امروز تولد 92 سالگي «دوريس لسينگ» برنده‌ي نوبل ادبياتي است كه توني بلر، نخست‌وزير پيشين انگليس، را «شومن كوچك»ي ناميد كه براي انگليس يك مصيبت بوده و جورج بوش، رييس‌جمهور آمريكا، را يك «فاجعه‌ي جهاني» توصيف كرد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين نويسنده‌ي شجاع انگليسي متولد روز بيست‌ودوم اكتبر 1919 در كرمانشاه از پدر و مادري انگليسي است. مادر وي يك پرستار و پدرش نيز كه در جنگ جهاني اول معلول شده بود، كارمند بانك سلطنتي ايران بود. او در دوران خردسالي به همراه خانواده‌اش به اين اميد كه بتوانند در مستعمره‌ي بريتانيا در جنوب رودسيا (زيمبابوه‌ي فعلي) از طريق زراعت بلال به ثروت برسند، در سال 1925 ايران را ترك كردند؛ اما هرگز نتوانستند موفق شوند. يازدهمين زن برنده‌ي‌ نوبل ادبيات دوبار ازدواج كرد؛ اما هر دو بار از همسرش جدا شد و حاصل اين دو ازدواج، سه فرزند است. اولين رمان لسينگ به‌ نام «چمن آواز مي‌خواند» در سال 1949 در لندن منتشر شد. پس از آن به اروپا رفت و در آن‌جا ماندگار شد. در سال 2001 جايزه‌ي «آسترياس» اسپانيا را به ‌دست آورد. او همچنين موفق شد جايزه‌ي يادمان «تيت بلك» را براي رمان «زير پوست من» به‌دست آورد. علاوه بر آن، دوريس لسينگ جايزه‌ي ادبي «ديويد كوهن» انگليس را نيز در كارنامه‌ي افتخارات خود دارد. آثار داستاني او را عمدتا به سه دوره تقسيم مي‌كنند؛ نخست «جنبه‌ي كمونيستي» كه از سال 1944 تا 1956 را شامل مي‌شوند، كه او آزادانه درباره‌ي موضوعات اجتماعي مي‌نوشت. دوم «جنبه‌ي روانشناسي» است كه از سال 1956 تا 1969 بود و سوم «جنبه‌ي صوفيانه» بود، كه در آثار داستاني علمي او از جمله مجموعه‌ي «Canopus in Agros» به چشم مي‌خورد. رمان «دفترچه‌ي طلايي» او را يك كلاسيك فمينيستي مي‌دانند، كه البته خود لسينگ چنين عقيده‌اي ندارد. از آثار دوريس لسينگ به «چمن آواز مي‌خواند»، «پنج»، مجموعه‌ي «كودكان خشونت»، «يك زندگي موفق»،‌ «موجي از يك توفان»، «شهري با چهار دروازه»،‌ كتاب شرح‌ حال «بازگشت به خانه»، «عادت به دوست داشتن»،‌ «در جست‌وجوي انگليس»، «دفترچه‌ي طلايي»، «يك مرد و دو زن»، «زندان‌هايي كه براي زندگي انتخاب مي‌كنيم»، «دوباره عشق» و «مارا و دان» مي‌توان اشاره كرد. لسينگ كه به علت بيماري نتوانسته بود در مراسم اعطاي جوايز نوبل ادبيات 2007 در استكلهم شركت كند، در مصاحبه‌اي گفت: «صداي پدرم همچنان در گوشم طنين‌انداز است كه مي‌گفت، دخترم تو بالاتر از آن‌چه بايد باشي، هستي و من اين را دوست ندارم.» در مراسم اعطاي نوبل ادبيات به لسينگ، سفير سوئد نيز در سخنراني كوتاهي گفت: «دوريس لسينگ عزيز! سن در ادبيات هيچ معنايي ندارد. شما براي هميشه جوان و باهوش، و پير و سركش هستيد.» او با اشاره به رابطه‌ي لسينگ با واقعيت و سرنوشت، افزود: «تاكنون هيچ‌چيز باعث نشده است كه صحنه را ترك كنيد. شما جايزه‌اي را دريافت مي‌كنيد كه سال‌ها قبل شايستگي آن را داشتيد.» انتهاي پيام