احتمال اينكه «مائو تسه‌ـ‌تونگ» تنها نويسنده‌ي «كتاب سرخ» نباشد، وجود دارد. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اخيرا مطالبي در برخي سايت‌هاي اينترنتي نوشته مي‌شود مبني بر اينكه «مائو تسه‌ـ‌تونگ»، كليدي‌ترين نظريه‌پرداز ماركسيسم لنينيسم، «كتاب سرخ» را به تنهايي به نگارش درنياورده است و بخش‌هايي از آن را منشي او و افراد ديگر نوشته‌اند. «كتاب سرخ» براي جامعه‌ي ماركسيست لنينيست و كمونيست چين حكم كتاب مقدس را دارد و اكنون با انتشار اين شوايع، سالخوردگان اين حزب بسيار شوكه شده‌اند و طاقت پذيرفتن چنين مطلبي را ندارند. گفته مي‌شود نزديك به 5 ميليارد نسخه از اين كتاب سياسي در زمان اوج تفكرات كمونيستي، يعني دهه‌هاي 1960 و 1970 ميلادي،‌ منتشر شد. شايعاتي مبني بر وجود مداركي دال بر فعاليت‌هاي نويسندگان ديگر اين كتاب طي سالهاي 1993 تا 1995 انتشار يافته است. مردي 60 ساله با شنيدن اين خبر گفت: نه، نه، نه! من نمي‌توانم باور كنم. اگر اين واقعيت داشته باشد، من واقعا نااميد مي‌شوم. همه‌ي هم‌نسلان من عاشق او بودند، او براي ما مانند روح بود، حتما بايد اشتباهي شده باشد. او خيلي آدم مهمي بود. به نوشته‌ي روزنامه‌ي گاردين، اين در حالي است كه جواناني كه پس از دوران مائوئيسم در چين رشد پيدا كردند آمادگي بيشتري براي پذيرفتن اين مطلب دارند. «مائو تسه‌ـ‌تونگ» سياست‌مدار انقلابي کمونيست و نظريه‌پرداز ماركسيسم لنينيسم بود . وي در سال 1949 با شکست‌دادن نيروهاي «چيانگ کاي شک»، رييس‌جمهور وقت چين، جمهوري خلق چين را بنيان گذاشت. او تا پايان عمر در راس حکومت جمهوري خلق چين قرار داشت و اين کشور جهان سومي را به يكي از مهم‌ترين کشورهاي دنيا در عرصه‌ي سياست و اقتصاد تبديل کرد، اگرچه روشهايي که وي در پيش گرفت گاهي مورد انتقاد قرار گرفته است. برداشت «مائو» از مارکسيسم، که به نقش برجسته‌ي روستاييان و كشاورزان در انقلاب کارگري و بر اهميت فرهنگ به عنوان عنصري که مي‌تواند بر اقتصاد سوسياليستي تاثيرگذار باشد تاكيد مي‌كرد، به «مائوئيسم» معروف است. وي را يكي از تاثيرگذارترين و مهم‌ترين شخصيت‌هاي سياسي قرن بيستم مي‌دانند. انتهاي پيام