سرپرست هيأت كاوش گنجينه‌ي جوبجي در شهرستان رامهرمز گفت: تاكنون بيش از 100 اثر از اين گنجينه مرمت شده كه از اين ميان، آثار مفرغي بدترين وضعيت را داشته‌اند. آرمان شيشه‌گر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ميراث فرهنگي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) در خوزستان، اظهار داشت: پژوهشگاه سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري بودجه‌ي محدودي را كه در حد خريد مواد و دست‌مزد كارمندان بود، در اختيار هيأت كاوش جوبجي قرار داده بود و تا‌كنون به درخواست‌هاي اين هيأت مبني بر تخصيص بودجه‌ي كافي ترتيب اثر داده نشده است. وي ادامه داد: هنوز روي بخش اعظم گنجينه‌ي جوبجي اقدامات مرمتي انجام نشده است و در صورت تخصيص به‌هنگام بودجه، احتمالا مرمت آن تا پايان سال 1388 پايان مي‌پذيرد. به گفته‌ي اين باستان‌شناس، مرمت گنجينه‌ي جوبجي برعهده‌ي بخش مرمت موزه‌ي ملي است و در اين زمينه تاكنون چند پايان‌نامه‌ي دانشجويي با هدف تحقيقات بيش‌تر درباره‌ي آن تأليف شده‌اند. سرپرست هيأت كاوش گنجينه‌ي جوبجي رامهرمز بيان كرد: پژوهش‌هايي كه تاكنون روي اين آثار صورت گرفته‌اند، بيش از همه، غناي صنعت فلزكاري ايلاميان را نشان مي‌دهند؛ امري كه با كشف آثار مدفون در دشت ارجان بر ما روشن شد. شيشه‌گر گفت: اين گنجينه كه زمان آن به دوره‌ي زوال حكومت ايلاميان و روي كار آمدن هخامنشيان، يعني دوره‌ي ايلام نو بين سال‌هاي 858 تا 539 پيش از ميلاد مربوط است، برتري طلاكاري ايلاميان را بر هخامنشيان به ما مي‌شناساند. وي اظهار كرد: شواهد، اين فرضيه را در ذهن قوت مي‌بخشند كه آثار طلاكاري هخامنشيان يا به‌دست ايلامي‌ها ساخته مي‌شدند يا هخامنشيان از صنعت‌گران ايلامي آموزش مي‌ديدند، چراكه تأثير طلاكاري ايلامي بر فلزكاري هخامنشي مشهود است. شيشه‌گر در پاسخ به اين پرسش كه چرا از مجامع بين‌المللي مانند يونسكو براي تأمين بودجه‌ي تحقيقاتي و مرمتي جوبجي كمك گرفته نشده است، بيان كرد: تمهيدات و اقداماتي مانند اين بايد در سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري كل كشور و مسؤولان رده‌بالا انديشيده و اجرا شوند. او افزود: هرچه بودجه محدودتر باشد، از كارشناسان كم‌تري مي‌توانيم بهره بگيريم كه اين امر موجب به درازا كشيده شدن زمان تكميل كار و تأخير در انتشار كتاب آن مي‌شود. انتهاي پيام