کارگردان و تهيه کننده فيلم "خواب هاي دنباله دار" در نشست نقد و بررسي اين فيلم، گفت كه سينماي کودک يک بحث جدي است؛ يک واژه نيست، بلکه يک واقعيت است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) در همدان، پوران درخشنده همزمان با بيست و چهارمين جشنواره كودك و نوجوان در همدان در نشست نقد و بررسي اين فيلم افزود: جشنواره فيلم کودک همانند برنامه‌هاي مناسبتي تلويزيون شده که در يک سال هيچ فعاليتي در اين زمينه صورت نمي‌گيرد و تنها يک ماه مانده به جشنواره و در جشنواره به آن پرداخته مي‌شود. وي ادامه داد: ما هر سال در جشنواره راجع به سينماي کودک صحبت مي‌کنيم و فقط اين گفت و گو و نشست‌ها مختص جشنواره است و بعد از جشنواره همه اين ها مانند حباب خراب مي‌شود. وي تصريح کرد: هر جامعه‌اي با کودکان خود رشد مي‌کند و ما هم اکنون در دوراني هستيم که بچه ها مشغول بازي هاي کامپيوتري هستند و نابود کننده‌هايي را مي‌بينند که هر چه بيشتر بکشند امتياز بيشتري مي‌گيرند، ما مي‌خواهيم در کنار جامعه و خانواده ها در اين سينما به مسايل کودکان بپردازيم و بايد مسايل روز کودکان را ببينيم. فيلم ساختن براي اين بچه‌ها آسان نيست و بايد بتوانيم آن‌ها را جذب کنيم. وي دهه 60 را اوج شکوفايي سينماي کودک دانست و عنوان کرد: در اين دوران همه سالن‌هاي سينما به کودک و نوجوان اختصاص داشت و بيشترين جايزه بين المللي ايران و فروش فيلم‌ها مربوط به اين دوره سينما بود. درخشنده ادامه داد: در دهه‌هاي بعد به تدريج مي‌بينيم که به فرود نزديک مي‌شويم تا جايي که در بعضي سال ها يک يا دو فيلم درباره کودک و در بعضي سال‌ها فيلمي براي کودکان نداريم. وي مسايل توليد و اکران را از مشکلات سينماي کودک اعلام کرد. درخشنده آموزش و پرورش را مانند زنجيره دانست و بيان داشت: آموزش و پرورش يک زنجيره بوده و به هم مرتبط است و ما نمي‌توانيم يک حلقه از آن را از بين ببريم؛ زيرا اگر جدا شود با مشکل رو به رو مي‌شويم و آموزش و پرورش در خانواده و جامعه هر دو مهم است. وي اضافه کرد: بايد بچه‌ها را از دوران کودکي جدي بگيريم و به آن‌ها فرصت بدهيم. درخشنده خواستار همکاري بيشتر آموزش و پروش با فيلم‌سازان شد و خاطر نشان ساخت: در مدارس ما فرصتي براي بيان مسايلي که در ذهن بچه‌هاست وجود ندارد، اشکال بزرگي که در آموزش و پرورش است اين است که ساعاتي به آرامش کودک اختصاص داده نمي‌شود، چه اشکالي دارد که در مدارس يک زنگ براي اين کار قرار دهيم؟ نه اين که بچه‌ها را به سينما ببريم و حتي در خود کلاس براي بچه‌ها فيلم پخش کنيم و با اين کار در بچه ها ذهنيت پرسشگري به وجود آوريم. وي افزود: نقش آموزش و پرورش در شرايط اين چنيني به وجود مي‌آيد. اگر آموزش و پرورش در کنار فيلم‌ساز قرار گيرد و ما بتوانيم حتي يک ميليون کودک را به سينما بکشيم سينماي کودک جهش بزرگي خواهد کرد. وي تاکيد کرد: سينماي کودک بايد بودجه جدا و مختص به خود داشته باشد و اميدوارم آموزش و پرورش و شهرداري نيز با فيلم سازان فيلم کودک همکاري کنند. ذهنيت پرسشگري در آموزش و پرورش وجود ندارد و ما بايد به کودکان فرصت دهيم، اين فرصت را با هنر، نقاشي و فيلم مي‌توان به بچه‌ها داد. اين کارگردان سينما اظهارداشت: بخش دولتي وظيفه دارد کنار فيلم ساز و حرکت هاي فرهنگي باشد و هزينه کند، از طرفي مي‌بينيم سينماداران بخش دولتي نيز سانس‌هاي خود را در اختيار فيلم‌ها مي‌گذارند که بازيگران چهره و مشهور حضور دارند. درخشنده اعلام کرد: ما براي اين کشور فيلم مي‌سازيم پس بايد سالن‌هاي سينما ساخته شود که بتوان موضوعاتي که بحث روز جامعه هستند در آن به نمايش درآيد. وي درباره فيلم بچه‌هاي ابدي نيز گفت: اگر يک درصد افرادي که در جامعه زندگي مي‌کنند دچار سندروم داون باشند باز هم اين افراد حق زندگي دارند. مهران احمدي، بازيگر فيلم خواب‌هاي دنباله‌دار در نشست نقد و بررسي اين فيلم گفت: سينماي کودک و نوجوان تنها سينمايي است که نياز به کمک دولت دارد. احمدي افزود: اگر حمايت دولت نباشد، سينماي کودک نمي‌تواند رشد و فعاليت کند. وي اظهار کرد: اگر مي‌خواهيم سينماي کودک جدي شود، بايد جدي‌تر به آن فکر کنيم و فيلمي که براي کودک ساخته مي‌شود طي چندين ماه بررسي شود و سناريويي كه در 15 يا 20 روز براي يک فيلم کودک نوشته مي‌شود سناريوي خوبي نخواهد بود. وي با اظهار گله‌مندي از خود درخصوص توجه به سينماي کودک گفت: در حال حاضر برگزاري جشنواره‌ها تنها براي اين است که آماري ارائه شود و اينکه بگويم جشنواره برگزار کرده‌ايم و فقط دو ماه مانده به برگزاري جشنواره، يادمان مي‌افتد که سينماي کودک و نوجوان هم وجود دارد. انتهاي پيام