عرفات، سرزمين آمرزش گناهان و برآورده شدن حاجات است. سرزميني که خدواند در آن، توبه‌ي حضرت آدم را پذيرفت و ابراهيم (ص) در اين وادي به معرفت رسيد و کلاس معرفت‌شناسي پيامبر اسلام (ص) بود و امام حسين (ع) پيش از عزيمت به کربلا در آن، گردهمايي معرفت برگزار و از درگاه معبود، مغفرت طلب کرد. عرفات سرزميني است که انسان در آن به گناهان خود اعتراف مي‌کند و بخشيده مي‌شود.

به گزارش خبرنگار اعزامي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) به مکه‌ي مکرمه، حاجي پس از آغاز هجرت، سه وقوف در عرفات، مشعرالحرام و منا دارد که فقط ماندن در اين سرزمين‌ها تا رسيدن به درک و معرفت، عبادت است و خداوند براي همين وقوف که بنده‌ي واقف به عرفان و شناخت مي‌شود، او را مي‌آمرزد. سه سرزميني که توبه و تضرع پيامبران اسلام و امامان معصوم را به خود ديده و مسير هجرت به‌سوي خداست.

عرفات، سرزميني است که حضرت آدم پس از آن‌که به زمين فرستاده شد، به همراهي جبرئيل پس از آن‌که احرام بستن را آموخت، به اين سرزمين وارد شد و در آن به توبه و تضرع پرداخت و به گناه خود اعتراف کرد.

سرزمين عرفات در 21 کيلومتري شمال مکه قرار دارد و از حد حرم خارج است. زايران در روز هشتم ذي‌الحجه، محرم و به قصد عرفات از مکه خارج مي‌شوند و به صحرايي قدم مي‌گذارند که امروز ديگر صحرا نيست و معابر آن با آسفالت و خيمه پوشيده شده است. حاجي تا غروب روز نهم ذي‌الحجه در عرفات مي‌ماند تا دور از خانه‌ي خدا به گناهان خود معترف شود و مغفرت بطلبد تا بار ديگر پاک و خاکي، آن‌طور که حق مي‌خواهد در مقابلش حاضر شود.

کاروان‌هاي زايران ايراني درحالي‌که احرام بسته‌اند، شب هشتم ذي‌الحجه از مکه به قصد عرفات به راه مي‌افتند. آغاز وقوف در اين سرزمين از ظهر روز نهم ذي‌الحجه است؛ اما شلوغي راه و هجوم افرادي که قصد عرفات مي‌کنند، به حدي است که کاروان‌هاي ايراني و زايران ديگر کشورها را بر آن مي‌دارد تا يک روز پيش از اين زمان، حرکت کنند. خيابان‌هاي مکه نيز از نخستين ساعت‌هاي روز هشتم ذي‌الحجه از زايران و ماشين‌هاي حامل زايراني که قصد عرفات کرده‌اند، پوشيده است.

عرفات اکنون با خيمه‌هاي بسيار پوشيده شده است و آدمي را ناخودآگاه وامي دارد که به‌دنبال صحرايي بگردد که روزگاري کاروان سيدالشهدا پيش از عزيمت به کربلا، در آن توقف کرد تا دعاي عرفه بخواند.

امکانات در اين سرزمين، در حدي نيست که درباره‌ي آن صحبت شود. وضعيت سرويس‌هاي بهداشتي، شرايط خيمه‌ها و نبود سطل زباله در کنار خيمه‌ها يا کنار خيابان‌ها که زايران را وامي‌دارد، زباله‌هاي خود را در فضاي آزاد رها کنند، چهره‌ي عرفات را در زمان ترک زايران، نامناسب مي‌کند؛ اما زايري که محرم است، نبايد از کمبودها و وضعيت نامناسب، گله کند و گفته مي‌شود، خداوند بنده را اين‌گونه مي‌پذيرد، همان‌طور که از ابتدا آفريده شده است، بدون هيچ منيت و اضافه‌اي، پس راه براي گله بسته است. بايد صبوري کرد که حج همين است.

بعدازظهر نهم ذي‌الحجه، حاجي در کنار کوه جبل‌الرحمه جايي که امام حسين (ع) وداع کرد و دعاي عرفه خواند، دعاي عرفه مي‌خواند و به گناهان خود معترف مي‌شود و همان‌جا انتظار ديدن امامي را دارد که گفته مي‌شود، هر سال در همين وقت با زايران، حج انجام مي‌دهد و در عرفه حضور دارد. سپس عرفه را به قصد مشعرالحرام ترک مي‌کند. گفته مي‌شود كه خداوند بدون استثنا همه‌ي حق بنده را بر خود مي‌بخشد، به‌جز حق‌الناس و زاير پاک‌شده از گناهان براي رسيدن به شعور پس از غروب آفتاب، قصد مشعرالحرام مي‌کند.

تعداد زايران بسيار است؛ همه نگران گم شدن زايران خود هستند و علامت‌هايي را بلند کرده‌اند که زايران، کاروان را گم نکنند. زايران کشورهاي ديگر، بخصوص آفريقايي‌ها بيشتر عجله مي‌کنند و رشته‌ي ديگر گروه‌ها را از يکديگر پاره مي‌کنند، محشري است بايد مراقب بود. اينجا هيچ‌کسي با ديگري کاري ندارد، انگار همه فرار مي‌کنند، از خودي که گناه‌کار بوده است و شايد مي‌خواهند راه‌هاي رسيدن به خدا را سريع‌تر بپيمايند.

انتهاي پيام