دكتر عليرضا باونديان كه از نويسندگان راديو جبهه از بدو تولد راديو جبهه بود، از خاطرات خود در دوران دفاع‌مقدس مي‌گويد و تأكيد مي‌كند كه حاصل انديشه مواجهه رسانه‌اي با جنگ افروزان بود. به گزارش ايسنا، باونديان يكي از همكاران جدي راديو جبهه بود كه پيش از آغاز فعاليت اين راديو با مركز خراسان همكاري داشت. او ضمن گويندگي و نويسندگي برنامه‌هاي مختلف در راديو جبهه در نوشتن مطالب حماسي به هنگام عمليات نقش برجسته‌اي داشت. اين نويسنده كه از سال 61 به همكاري با صداي جمهوري اسلامي در تهران پرداخته، پيش از اين در مشهد فعاليت مي‌كرده و فعاليت عمده‌اش تهيه متن‌هاي كوتاه ادبي در تكريم رزمندگان اسلام و تنظيم شعارهاي محوري دفاع مقدس بوده ‌است. او هنگامي كه به تهران مي‌آيد با توجه به مسووليت جدي‌تري كه راديو سراسري در قبال مسايل جنگ داشت، توفيق فعاليت‌هاي وسيع‌تري را در زمينه نويسندگي و گويندگي راديو پيدا كرد. دكتر باونديان مي‌گويد: راديو در آن سال‌ها مي‌كوشيد تا افزون بر اطلاع‌رساني به موقع و سالم،تبليغات و تفرقه‌افكني‌هاي دشمن را نيز خنثي كند و مردم را با استدلال و برهان و تقويت باورهاي ايماني به حمايت هرچه بيشتر از آرمان‌هاي خود و رزمندگان اسلام ترغيب كند. آنچه بيش از همه موجب خوشحالي من مي‌شد اين بود كه در شرايط عملياتي در پخش راديو حاضر مي‌شدم و در نوشتن مطالب حماسي به ياري ساير دوستان حاضر در پخش مي‌شتافتم. استراتژي راديو در اين دوره و بعد از آن در دوره فعاليت راديو جبهه اطلاع‌رساني در عين شورانگيزي و شورانگيزي در عين اطلاع‌رساني بود. *** در كنار تجاربي كه در سال‌هاي 59 تا 64 صورت گرفت، تولد راديو جبهه،حاصل انديشه مواجهه هرچه كارآمدتر رسانه‌اي با اميال و اهواء جنگ‌افروزان بود كه غني‌سازي لحظه‌هاي رزمندگان و تقويت روحيه آنان از يكسو و حفظ نگاه منسجم جامعه به موضوع دفاع‌مقدس از ضروريات و الزامات آن بود. باونديان به عنوان يكي از نويسندگان اوليه راديو جبهه، اين جمله را بيان مي‌كند و مي‌افزايد: راديو جبهه به عنوان تفكر اوليه، در سال 64 مطرح شد و مقدمات راه‌اندازي راديو جبهه در اوايل سال 65 فراهم شد. اين راديو به نحوي منسجم‌تر از پيش، هدف حركت‌آفريني، اميدبخشي، تعالي‌طلبي و شورانگيزي را در سايه به‌كارگيري روح ايجاز، خلاقيت و شفافيت در برنامه‌سازي دنبال مي‌كرد. او در پاسخ به اين پرسش كه تجربه و شناخت از روش‌هاي تخريبي معمول در جنگ‌هاي معاصر تا چه اندازه در عملكرد عمومي راديو و عملكرد راديو جبهه به طور ويژه موثر بود؟ مي‌گويد: حقيقت اين است كه بخش عمده فعاليت‌هاي رسانه‌اي همكاران جوان راديو در آن سال‌ها صرفا با پشتوانه انگيزه‌هاي آرماني و اعتقاد عميق به ارزش‌هاي اسلامي صورت مي‌گرفت و تمركز روشني بر روش‌هاي مطالعه شده تخريبي دشمنان و تجارب نيمه دوم قرن بيستم در اين زمينه نداشتند. اين نويسنده برنامه‌هاي راديو ادامه مي‌دهد: از اوايل نيمه دوم قرن بيستم گرايش به تخريب فيزيكي و به‌كارگيري وسيع امكانات تخريبي در جنگ‌ها جاي خود را به تخريب فرهنگي و ارزشي در كنار تخريب وضعيت اقتصادي حريف داد. رژيم بعث كه مورد حمايت عموم كانون‌هاي استعماري شرق و غرب بود، در طول جنگ تحميلي و تجاوز ناجوانمردانه خود به ايران از تمام تجارب موجود در اين زمينه استفاده كرد و درواقع مشاوره‌هاي كارشناسي كارشناسان شرق و غرب در اين زمينه كم اهميت‌تر از امكانات جنگي كه در اختيار رژيم بعث قرار مي‌گرفت نبود. اما همكاران ما در سايه ايمان و عقيده خود و هوشياري و ذكاوت فطري، به سرعت توانستند اين روش‌ها را بي‌آنكه به طور علمي مطالعه كرده باشند شناسايي كنند و از عهده مقابله با دشمن در اين عرصه خطير برآيند. در غير اين ‌صورت مطمئن باشيد كه همه تلاش رزمندگان اسلام در جبهه‌هاي جنگ به تنهايي نمي‌توانست منجر به آثار و نتايج درخشاني كه حاصل گرديد، بشود. دكتر عليرضا باونديان با اعتقاد بر اينكه راديو بيشترين نقش ممكن رسانه‌اي را در شكل‌گيري دوران دفاع مقدس داشته است و اين نقش مورد وثوق و تأييد عموم آحاد جامعه ما است، مي‌گويد: بنابراين راديو بايد با تجارب طول دفاع مقدس خود به عنوان ميراثي كه مورد علاقه تمام اقشار جامعه است برخورد كند و از رهگذر بازشناسي و تثبيت دستاوردها و زواياي آن به وظيفه استحكام‌دهي و تقويت پيام‌هاي ارتباطي آن مقطع و بازسازي فرهنگ، افكار و عقايد موجود در جامعه و استحكام‌بخشي آنها بپردازد. انتهاي پيام