صد قدم مانده به ميدان قدس در خيابان شريعتي تهران، نبش كوچه‌ي «كاشف» قديم و «سليمان‌زاده» كنوني، درست ميان مصالح و ابزارآلات كارگاه مترو، پشت يك حصار ايمني آبي‌رنگ‌، سردري تاريخي قرار دارد. به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)،‌ اين سردر تاريخي و فضاي قرارگرفته در پشت آن، كه به گواه كلمات نوشته‌شده روي كاشي‌هاي آبي‌ رنگش، به باغ «صبار فرمانفرما» متعلق بوده، اكنون وقف «انستيتو پاستور ايران» است. ساختماني وقفي كه به‌جز سردر ورودي، اسكلت ساختماني پشت آن و چند درخت در انتهايش، نشان ديگري از «باغ فرمانفرما» كه سال 1388 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيد، ندارد. باغ فرمانفرما كه به پژوهش انيستيتو پاستور ايران وقف شده است‌، از حدود دو سال پيش، كمترين نشانه‌ها را از يك باغ در خود دارد‌؛ اسكلت ساختمان در حال تكميل آن اگرچه به نظر مي‌رسد، براساس ضوابط ميراث فرهنگي ارتفاع كمي دارد،‌ ولي با از بين بردن نشانه‌هاي باغ و باقي ماندن سردرش، آن هم در شرايطي كه بيل‌هاي مكانيكي درست كنار سردر باغ كار مي‌كنند، آسيب‌هاي جبران‌ناپذيري را به تنها نشان باقي‌مانده از «باغ فرمانفرما» مي‌تواند وارد كند. يك كارشناس حوزه‌ي ميراث فرهنگي در اين‌باره گفت: كارگاه مترو درست پشت سردر تاريخي «باغ فرمانفرما» در حال قد علم كردن است و ايستگاه مترو پشت كارگاه نيز بخشي از باغ را گرفته است و با تخريب باغ، جلو مي‌آيد. او با بيان اين‌كه به مرور و با گسترش كارگاه مترو، درختان داخل باغ در حال خشك شدن هستند، افزود: كارگاه مترو در محدوده‌ي اثر تاريخي است و ميراث فرهنگي بايد نسبت به اين موضوع عكس‌العمل نشان دهد. به گزارش ايسنا، نخستين مالك باغ فرمانفرما «عبدالحسين ميرزا» يكي از رجال قاجار بود و باغ پس از او به فرزندش «صبار فرمانفرما» رسيد،. دكتر صبار فرمانفرما در زمان حيات خود، باغ را وقف پژوهش انيستيتو پاستور ايران كرد. محدوده‌ي باغ اصلي از شرق به خيابان شريعتي‌، از شمال به پلاك‌هاي هم‌جوار، از جنوب به كوچه‌ي «سليمان‌زاده» و از غرب به كوچه‌اي ديگر و پلاك هم‌جوار آن محدود مي‌شود. محدوده‌ي خانه‌ي صبار فرمانفرما نيز كه در بخش انتهايي شرق باغ اصلي قرار دارد، از شرق به خيابان شريعتي، از جنوب به كوچه‌ي «سليمان‌زاده» و از شمال و غرب به پلاك‌هاي هم‌جوارش محدود مي‌شود. انتهاي پيام