئولان زندان تشكر مي‌كنم كه رفتار خيلي خوبي با ما داشتند ولي در زندان طوري شدم كه اگر گاهي از من سوالاتي پرسيده مي‌شد، واقعا يادم نمي‌آمد كه چه اتفاقي افتاده است. ولي باز هم زندان فرصت خوبي بود كه من فكر كنم و مي‌خواهم يك كتاب را به همه افرادي كه اينجا هستند توصيه كنم. اسم اين كتاب «تنش» است كه كمك زيادي به من كرد.

اين متهم در پايان خطاب به قاضي سراج گفت: هر چيزي كه خودتان مي‌دانيد براي رضاي خداست انجام دهيد و نگران ما نباشيد.

به گزارش ايسنا، پس از اخذ آخرين دفاع از اين متهم، رسيدگي به اتهام 39 نفر از متهمان پرونده فساد بزرگ مالي كه در مرحله اول از سوي دادسراي عمومي و انقلاب تهران برايشان كيفرخواست صادر شده بود، پايان يافت و قاضي سراج ختم دادرسي در اين بخش را اعلام كرد.

انتهاي پيام