تيغه‌ي چاقو را با كمي چپ و راست كردن روي ستون گچي مي‌كشد، مي‌خواهد نامش را هرچه زيباتر روي اين ستون حك كند تا بماند يادگار، دورش را هم ابر و باد مي‌كشد و پشت اسمش نام همراهان خود را كمي ريزتر حك مي‌كند و سرشار از لذت مي‌شود!

به گزارش خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در استان فارس، يادگاري‌نويسي پديده‌اي امروزي و ايراني نيست؛ اما روندي است كه زخمي عميق بر دل نرم تاريخ اين ملت گذاشته است و مي‌گذارد و گاه رگه‌هايي از تاريخ را خط خطي مي‌كند كه ديگر هيچ دست هنرمندي توان بازيابي آن‌ها را ندارد.

امروز به هر بناي تاريخي كه قدم بگذاريد، دقيق كه نگاه كنيد، ستون‌ها و ديوارها پر از خط‌هاي ريز و درشت،‌ خودكاري و جوهري و بعضي هم حكاكي‌شده، يكي به‌شكل قلب، ديگري دايره، يكي بدخط و ديگري خوش‌خط، يكي به لاتين و ديگري به فارسي و هر كدام يادگاري است از عبور رهگذراني كه انگار تاريخ گذر خود را مهم‌تر از اين نمادهاي تاريخي مي‌دانستند!

هر خطي كه بر ديوار و ستون‌هاي بناهاي تاريخي كشيده شده، زخمي است بر دل تاريخ، و امروز دستي كه چاقويي را گرفته،‌ ميان اين نقش‌ها، سطري از منيت و خودستايي را ستم‌كارانه حك مي‌كند، سطري كه هر كلمه‌اش، جاودانگي اين آثار را به نبردي نابرابر مي‌خواند و در اين سكوت و بي‌ياوري، آنچه در نطفه خفه مي‌شود، فرياد دادخواهي است كه از عمق جان آثار تاريخي به گوش جان مي‌رسد.

چه مظلوم هستند اين سنگ و گچ و ستون‌ها كه فخر ايرانيان و شناسنامه‌ي تمدن آن‌ها شناخته مي‌شوند. چه ساده از كنار اين همه زخم كه بر تن آثار كشيده شده‌ است، گذشتند و گذشتيم. چه بي‌مقدار به ارزشمندترين مكان‌ها و جايگاه‌هايي كه از گذشته‌ي دور تا كنون باقي مانده است، نگاه كردند و كرديم.

در ميان آثار ارزشمند ايران‌زمين، بناي تاريخي ارگ كريم‌خاني در شيراز نيز از اين زخم‌ها مصون نمانده است و تن زخمي اين بناي باشكوه، دل هر دوست‌دار آثار تاريخي را به درد مي‌آورد. بخشي از تاريخ اين سرزمين جلوي چشم ما در حال نابودي است.

كريم‌خان كه برخي او را بهترين فرمانرواي بعد از اسلام در ايران مي‌دانند، شايد مي‌دانست مردم در آينده‌اي نه‌چندان دور به جان بناي ارگ مي‌افتند كه دستور داد براي ساخت اين بنا بهترين معماران و سنگ‌تراشان ايراني جمع شوند تا با استفاده از بهترين مصالح از داخل و خارج كشور بنايي باشكوه و مقاوم ساخته شود؛ اما حتا اين بناي مستحكم هم تاب رفتار ناشايست مردم متمدن را ندارد!

جاي‌جاي ارگ كريم‌خاني را كه نگاه كنيد، ردي از تيزي روي آن مي‌بينيد؛ بخش‌هايي از نقاشي‌ها در اين ارگ از بين رفته‌اند و از پاسداران ميراث فرهنگي هم كاري ساخته نيست.

محمدمهدي نجفي ـ كارشناس مسؤول اموال تاريخي و فرهنگي اداره كل ميراث فرهنگي و گردشگري فارس ـ با تأييد اين‌كه حجم زيادي از يادگاري‌نويسي روي نقاشي‌هاي ارگ كريم‌خاني وجود دارد، به خبرنگار ايسنا گفت: مردم بايد رعايت كنند؛ اين ارگ 11هزار و 400 متر زيربنا دارد و كنترل آن خيلي سخت است.

هرچند كم نيستند مسؤولاني كه زياد بودن تعداد محوطه‌ها و بناهاي تاريخي يا وسعت زياد آن‌ها را دليل مطلوب نبودن حفاظت از آثار مي‌دانند، ولي در دنيا، شهرهايي هستند كه مسؤولان در آن‌ها با كمك سيستم‌هاي مدرن و به‌كارگيري روش‌هاي مختلف به‌خوبي از آثار و محوطه‌هاي تاريخي خود مراقبت مي‌كنند. البته بازديدكنندگان از آثار تاريخي در ايران نيز بي‌تقصير نيستند.

يادگاري‌نويسي‌ها روي ديوارهاي ارگ كريم‌خاني كه تاريخ پاي بيش‌تر آن‌ها به يكي دوسال گذشته برمي‌گردد، گواه اين امر است كه حفاظت از اين مجموعه در سطح مطلوب نيست. البته در چنين شرايطي، مسؤولان در اين مجموعه‌ي تاريخي نسبت به دوربين خبرنگاران حساسيت بيش‌تري نشان مي‌دهند تا چاقوهايي كه ديوارهاي ارگ را مي‌خراشند!

انتهاي پيام