نقدي بر سريال «رستگاران» هادي معيري‌نژاد: سيروس مقدم با اغراق بازي‌ها و حركات دوربين تلاش كرد خلاهاي فيلمنامه را جبران كند
يك منتقد معتقد است: كارگردان رستگاران(سيروس مقدم) تلاش كرد با اغراق در بازي‌ها و نوع حركات دوربين، خلاهاي موجود در فيلمنامه اين سريال را جبران كند.
هادي معيري‌نژاد در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس تلويزيون خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، افزود: در برخي آثار شخصيت‌ها و كنش‌ها و واكنش‌هاي آنان به گونه‌اي باورپذير در فيلمنامه پرداخته مي‌شود، اما به علت نبود اين روند در متن «رستگاران»، سيروس مقدم با اغراق در بازي‌ها، نوع ديالوگ‌نويسي و از آن مهم‌تر حركات دوربين تلاش كرده است اين ضعف‌ها را جبران كند.
او اضافه كرد: در «رستگاران»، دوربين حركات اضافي زيادي دارد و به شيوه سينمايي‌هاي دهه 50 و 60 به صورت بازيگر نزديك مي‌شود. در واقع با حركات دوربين تلاش مي‌شود تا برخي از جنبه‌هاي شخصيت افراد به مخاطبان القا شود و براي تحقق اين امر از دلالت‌هاي فيلم‌نامه‌اي استفاده نمي‌شود. در واقع اين حركات گاهي اوقات بسيار اغراق‌آميز است.
معيري‌نژاد درباره‌ي فيلمنامه «رستگاران» گفت: گفته مي‌شد ديالوگ‌هاي اين سريال به شيوه نگارش مسعود كيميايي نزديك است كه با روش معمول گفت‌وگو ميان افراد متفاوت است.
اوبا اشاره به شخصيت‌پردازي «رستگاران» اظهار كرد: شخصيت‌ها در فيلمنامه قوام لازم را پيدا نكرده‌اند و برخي از آن‌ها با مانور فيلمنامه گاهي بد و گاهي خوب مي‌شوند؛ به گونه‌اي كه نمي‌توان آن‌ها را به عنوان شخصيت خاكستري باور كرد. درواقع مخاطب با شخصيت‌هايي مواجه است كه براي گول زدن او گاهي خود را خوب نشان مي‌دهند و گاهي اوقات بد.
اين منتقد در پاسخ به اين پرسش ايسنا كه آيا اغراق، راهكار خوبي براي جذب مخاطب است، گفت: اين امر بستگي به هدفي دارد كه از اغراق كردن دنبال مي‌شود. سريال‌هاي سيروس مقدم نتيجه‌اي به جز ايجاد تشويق و حس عدم اطمينان اجتماعي براي مخاطب عام ندارد علاوه بر آن برخي مجموعه‌هاي او از نظر مسايل اجتماعي مشكلاتي دارد مانند به تصوير كشيدن گل و بلبل به عنوان بهشت.
معيري‌نژاد در ادامه مثال زد: گاهي اوقات با استفاده از اغراق فيلمي تخيلي مانند «كينگ كونگ» ساخته مي‌شود اما آيا با اغراق و تعليق‌هاي وحشتناك موجود در سريال‌هاي مقدم، سيما حق دارد مخاطبان را از نظر رواني قدري آزار دهد چراكه به علت تعليق و اغراق، روان مخاطب با اين سريال‌ها درگير مي‌شود، حال اين پرسش مطرح مي‌شود كه اين درگيري چه حاصلي براي مخاطب دارد؟ به نظرم چيزي به جز مخاطرات رواني عايد او نمي‌شود.
او در ادامه با بيان اين‌كه در بيشتر فيلم‌ها و سريال‌هاي خارجي انتخاب شده براي پخش، خشونت وجود دارد، گفت: در«افسانه جومونگ» كه پرطرفدارترين سريال خارجي درحال پخش است، كشتار و خيانت زيادي ديده مي‌شود. درواقع بيشتر سريال‌هاي خارجي سيما درباره موضوعات پليسي و مافيا هستند اين درحاليست كه جاي خالي فيلم‌ها و سريال‌هاي خانوادگي سالم حس مي‌شود.
اين منتقد پيشنهاد داد: صداوسيما مي‌تواند به جاي محدودكردن ژانرهاي سريال‌هاي كه خريداري و توليد مي‌كند به گونه‌هاي سينمايي خشن، به مجموعه‌هاي خانوادگي كه عشق و دوستي در آن موج مي‌زند، بپردازد چراكه مردم هم از چنين آثاري استقبال مي‌كنند. در اين شرايط استقبال از مجموعه‌هايي مانند «نرگس» و «رستگاران» دليل بر خوب بودن آن‌ها نيست بلكه به علت مناسب بودن زمان پخش چنين سريال‌هايي، فرد براي سرگرم‌شدن به ناچار به تماشاي آن‌ها روي مي‌آورد.
او اضافه كرد: در كشورهاي غربي سريال‌هاي خارجي خوبي مانند «دوستان» ساخته مي‌شوند كه درباره روابط انسان‌ها و كمدي هستند، اين‌گونه مجموعه‌ها در لوكيشن‌هاي محدودي توليد مي‌شوند اما آن‌قدر جذاب هستند كه جزو محبوب‌ترين مجموعه‌ها قرار مي‌گيرند. درواقع حتي در غرب معمولا سريال‌هاي خشن از جمله پرطرفدارترين‌ها نيستند اما ما در سيما خشونت را عمومي كرده‌ايم و به تدريج سريال‌سازهاي ايراني از اين رويه پيروي مي‌كنند به گونه‌اي كه محال است سريالي پخش شود و فردي پليسي در آن ديده نشود.
او در پاسخ به اين پرسش ايسنا كه صحنه‌آرايي «رستگاران» چه‌قدر در خدمت داستان بوده است، گفت: در صحنه‌آرايي اين سريال اغراق شده است البته به كار بردن رنگ‌هاي قهوه‌اي و خاكستري در آن خلاقانه و در خدمت اهداف سريال است. سيروس مقدم برخلاف برخي كارگردانان، مي‌داند كه از صحنه‌پردازي چه مي‌خواهد و اتفاقا صحنه‌پردازي و حركات دوربين «رستگاران» در خدمت هدف اوست ولي من چون اهدافش را نمي‌پسندم به طور سليقه‌اي از صحنه‌پردازي آخرين ساخته‌ي او نيز خوشم نمي‌آيد.
معيري‌نژاد در پايان درباره بازي بازيگران «رستگاران» اظهار كرد: بازي‌ها اغراق‌شده و تفاوت بين سطح بازيگران كاملا مشهود است. به عنوان نمونه آتيلا پسياني (در نقش پرويز شايسته) بازي خيلي خوبي دارد ولي برخي ديگر از بازيگران با داد و بيداد سعي در پركردن خلأهاي بازي خود دارند هرچند كه اين حركات از آنان خواسته مي‌شود. از سوي ديگر بهتر بود براي ايفاي نقش خجسته از بازيگر شناخته شده‌تري استفاده مي‌شد.
انتهاي پيام
- در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
- -لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
- -«ایسنا» مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
- - ایسنا از انتشار نظراتی که حاوی مطالب کذب، توهین یا بی‌احترامی به اشخاص، قومیت‌ها، عقاید دیگران، موارد مغایر با قوانین کشور و آموزه‌های دین مبین اسلام باشد معذور است.
- - نظرات پس از تأیید مدیر بخش مربوطه منتشر می‌شود.
نظرات