روز هشتم ماه شوال سال 1344 وهابيون تمام بقاع متبركه و مشاهد مشرفه ائمه بقيع ازجمله قبور امام حسن مجتبى، امام زين العابدين، امام محمد باقر و حضرت امام جعفر صادق عليهم السلام را با بقيه بقاع همچون قبور دختران رسول الله (ص) « زينب، ام كلثوم و رقيه» و قبور عمّه‏هاى آن حضرت« صفيه و عاتكه» و قبور ام البنين(ع)، اسمعيل بن جعفر الصادق(ع)، ابراهيم فرزند رسول الله(ص) و قبور تمامى أصحاب و تابعين، همگى را خراب و با خاك يكسان كردند.

به گزارش خبرنگار دين و معارف اسلامي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، بنابر آنچه عبدالحسين نيشابوري در كتاب تقويم شيعه آورده است، در اين روز همچنين قبور حضرت حمزه(ع) در احد، قبر منسوب به فاطمه زهرا(ع)، قبر مطهر فاطمه بنت اسد(ع)، مادر اميرالمومنين(ع) و قبور شهداي زمان پيامبر(ع) را تخريب كردند.

وهابيون در سال 1343 هجري در مكه گنبدهاي قبر حضرت عبدالمطب (ع)، ابي‌طالب (ع)، خديجه (ع) و زادگاه پيامبر (ع) و فاطمه زهرا (ع) و "خيزران" عبادتگاه سري پيامبر(ع) را با خاك يكسان نمودند. در جده نيز قبر حوا و ديگر قبور را تخريب كردند.

در مدينه گنبد منور نبوي را به توپ بستند ولي از ترس مسلمانان قبر شريف را تخريب نكردند. در شوال 1343 با تخريب قبور مطهر ائمه بقيع (ع) اشياء نفيس و با ارزش آن قبور مطهر را به يغما بردند.

در همان سال به كربلاي معلي حمله كردند و ضريح مطهر را كندند و جواهرات و اشياء نفيس حرم مطهر را كه اكثرا از هداياي سلاطين و بسيار ارزشمند و گرانبها بود، غارت كردند و قريب به 7000 نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را كشتند سپس به سمت نجف رفتند كه موفق به غارت نشدند و شكست خورده برگشتند.

همچنين آيه‌الله العظمي جعفر سبحاني در كتاب وهابيت، مباني فكري و كارنامه عملي خود آورده است كه پيامبر اكرم(ص) فرموده‌اند « به زيارت قبور بشتابيد كه مايه ياد سراي جاويد (آخرت) است».

همچنين امام رضا (ع) فرموده‌اند: « هر امامي عهد و ميثاقي بر ذمه (بر عهده) دوستان و شيعيان خود دارد و زيارت قبور امامان، بخشي از عمل به اين تعهد است».

در قرآن نيز خداوند خطاب به پيامبرفرموده:

(سوره توبه آيه 84):

"هرگز بر احدي از آنان "منافقان" آنگاه كه بميرد نماز مگزار و هيچ زمان بر سر قبرشان نايست، زيرا آنان به خدا و پيامبر او كفر ورزيده‌اند و در حال فسق و معصيت مرده‌اند".

بنابراين خدا، پيامبر را از هر نوع توقف بر سر خاك منافق (چه هنگام دفن، و چه پس از آن) باز داشته است و اين خود حاكي از آن است كه پيامبر در حالات مختلف (اعم از دفن يا پس از آن) در كنار قبور مومنان توقف مي‌كرد و در حق آنان دعا مي‌نمود، والا نهي از اين امر، موردي نداشت.

مسلم، يكي از علماي بزرگ اهل سنت، در اثر خود كه به عنوان "صحيح" گفته مي شود، از عايشه نقل مي‌كند كه پيامبر (ع) در آخرين بخش شب، خانه را به قصد زيارت بقيع ترك مي‌كرد و هر موقع وارد اين سرزمين مي‌شد به آنان چنين خطاب مي‌ كرد:

"درود بر شما اي ساكنان خانه افراد با ايمان، آنچه كه به وقوع آن در آينده وعده داده مي‌شديد، سراغ شما آمد و شما ميان مرگ و روز رستاخيز به سر مي‌بريد، ما نيز به شما خواهيم پيوست. پروردگارا اهل بقيع را بيامرز".

سوره نساء آيه 64:

"هرگاه آنان زماني كه بر خويش ستم كرده‌اند (مرتكب خلاف شده‌اند) نزد تو (اي رسول خدا) بيايند و استغفار كنند و پيامبر نيز براي آنان طلب آمرزش نمايد خداوند را توبه پذير و رحيم خواهند يافت".

پيامبر گرامي اسلام و زيارت ايشان پس از رحلت:

"هر كس پس از درگذشت من، قبر مرا در هنگام حج زيارت كند، مثل اين است كه در حال حيات مرا زيارت كرده است".

