ايرج پارسي‌نژاد پرونده‌ي تأليفاتش در حوزه‌ي «تاريخ نقد ادبي ايران» را با نگارش كتابي درباره‌ي نقد ژورناليستي مي‌بندد. به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، پارسي‌نژاد از اين مجموعه‌ پيش‌تر، كتاب‌هايي را درباره‌ي جايگاه علي دشتي، پرويز ناتل خانلري، احسان طبري و نيما يوشيج در حوزه‌ي نقد ادبي تأليف كرده است و حالا تصميم دارد با تأليف كتابي درباره‌ي منتقدان ژورناليست، پرونده‌ي اين مجموعه را ببندد. او خاطرنشان كرد: براي اين‌كه حق منتقدان ژورناليست ادا شده باشد، تصميم دارم در اين مجموعه يك جلد هم به بررسي شرح فعاليت‌هاي آن‌ها اختصاص دهم. هرچند منتقدان ژورناليست نقدشان در فضاي بيرون از دانشگاه بوده و معيارهاي‌شان آكادميك‌ نيست؛ اما ضرورت دارد به آن‌ها پرداخته شود. او متذكر شد: در اين كتاب به فعاليت‌هاي منتقدانه‌ي افرادي همچون رضا براهني، عبدالعلي دستغيب، محمدعلي سپانلو و محمد حقوقي مي‌پردازم كه نمي‌توان دامنه‌ي تأثير آن‌ها در حوزه‌ي نقد را ناديده گرفت؛ هرچند اگر اين‌ منتقدان را در اين مقوله ياد كنم، شايد چندان راضي نباشند؛ اما بخش عمده‌اي از نقد‌هاي آن‌ها در نشريات و مطبوعات منتشر شده و بيش‌ترين بخش نقدشان به مجادلات گذشته است. پارسي‌نژاد از مجموعه‌ي «تاريخ نقد ادبي ايران» هم‌اكنون كتاب‌هاي ملك‌الشعرا بهار و فاطمه سياح را زير چاپ دارد. همچنين كتاب‌هايي درباره‌ي جايگاه عبدالحسين زرين‌كوب و محمدرضا شفيعي كدكني در حوزه‌ي نقد ادبي را در دست تأليف دارد. ايرج پارسي‌نژاد متولد سال 1317 در آبادان است. در سال 1338 به دانشكده‌ي ادبيات و علوم انساني دانشگاه تهران وارد شد و در رشته‌ي زبان و ادبيات فارسي تحصيلاتش را ادامه داد. او در نخستين دوره‌ي زبان‌شناسي همگاني و زبان‌هاي باستاني ايران پذيرفته شد و پس از اخذ مدرك فوق ‌ليسانس در سال 1344، براي ادامه‌ي تحصيل به انگلستان رفت. در سال 1354 هم در دوره‌ي دكتري دانشگاه آكسفورد پذيرفته شد. او از سال 1363 به مدت 17 سال عضو هيأت علمي دانشگاه توكيو بود و پس از بازنشستگي، مقيم شهر لس‌آنجلس شد. انتهاي پيام