مدرس دانشگاه علامه طباطبايي گفت: مسؤولان گردشگري، جابه‌جايي‌هاي نوروز را به محصول گردشگري تبديل كنند تا نتايج مثبتي به جا گذاشته شود. محمدحسين ايماني خوشخو در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با تأكيد بر اين‌كه آمارهايي كه در چند سال گذشته از سفرهاي نوروزي داده شده است، از نظر علمي بي‌پايه نيست، ادامه داد: معمولا سفرهايي كه انجام مي‌شود، بيشتر از جمعيت كشورهاست، چون اين جمعيت بين مقصد و مبدأ اندازه‌گيري مي‌شود، يعني مسافري كه مقصدي را ترك مي‌كند تا مبدأ نهايي چندبار در نقاط مختلف ثبت مي‌شود. اين شمارش مبنايي براي ارزيابي ميزان سفرهاي داخلي است و معمولا اين شيوه‌ي آمارگيري در كشورهاي ديگر نيز استفاده مي‌شود؛ ولي در آمار سازمان جهاني جهانگردي كمتر ديده مي‌شود و بيشتر استفاده‌ي داخلي دارد و نشان‌دهنده‌ي حجم سفر است. او تعداد زياد مقاصد در ايران را دليل بالا نشان داده شدن آمار سفرهاي نوروزي دانست و گفت: در هر صورت، هر آماري درصد خطايي دارد؛ ولي به نظر مي‌رسد، مبناي اين آمار، ديداري است كه در هر مقصد هر وسيله‌ي نقليه‌اي را با متوسط چهار نفر سرنشين، شمارش كرده‌اند. مديرعامل انجمن علمي متخصصان گردشگري ايران درباره‌ي كاربرد رقم‌هاي بزرگي كه از سفرهاي نوروزي داده مي‌شود، اظهار كرد: اين موضوع مثل آن است كه بگوييم در كشور چند ميلي‌ليتر باران باريده است و شنونده براساس اين خبر، تصوري از بارندگي پيدا كند. در واقع، اصل اين موضوع بد نيست، ولي نتايج آن بايد مهم باشد. درباره‌ي آمار سفرهاي نوروزي هم اين موضوع صادق است، يعني اين آمار خوب است از آن جهت كه بزرگ‌ترين پديده‌ي اجتماعي سالي يك‌بار در كشور اتفاق مي‌افتد، پس نفس اين پديده خوب است؛ ولي در اين موضوع كه با اين آمار در اصول گردشگري مي‌توانيم جايگاهي پيدا كنيم، جاي ترديد وجود دارد. وي بيان كرد: ما مؤلفه و ستون‌هايي داريم كه گردشگري بر آن استوار است. اگر در سفر هدف، مقصد، وسيله‌ي سفر، مكان اقامت و محل بازديد و راه‌هاي خريد سفر مشخص نباشد، بايد اين افراد را جابه‌جاشونده بدانيم كه از مسافر متفاوت است. در واقع، به جاي آن‌كه بگوييم 100ميليون سفر انجام شده است، بايد بگوييم 100 ميليون جابه‌جايي در نوروز داشته‌ايم. او تأكيد كرد: اين جابه‌جايي‌ها را مي‌توانيم به‌عنوان منبع مورد توجه قرار دهيم، يعني بايد بدانيم كه چگونه اين جابه‌جايي‌ها هدايت شود تا در بستر گردشگري نتايج مثبت داشته باشد، وگرنه اين افزايش سالانه به نقطه‌اي مي‌رسد كه تأثيرات منفي آن بيشتر از تأثيرات مثبت آن خواهد بود. عضو هيأت علمي دانشگاه علم و فرهنگ ادامه داد: اصول سفر اين است كه مردم براي تجديد قوا و به‌دست آوردن روحيه‌ي بهتر سفر كنند؛ ولي تحقيقات ساده نشان مي‌دهد كه بخشي از مسافران آن‌چنان از سفر خسته بازمي‌گردند كه فقط يك‌ماه به استراحت نياز دارند، چون آن پنج شاخص را در سفر خود نداشته و بي‌هدف سفر كرده‌اند و مسافري كه قرار بود با روحيه‌ي بهتر بازگردد، خسته بازگشته است. وي افزود: طرف عرضه‌ي خدمات هم نمي‌داند اين جماعت چه خواسته‌اي دارد و فقط خود را آماده مي‌كند كه اين پديده تأثيرات منفي به‌جا نگذارد. در اين شرايط، شايد ستاد سفرهاي نوروزي هم به نوعي ستاد مقابله با اين پديده باشد. اين استاد دانشگاه بيان كرد: ضمن تشكر از تمام سازمان‌ها و مسؤولاني كه براي افزايش اين جابه‌جايي تلاش كرده‌اند، مصرانه از مسؤولان گردشگري مي‌خواهيم تا اين منبع (جابه‌جايي‌ها) را به محصول گردشگري تبديل كنند تا نتايج مثبت به جا گذارند. اگر اين برنامه‌ريزي انجام شود دست كم مقاصد تا شش‌ماه از دستاوردهاي مثبت اين پديده بهره‌مند مي‌شوند. مدرس دانشگاه علامه طباطبايي همچنين درباره‌ي تغيير الگوي سفر در تعطيلات نوروزي، اظهار كرد: به نظر مي‌رسد، توزيع سفر اتفاق افتاده است، چون آمارها نشان مي‌دهد استان‌هايي كه مسافر كم داشتند، اكنون جزو مقاصد سفر قرار گرفته‌اند. شايد اين به‌خاطر تبليغات صداوسيما و سياست‌هاي سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري باشد كه قابل تحسين است؛ ولي ما بايد همه‌ي مقاصد را همزمان در حوزه‌ي عرضه و تقاضا مورد توجه قرار دهيم. او ادامه داد: ما مسافر را به مقاصد كم‌سفر سوق مي‌دهيم؛ ولي آيا آن مناطق آماده هستند. اگر طرف عرضه آماده نباشد، در يك دوره‌ي زماني پس زده مي‌شود و اين مقاصد كم‌كم از فهرست مسافرت‌ها حذف مي‌شوند و اين‌بار بازگشت مسافران به آن مقاصد سخت است. به گفته‌ي ايماني، اين سياست‌ها زماني پايدار و كارآمد است كه طرف عرضه و بويژه بخش خصوصي آماده‌ي پذيرايي از مسافران باشد. انتهاي پيام