يك جامعه‌شناس در پاسخ به پرسشي درباره‌ي لزوم هدايت، جهت‌دهي و پاسخ به احساسات و هيجانات مردمي پس از پخش برنامه‌هاي تبليغاتي و خصوصا مناظره‌ها از سوي رسانه‌ي ملي، گفت: رسانه‌هاي ما را با رسانه‌هايي كه سال‌هاست در اين زمينه كار كرده‌اند، مقايسه نكنيد. وي اضافه كرد: رسانه‌ي ما چندان صداهاي مختلف را برنمي‌تابد. اين صداهاي مختلف لزوما در جهت خلاف نظر رسانه هم ممكن است نباشند، اما رسانه‌ي ما خيلي نمي‌تواند اين‌ها را تحمل كند. دكتر حبيب آقابخشي، در گفت‌وگو با خبرنگار سرويس تلويزيون و راديو ايسنا، درباره‌ي تاثير مناظره‌هاي تلويزيوني بر مخاطبان اظهار كرد: وقتي دو كانديداي انتخابات با هم مناظره مي‌كنند، اين تصميم را ما مي‌گيريم كه با كدام طرف موافق هستيم و همان برخوردهاي متفاوت انديشه‌اي دو طرف مناظره كننده، به من بيننده اين آگاهي‌ها‌ را براي انتخاب مي‌دهد. حالا اگر شما شهروندان جامعه افراد هوشمندي باشند، مناظره اثر لازم را براي انتخاب ‌گذاشته‌است. وي هيجانات ناشي از پخش چنين مناظره‌هاي تلويزيوني را در بين مردم طبيعي خواند و افزود: اين هيجانات در جامعه‌اي مثل جامعه ما، خيلي طبيعي است؛ اما بايد اين پرسش را مطرح كرد كه يك جامعه‌ي خمود و همراه با سكوت و آرامش و نه چندان لذت‌بخش، چه فايده‌اي دارد؟! جامعه بايد پويايي داشته باشد؛ جامعه بايد برخورد داشته باشد؛ هيجانات جامعه انرژي‌بخش است و در كار آدمها، توليدشان و نگاهشان به كاركردن، ايجاد تغيير مي‌كند و مثبت عمل مي‌كند. اين جامعه‌شناس در پاسخ به پرسشي درباره‌ي تمايل بينندگان تلويزيوني به تماشاي شبكه‌هاي خارجي پس از پخش مناظره‌ها و اينكه صدا و سيماي ايران براي پاسخگويي به هيجانات تا چه اندازه مي‌تواند با مردم همراه شود؟ گفت: رسانه‌هاي خودتان را با رسانه‌هاي ديگر مقايسه نكنيد؛ رسانه‌هاي ما در حدي نيستيد كه خود را با رسانه‌هايي كه سال‌هاست رييس جمهورشان صحبت مي‌كند و پس از آن به راحتي مي‌توانند نقد و ابراز عقيده كنند، مقايسه كند. وي تاكيد كرد: رسانه‌ي ما دوست دارد آن‌چه كه او مي‌گويد، ما هم همان را بگوييم؛ اين درحالي است كه مردم جامعه ما خودشان عقل و خرد دارند؛ اينگونه است كه مردم ما بيشتر روي مي‌آورند به سمت رسانه‌هاي ديگري كه تاب و تحمل شنيدن صداهاي مختلف را دارند. دكتر آقابخشي با بيان اينكه ساختار جامعه ما كم كم بايد اين مسايل را تحمل كند، گفت: هرچه‌قدر ما بيشتر بتوانيم با هم حرف بزنيم، مشكلاتمان كم‌تر خواهد بود. چه اشكالي دارد يك دانشجوي آسيب‌شناسي اجتماعي بتواند برنامه‌هاي آسيب‌هاي اجتماعي رييس‌جمهوري‌اش را نقد كند؛ واقعا چه اشكالي و ايرادي دارد؟ اين مدرس دانشگاه خاطرنشان كرد:‌ اين نقدها وقتي در رسانه‌ ملي ما شكل بگيرند، به نتيجه بهتري مي‌رسيم و شهروندان ما به شبكه‌هاي خارجي فارسي زبان نيازي نخواهند داشت؛ رسانه ما چنين بخش‌هايي ندارد و دوست دارد هرچه مي‌گويد همه ما بپذيريم. آقابخشي تاكيد كرد: اگر اين اتفاق نيفتد، جامعه‌شناسي مردم ايران به گونه‌اي است كه تا مدتي تحمل مي‌كنند، تن مي‌دهند و سكوت مي‌كنند، اما وقتي همه اين‌ها جمع شد آن وقت يك‌جا مطالبشان را بيان مي‌كنند. وي در پاسخ به اين پرسش كه با توجه به اين‌كه پيش‌بيني مي‌شود برخي از مناظره‌ها هيجانات مردمي را تحريك مي‌كنند، وظيفه رسانه قبل و بعد از آن ماجرا چيست؟ گفت: رسانه نبايد مردم جامعه ما را دست‌كم بگيرد، يا برايشان تعيين تكليف كند كه شما بايد چه‌طور باشيد و چه‌طور هيجاناتتان را تخليه كنيد؛ البته رسانه وظايفي هم دارد كه من چندان از آن اطلاعي ندارم. اين جامعه‌شناس و آسيب‌شناس ادامه داد: بايد ديد نگاه حاكم بر جامعه چگونه است و اينكه آنان معتقدند برخورد انديشه‌هاي دو كانديدا كه لزوما با هم يكسان نيستند در آگاهي بخشيدن به انديشه‌هاي شهروندان چه‌قدر مي‌تواند مفيد باشد. يك وقت است برخي از حاكمان يا ساختار جامعه علاقه‌مند نيستند، مردم جامعه آگاهي‌هاي زيادي به دست بياورند. در نتيجه فكر مي‌كنند يك صدايي از همه بهتر است. آقابخشي در پايان اضافه كرد: گاه اين‌طور نيست و ساختار جامعه‌ فكر مي‌كند كه بهتر است مردمانش آگاهي‌هايي داشته باشند و اين آگاهي‌ها مي‌تواند در تصميم‌گيري‌ها، ارتقاي سلامت و در رشد و توسعه يك جامعه مفيد باشد. اگر ساختار جامعه اينگونه نگاه كند، پس بايد متوجه بشود كه هر چقدر اين كانديداها با هم اختلاف‌نظر داشته باشند نه تنها مضر نيست بلكه در جهت آگاهي بخشيدن به سطوح مختلف اقشار جامعه مي‌تواند مفيد باشد. انتهاي پيام