جليل صفربيگي با اشاره به آشتي ميان مخاطب و شعر در دهه‌ي 80، گفت: شعر دهه‌ي 80 دوران آرامي را سپري كرده و تثبيت بسياري از مؤلفه‌هايي كه در دهه‌ي 70 شكل گرفته‌، در دهه‌ي 80 اتفاق افتاده است. اين شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در ارزيابي خود از شعر دهه‌ي 80، عنوان كرد: در دهه 80 هياهو‌هاي ادبي رايجي را كه هميشه هستند، كم‌تر ديديم. همچنين شاهد كتاب‌هاي خوبي بوديم كه با استقبال مخاطبان روبه‌رو شدند. او افزود: جريان ساده‌نويسي در شعر معاصر ايران در دهه‌ي 80 تثبيت شد و شاعراني كه به اين جريان وابسته بودند، كتاب‌هاي خود را منتشر كردند. او در ادامه تأكيد كرد: شعر دهه‌ي 80 با فقدان يك نقد جدي روبه‌روست و اين نقيصه در شعر معاصر ما وجود دارد و در حوزه‌ي نقد، كتاب‌هاي دندان‌گيري در اين سال‌ها منتشر نشده است. صفربيگي با اعتقاد به وجود داشتن سخت‌گيري‌ در زمينه‌ي چاپ كتاب، گفت: سخت‌گيري‌هاي حوزه‌ي چاپ و نشر در دهه‌ي 80 پررنگ شد و اين موضوع نشر را دچار مشكل كرده است. اين سخت‌گيري‌هاي بيش از حد باعث شده كه رونق كتاب‌ها كم‌تر شود و در نتيجه، گرايش به رسانه‌هاي ديجيتال به وجود بيايد؛ بنابراين مجلات الكترونيك بسياري شكل گرفته‌اند كه شاعران نيز براي ارائه‌ي آثارشان به آن‌ها روي آورده‌اند. اين شاعر به ركود مطبوعات ادبي در دهه‌ي 80 اشاره و اظهار كرد: در دهه‌ي 80 ما شاهد ركود مطبوعات ادبي بوديم. مجلات ادبي به ندرت چاپ و نشر مي‌شوند و اگر هم منتشر مي‌شوند، هر كدام متعلق به گروه و دسته‌اي خاص هستند. او با اشاره به جايزه‌هاي شعر گفت: در حوزه‌ي شعر جايزه‌ها توانمند نشان ندادند كه يكي از دلايل آن، نبود كتاب‌هايي بود كه مي‌توانستند باشند و نبودند. او همچنين با اشاره به استقبال مخاطبان از شعر دهه‌ي 80، اظهار كرد: استقبال مخاطبان از شعر دهه‌ي 80 بيش‌تر و بهتر بود و آشتي ميان مخاطب و شعر در اين دهه به وجود آمد. كتاب‌ها به چاپ‌هاي بعدي رسيدند كه اين جاي اميدواري بسياري دارد. صفربيگي افزود: در دهه‌ي 80 شاعران به رويداد‌هاي اجتماعي علاقه نشان دادند؛ چه رويداد‌هاي اجتماعي كشور و چه رويداد‌هاي منطقه و همين موضوع باعث آشتي مخاطب با شعر شد. شعر دهه‌ي 70 از بازي‌هاي رايج زباني و فرمي بهره داشت كه در دهه‌ي 80 شاعران از اين موضوع فاصله گرفتند و به بازتاب رويدادهاي اجتماعي در شعر روي آوردند كه اين باعث شد غبار‌ها از چهره‌ي شعر فارسي زدوده شود. اين شاعر سپس درباره‌ي جريان ترجمه‌ي شعر و تأثير آن بر شعر دهه‌ي 80 عنوان كرد: جريان ترجمه كه بيش‌تر در دهه‌ي 70 پا گرفت، در دهه‌ي 80 ادامه يافت؛ اما به نظر من، شعر معاصر فارسي مؤلفه‌هاي خاص خودش را دارد و از شعر جهان كم‌تر تأثير مي‌گيرد. او افزود: بيش‌تر شعرهايي كه اكنون ترجمه مي‌شوند، شعر شاعران قديمي هستند. بيش‌تر از شاعران ترك، عرب و انگليسي‌زبان در كشور ما ترجمه مي‌شود و به شعر شاعران مدرن و جوان كم‌تر پرداخته مي‌شود. اين در حالي است كه بهتر است نحله‌هاي ادبي معاصر توسط مترجمان معرفي شوند. جليل صفربيگي تأكيد كرد: مترجمان ما در حوزه‌ي شعر اندك‌اند و اصولا نام‌هاي مشخصي را شامل مي‌شوند و شاعران كم‌تر شعري را ترجمه مي‌كنند و اين بحث كار ترجمه‌ي شعر را دچار مشكل مي‌كند. انتهاي پيام