مجموعه كتب " جنگ ايران و عراق از نگاه مطبوعات جهان"، برگرفته از اسناد مطبوعاتي و بريده جرايد خارجي موجود در مركز ملي اسناد دفاع مقدس است كه پيشينه جمع‌آوري آن به روزهاي آغازين بحران و تشكيل دفتر تبليغات جبهه و جنگ باز مي‌گردد. اين اسناد كه در گذشته تلخيص و ترجمه شده بود با شكل‌گيري مركز ملي اسناد مورد توجه قرار گرفت كه حاصل اقدامات انجام شده بر روي آن ارائه در قالب مجموعه حاضر است. لازم به ذكر است كه اين مجموعه با بهره‌گيري از نظرات اصلاحي و تكميلي مترجمين توانمند و با تجربه ساماندهي و با محور قرار گرفتن سير تاريخي اخبار و اطلاعات موجود تنظيم شده است. سرويس فرهنگ و حماسه خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) نيز با بهر‌ه‌گيري از اين منبع تاريخي گريزي به وقايع قبل از آغاز جنگ تحميلي و بعد از آن دارد. زبان اصلي:انگليسي شماره: 000022 منبع: نيويورك تايمز / ماروين هاو/ بغداد 135811/28- 1980-2-17 مترجم: عمادالدين قاسميپناه هنوز هرم پلكاني معبر زيگورات در شهر اور سومر پابرجاست اما از ديگر معابد وگورستانهاي قديمي، چيزي باقي نمانده است. بسياري از گنجينه‌هاي شهر اور و تمدن‌هاي ديگر، در منطقه بين رودخانه دجله و فرات كه در قرن چهارم قبل از ميلاد به تاراج برده شدند، را مي‌توان در موزه‌ها و كلكسيونهاي خصوصي در سراسر جهان يافت. هم‌اكنون مقامات بغداد خواهان استرداد آثار باستاني خود هستند و يك مبارزه جهاني را براي بازپس گرفتن ميراث از دست رفته آغاز كرده‌اند. دكتر مؤيد سعيد، رييس سازمان آثار باستاني و تاريخي عراق گفت:" ما در تلاشيم تا برخي از مهمترين آثار باستاني را برگردانيم اما مشكل اينجاست كه ما دقيقا نمي‌دانيم كداميك از آثار باستاني ما در خارج از كشور قرار دارند و آنهايي كه به خارج از كشور برده شده‌اند، در كجا هستند." عراق مي‌خواهد ادعاهايي را براي برخي از مهمترين شاهكارهاي آن كشور مطرح كند، كه از آن جمله مي‌توان دروازه شهر بابل كه هم‌اكنون در موزه پرگامون در شرق برلين مي‌باشد، برجسته‌كاري نينوا و دروازه بلوات كه در موزه بريتانيا مي‌باشند و فولاد كنده كاري شده پادشاه حمورابي بابل كه در موزه لوور ميباشد، را نام برد. به گفته مدير آثار باستاني، برخي از موزه‌ها به درخواست عراق پاسخ مثبت داده‌اند كه از آن جمله مي‌توان موزه آشموليان در آكسفورد، موزه بريتانيا و موزه سميتيك در هاروارد را نام برد. فرانسه نيز تمايلاتي به بحث، پيرامون عودت آثار باستاني عراق نشان داده است. آقاي مؤيد سعيد گفت:" آگاهي جديدي در ميان ملت عراق به وجود آمده است و آن افتخار به تاريخ كشورشان است و يك ناخشنودي ايجاد شده است و آن اين است كه فرزندانشان نمي‌توانند هنر نياكان خود را ببينند." اين ناخشنودي و بيزاري تا حدي گسترش يافته است كه گاهي اوقات آنها دستاوردهاي مثبت باستانشناسي خارجي را ناديده گرفته‌اند. يك مقام عراق درباره آقاي چارلز لئونارد وولي، باستانشناس انگليسي گفته است:" لئونارد وولي، همه طلاها و نقره‌ها و جواهرات معابد سلطنتي را دزديد" اما آن هرگز از كمك بريتون به عراق و اين واقعيت كه با كشف اولين دودمان اور توسط اين باستانشناس، كه تاريخ منطقه به هزاره سوم قبل از ميلاد برمي‌گردد، سخني به ميان نياوردند. مهمتر از همه، كشف كلايه خاك رس توسط اين باستانشناس نشانهاي از طوفان بزرگي كه در تاريخ بابل ثبت شده است، دانسته شد. او در كتابش [ تاريخ برملا شد] از يافتن گنجينه اشيايي از جنس طلا و نقره و سنگ‌هاي نيمه قيمتي در گورستان‌هاي سلطنتي، خبر مي‌دهد. او شرح داد كه چگونه ملازمان دربار، نديمه‌ها، مستخدم‌هاي زن و سربازان با پوشيدن لباسهاس طلا با پادشاه مرده وارد گور مي‌شدند و خود را زنده به گور مي‌كردند. موزه عراق مجموعه غني از آثار باستاني به جا مانده از شهر اور را دارا ميباشد. اما مقامات عراقي اظهار مي‌دارند كه مقدار بيشتري از اين آثار باستاني را مي‌توان در موزه‌هاي مهم جهان از جمله موزه بريتانيا و موزه شعر فيلادلفيا يافت. دكتر مؤيد سعيد گفت كه موزه بريتانيا لوح‌هاي ميخي را به عراق پس داده وهمچنين موزه هاروارد لوح‌هايي را كه در نزديكي مركز نفت در كركوك پيدا كرده بودند به عراق برگردانده است. او تاكيد كرد كه موزه برلين سنگي را خريده است كه بيست سال قبل به خارج قاچاق شده است و از بازگرداندن آن خودداري كرده است. از آنجايي كه عراق مبارزه خود را از طريق مكاتبه با موزهها و سازمان علمي، فرهنگي آموزشي سازمان ملل شروع كرده است در يونسكو كميته‌هايي تشكيل شد كه به دولت‌هاي جهان سوم در ايجاد ارتباط با موزه‌ها كمك كند. شرايط كاري بسيار سخت شده است. عراق درگير كشفيات را با باستانشناسان تقسيم نمي‌كند بلكه آن آثار را براي مطالعه به آنها قرض مي‌دهد. كنترلهاي شديدي بر آماتورهايي كه براي سفرهاي پايان هفته بيرون مي‌روند و سعي ميكنند كه آثار باستاني را به خارج قاچاق كنند، اعمال مي‌شود. قاچاقچيان آثار باستاني به جاي 5 سال، 15 سال زنداني مي‌شوند. ادامه دارد...