سيمين دانشور عصر امروز (پنج‌شنبه، 18 اسفندماه) در سن نودسالگي درگذشت.

به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، دانشور پس از يک دوره بيماري در منزلش از دنيا رفت.

اخبار مراسم تشييع پيکر بانوي پيشکسوت ادبيات داستاني ايران متعاقبا اعلام خواهد شد.

سيمين دانشور - داستان‌نويس و مترجم - متولد هشتم ارديبهشت‌ماه سال 1300 در شيراز بود. در سال 1328، دكتري خود را در رشته‌ي ادبيات فارسي از دانشگاه تهران گرفت. يك سال بعد با جلال آل ‌احمد ازدواج كرد و در سال 1331 براي مطالعه در رشته‌ي «زيبايي‌شناسي» در دانشگاه استنفورد، به آمريكا سفر كرد و دو سال بعد به ايران بازگشت.

از جمله تأليف‌ها و ترجمه‌هاي دانشور عبارت‌اند از: «آتش خاموش» (‌1327)، «سرباز شكلاتي» برنارد شاو (1328)، «باغ آلبالو» و «دشمنان» از آنتوان چخوف (1331)،‌ «بئاتريس» از شنيتسلر و «رمز موفق زيستن» از ديل كارنگي (1332)، «كمدي انساني» ويليام سارويان و «داغ ننگ» از ناتانيل هارتون (1334)، «شهري چون بهشت» (1340)، «سووشون» (1348)، «بنال وطن» از آلن پيتون (1351)، «به كي سلام كنم؟» (1359)، «غروب جلال» (1360)، «ماه عسل آفتابي» (داستان‌هاي ملل مختلف) (1362)، «جزيره‌ي سرگرداني» (1372)، «شناخت و تحسين هنر» (مجموعه‌ي مقالات) (1375)، «از پرنده‌هاي مهاجر بپرس» (1376) و «ساربان سرگردان» (1380).

او نخستين زن ايراني است که به شکل حرفه‌‌يي در زبان فارسي داستان نوشت. مهم‌ترين اثر او، رمان «سووشون» است که نثري ساده دارد و به زبان‌هاي متعددي ترجمه شده است. اين كتاب از جمله پرفروش‌ترين آثار ادبيات داستاني در ايران محسوب مي‌شود.

انتهاي پيام