محبت پيامبر (ص) و خاندان او:

شوري آيه 22:

(خطاب به پيامبر)«بگو من پاداشي از شما جز مهر و مودت به نزديكانم نمي‌خواهم».

حفظ حرمت قبور پيامبران در تاريخ اسلام:

سپاه اسلام پيوسته در هنگام فتح شامات، دست به تخريب قبور پيامبران نزد، بلكه خادمان آنجا را در ماموريت خود ابقا كرد و كوچكترين حساسيت منفي در برابر آنها نشان نداد.

اگر ساختن بنا بر قبور انبيا و اولياء، كاري حرام و نشان شرك شمرده مي‌شد، جا داشت فاتحان منصوب از سوي خلفا، به تخريب ابنيه مزبور پرداخته و در نابودي آ‌نها مي‌كوشيدند، در حالي كه كوچكترين تغييري در آن‌ها نداده و به همان نحوي كه قبلا اداره مي‌شد ابقاء نمودند.

چنانكه هم‌اكنون نيز به فضل الهي، اين قبور و ابنيه آن محفوظ بوده و براي مسلمين بلكه كليه موحدان جهان جاذبه خاصي دارد.

به علاوه در صدر اسلام نيز، مسلمانان پيكر پاك پيامبر خود را در خانه وي به خاك سپردند و به ذهن هيچ يك از صحابه خطور نكرد كه ساختن بنا بر قبور، حرام است!

بررسي كتب تاريخي و سفرنامه‌هاي دانشمندان مسلمان، گواه وجود صدها آرامگاه و مرقد باشكوه در سرزمين وحي و كشورهاي اسلامي است:

1-"مسعودي" مورخ معروف، قبور ائمه اهل بيت (ع) در قبرستان بقيع را چنين توصيف مي‌كند:

"روي قبر آنان سنگي است كه بر آن نوشته شده است:

به نام خداي رحمان و رحيم، ... اين قبر "حسن بن علي بن ابي‌طالب" و قبر "علي بن‌الحسين بي ابي‌طالب" و قبر "محمد بن علي" و قبر "جعفر بن محمد" است.

بناهاي يادبود و منطق مخالفان:

عمدتا در اين زمينه به حديث معروف به "ابي الهياج اسدي" اشاره مي‌شود كه متن آن در ادامه مي‌آيد:

مسلم (از علماي بزرگ اهل سنت) در اثر خود به عنوان "صحيح مسلم" از فردي به نام "الهياج اسدي" نقل مي‌كند؛ علي بن‌ ابي‌طالب به من گفت:

آگاه باش من تو را به ماموريتي كه پيامبر مرا براي آن اعزام كرده، اعزام مي‌كنم؛ هر قبر بلندي را كه ديدي آن را مساوي و برابر ساز".

راويان اين حديث را پنج نفر بر شمرده‌اند كه به وسيله علماي بزرگ اهل سنت دقت آنان در بيان حديث و صحت رواياتي كه از سوي آنان بيان شده است عمدتا مورد سوال قرار گرفته است كه از جمله اين علما مي‌توان به "احمد بن حنبل" و "ترمذي" اشاره كرد.

با اندكي تامل در روايتي كه به آن در رابطه با تخريب قبور ائمه بقيع استناد شده است مي‌توان دريافت كه غرض حضرت علي بن ابيطالب(ع) اين بوده است كه هر قبري كه در آن ناهمواري، بلندي و پستي وجود دارد، صاف شود و روي آن‌ها مسطح شود و اين حديث گواه بر اين است كه بايد روي قبر مسلمان مسطح باشد نه ناهموار، زيرا در آن زمان سطح برخي از قبور هموار نبود و امام به ابي‌الهياج دستور داد كه آن‌ها را از اين حالت بيرون بياورد و چنين سخني ربطي به ويران كردن قبر از اساس و يا تخريب ابنيه روي آن ندارد.

بر اساس نظر علمايي از اهل سنت قبر بايد صاف، مسطح و مساوي بوده و فاقد بلندي خاص و ناهمگوني و ناهمواري در خود قبر باشد و اينكه قبور مسلمانان بايد يك وجب از زمين بلندتر و روي آن مسطح باشد.

چنانچه همه اين سخنان را نيز ناديده گرفته و فرض كنيم كه حديث مي‌گويد قبر را بايد با زمين يكسان كرد، باز استدلال به اين حديث بر تخريب ابنيه قبور دو اشكال جدي دارد:

اولا: برابري قبر با زمين، برخلاف اتفاق آراي همه فقهاي اسلام است، زيرا همگي اتفاق دارند كه قبر بايد يك وجب از زمين بلندتر باشد.

ثانيا: اگر تفسير ياد شده را بپذيريم و بگوييم حديث ناظر به لزوم برابري قبر با سطح زمين است، بايد قبر را تخريب كرد و آن را با زمين يكسان نمود، نه بنايي را كه روي قبر ساخته شده است، اساسا حديث، ناظر به بناي روي قبر نبوده و محور سخن در آن، خود قبر است،‌ نه بنا و سايبان روي آن.

انتهاي پيام